Μάχη της Βαρσοβίας

Η μάχη της Βαρσοβίας, γνωστή επίσης ως το θαύμα του Βιστούλα, ήταν μια σειρά μαχών που οδήγησαν σε καίρια πολωνική νίκη το 1920 κατά τη διάρκεια του πολωνο-σοβιετικού πολέμου. Η Πολωνία, αν και στα πρόθυρα της απόλυτης ήττας, απέκρουσε και νίκησε τον Κόκκινο Στρατό σε αυτό που ο Βλαντιμίρ Λένιν, αρχηγός των Μπολσεβίκων, χαρακτήρισε «τεράστια ήττα» για τις δυνάμεις του.

Μετά την επίθεση του Πολωνικού στρατού στο Κίεβο, οι σοβιετικές δυνάμεις ξεκίνησαν μια επιτυχημένη αντεπίθεση το καλοκαίρι του 1920, αναγκάζοντας τον πολωνικό στρατό να υποχωρήσει προς τα δυτικά σε αταξία. Οι πολωνικές δυνάμεις φαινόταν στα πρόθυρα της αποσύνθεσης και οι παρατηρητές προέβλεπαν μια αποφασιστική σοβιετική νίκη.

Η μάχη της Βαρσοβίας διεξήχθη από τις 12 έως τις 25 Αυγούστου 1920, καθώς οι δυνάμεις του Ερυθρού Στρατού που διοικούσε ο Μιχαήλ Τουχατσέφσκι πλησίασαν την πρωτεύουσα της Πολωνίας, Βαρσοβία, και το κοντινό οχυρό του Μόντλιν. Στις 16 Αυγούστου, οι πολωνικές δυνάμεις που διοικούσε ο Γιούζεφ Πιουσούτσκι αντεπιτέθηκαν από το νότο, διασπώντας την επίθεση του εχθρού και αναγκάζοντας τις ρωσικές δυνάμεις σε άτακτη αποχώρηση προς τα ανατολικά και πίσω από τον ποταμό Νέμαν. Οι εκτιμώμενες ρωσικές απώλειες ήταν 10.000 νεκροί, 500 αγνοούμενοι, 30.000 τραυματίες και 66.000 αιχμάλωτοι, ενώ της Πολωνίας περίπου 4.500 νεκροί, 10.000 αγνοούμενοι και 22.000 τραυματίες.

Τους επόμενους μήνες, αρκετές ακόμη συνεπακόλουθες πολωνικές νίκες εξασφάλισαν την ανεξαρτησία της Πολωνίας και οδήγησαν σε συνθήκη ειρήνης με την Σοβιετική Ρωσία και την Σοβιετική Ουκρανία αργότερα εκείνο το έτος, εξασφαλίζοντας τα ανατολικά σύνορα του πολωνικού κράτους μέχρι το 1939.

Ο πολιτικός και διπλωμάτης Έντγκαρ Βίνσεντ θεωρεί την μάχη της Βαρσοβίας ως μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ιστορία των πιο αποφασιστικών μαχών, καθώς η πολωνική νίκη επί των Σοβιετικών σταμάτησε την εξάπλωση του κομμουνισμού στα δυτικά προς την Ευρώπη. Μια σοβιετική νίκη, η οποία θα οδηγούσε στη δημιουργία φιλοσοβιετικής κομμουνιστικής Πολωνίας, θα έφτανε τους Σοβιετικούς απευθείας στα ανατολικά σύνορα της Γερμανίας, όπου υπήρχε σημαντική επαναστατική ζύμωση εκείνη την εποχή.