Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαίρη και Μαξ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαίρη και Μαξ
ΣκηνοθεσίαΆνταμ Έλιοτ
ΠαραγωγήMelanie Coombs
ΣενάριοΆνταμ Έλιοτ
Ηθοποιοί φωνήςBethany Whitmore, Τόνι Κολέτ[1], Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν[1], Έρικ Μπάνα[1], Μπάρι Χάμφρις[1], Christopher Massey, John Flaus, Molly Meldrum και Renée Geyer
ΜουσικήDale Cornelius
ΦωτογραφίαGerald Thompson
ΜοντάζBill Murphy
ΔιανομήIcon Productions και Netflix
Πρώτη προβολή15  Ιανουαρίου 2009[2], 30  Σεπτεμβρίου 2010 (Ουγγαρία) και 26  Αυγούστου 2010 (Γερμανία)[3]
Διάρκεια90 λεπτά
ΠροέλευσηΑυστραλία[4]
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ταινία Μαίρη και Μαξ (αγγλικά: Mary and Max) είναι μία αυστραλιανή δραματική κωμωδία[5] του 2009 σε σκηνοθεσία Άνταμ Έλιοτ. Πρόκειται για μία στοπ μόσιον ταινία κινουμένων σχεδίων, της οποίας οι χαρακτήρες κατασκευάστηκαν από πηλό.[6] Τον σχεδιασμό τους, καθώς και το σενάριο της ταινίας ανέλαβε ο σκηνοθέτης Άνταμ Έλιοτ[5] και την παραγωγή η Μέλανι Κουμπς.[7] Στους χαρακτήρες δάνεισαν τις φωνές τους οι ηθοποιοί Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, Τόνι Κολέτ, Έρικ Μπάνα, Μπέθανι Γουίτμορ και στον αφηγητή ο Μπάρι Χάμφρις.[5]

Έκανε πρεμιέρα ως εναρκτήρια ταινία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς το 2009.[7] Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Annecy Cristal τον Ιούνιο του 2009 από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων του Ανσί,[8] το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους στα Asia Pacific Screen Awards το Νοέμβριο του 2009[9] και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Κινουμένων Σχεδίων της Οττάβα.[10]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι 1976, και η 8χρονη Μαίρη Νταίζη Ντινκλ (Μπέθανι Γουίτμορ) είναι ένα μοναχικό κορίτσι που ζει στο Μάουντ Γουέβερλι της Αυστραλίας. Η σχετικά φτωχή οικογένεια της δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά για να της αγοράσει παιχνίδια ή ωραία ρούχα, και τα παιδιά στο σχολείο της την πειράζουν, λόγω ενός εκ γενετής σημαδιού στο μέτωπό της. Ο πατέρας της είναι απόμακρος και η αλκοολική, κλεπτομανής μητέρα της δεν της παρέχει καμία υποστήριξη. Το πιο κοντινό που έχει σε φίλο είναι ο άνθρωπος για τον οποίο η Μαίρη μαζεύει την αλληλογραφία, τον Λεν Χίσλοπ, ένα βετεράνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που έχασε τα πόδια του στον πόλεμο και πάσχει από αγοραφοβία.

Μια μέρα, εντελώς τυχαία η Μαίρη αποφασίζει να γράψει μια επιστολή προς κάποιον άγνωστο που ζει στη Νέα Υόρκη: τον Μαξ Τζέρι Χόροβιτς (Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν). Ο Μαξ αποδεικνύεται πως είναι ένας παχύσαρκος 44χρονος, του οποίου τα διάφορα ψυχολογικά προβλήματα (συμπεριλαμβανομένων των κρίσεων άγχους και της υπερφαγίας) έχουν συμβάλει στο μη μπορεί να συνάψει στενούς δεσμούς με άλλους ανθρώπους. Ο Μαξ αποφασίζει να απαντήσει στην επιστολή της Μαίρη και οι δυο τους γίνονται φίλοι. Με την πάροδο του χρόνου, τα ολοένα και πιο ευαίσθητα ερωτήματα της Μαίρη για τον κόσμο των ενηλίκων επιφέρουν στον Μαξ όλο και εντονότερες κρίσεις άγχους και τελικά οδηγείται στο ψυχιατρείο. Κατά την παραμονή του εκεί, ο Μαξ διαγιγνώσκεται με κατάθλιψη και σύνδρομο άσπεργκερ. Πλέον, γνωρίζοντας την αιτία της δυσκολίας του να συνάψει σχέσεις με άλλους ανθρώπους, ο Μαξ συνεχίζει την αλληλογραφία του με τη Μαίρη.

Οι δυο τους παραμένουν φίλοι για τις επόμενες δύο δεκαετίες, κρατώντας ο ένας τον άλλον ενημερωμένο για διάφορα γεγονότα στη ζωή τους. Η Μαίρη (Τόνι Κολέτ), εμπνευσμένη από τη φιλία της με τον Μαξ, γίνεται ψυχολόγος και παντρεύεται το φλερτ της παιδικής της ηλικίας, έναν θηλυπρεπή νεαρό, τον Ντάμιαν Ποποδόπουλος, ο οποίος απολαμβάνει να ράβει και φοβάται τις ερωτικές προτάσεις της Μαίρη. Ο Μαξ κερδίζει τη λοταρία της Νέας Υόρκης και χρησιμοποιεί τα κέρδη του για να αγοράσει μία μεγάλη ποσότητα σοκολάτας που, κυριολεκτικά, επαρκεί για την υπόλοιπη ζωή του. Στη συνέχεια, χαρίζει τα υπόλοιπα κέρδη στον ηλικιωμένο γείτονα του, ο οποίος σπαταλά το μεγαλύτερο μέρος πριν πεθάνει και αφήνει το υπόλοιπο σε ένα καταφύγιο για γάτες, ωστόσο ο ιδιοκτήτης του καταφυγίου τα κρατάει όλα για τον εαυτό του.

Αφού απέκτησε το πτυχίο της, η Μαίρη γράφει ένα ψυχολογικό βιβλίο στο οποίο αναλύει λεπτομερώς την επικοινωνία της με τον Μαξ, σε μια προσπάθεια της να εξετάσει το σύνδρομο άσπεργκερ. Ο Μαξ εξαγριώνεται, αφού είπε στη Μαίρη ότι έχει συμβιβαστεί με την ασθένειά του και τη θεωρεί ως αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του και όχι ως κάτι που πρέπει να διαγνωστεί και να θεραπευτεί. Ο Μαξ βάζει τέλος στην επικοινωνία του με τη Μαίρη, στέλνοντάς της το κουμπί "Μ" από τη γραφομηχανή του. Όταν η Μαίρη λαμβάνει το κουμπί στο ταχυδρομείο, πληγώνεται και πολτοποιεί ολόκληρη τη σειρά του βιβλίου, δίνοντας πρόωρο τέλος στην καριέρα της. Στην απελπισία της, η Mαίρη ξεκινάει να αναπτύσσει, όπως και η μητέρα της, αγάπη για το ποτό σέρι. Βιώνοντας κατάθλιψη και όντας συνεχώς μεθυσμένη, μία μέρα η Μαίρη δέχεται ένα σημείωμα από τον Ντάμιαν που την ενημερώνει ότι την εγκατέλειψε· ερωτεύτηκε το δικό του φίλο διά αλληλογραφίας, τον Ντέσμοντ από τη Νέα Ζηλανδία. Εν τω μεταξύ, ο Μαξ αποφάσισε να συγχωρήσει τη Μαίρη, και της έστειλε ένα δώρο ως ένδειξη της φιλίας του. Ωστόσο, η Μαίρη είναι τόσο αδύναμη από την κατάθλιψη και τον αλκοολισμό και δεν αντιλαμβάνεται το πακέτο που βρίσκεται στο κατώφλι της για αρκετές ημέρες. Τελικά, η Μαίρη ανακαλύπτει κάποια χάπια Βάλιουμ της μητέρα της, και, μην γνωρίζοντας ότι είναι έγκυος, αποφασίζει να δώσει τέλος στη ζωή της.

Τη στιγμή που η Μαίρη ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει, ο γείτονάς της, ο Λεν, έχοντας ξεπεράσει την αγοραφοβία του, χτυπάει την πόρτα της προκειμένου να την ειδοποιήσει για το πακέτο στη βεράντα της. Ανοίγοντάς το, η Μαίρη βρίσκει το δώρο συμφιλίωσης του Μαξ, μαζί με μια λεπτομερή συνοδευτική επιστολή, όπου αναφέρει τους λόγους για τους οποίους τη συγχωρεί, το πόσο σημαντική είναι η φιλία τους γι' αυτόν και την ελπίδα του ότι μια μέρα η ζωές τους θα διασταυρωθούν και θα συναντηθούν. Αυτό αρκεί για να ταρακουνήσει τη Μαίρη και αποφασίζει να ξεκινήσει ξανά τη ζωή της.

Ένα χρόνο αργότερα, η Μαίρη ταξιδεύει στην Αμερική με το νεογέννητο γιό της για να επισκεφτεί, επιτέλους, τον Μαξ. Μπαίνοντας στο διαμέρισμά του, αντικρίζει τον ηλικιωμένο, πλέον, Μαξ, να κάθεται στον καναπέ του, κοιτάζοντας προς τα πάνω, έχοντας αποβιώσει ειρηνικά νωρίτερα το ίδιο πρωί. Βλέποντας το νεκρό Μαξ, η Μαίρη επιστρέφει το κουμπί "Μ" στη γραφομηχανή του και κάθεται δίπλα του με το γιό της. Κοιτώντας τριγύρω στο διαμέρισμα, η Μαίρη ανακαλύπτει ότι ο Μαξ έχει κρατήσει πολλά από τα ενθύμια που του είχε στείλει και έχει μετατρέψει ολόκληρη την οροφή σε ένα λεπτομερή λεύκωμα της φιλίας τους, που αποτελείται από όλες τις επιστολές που του έστελνε η Μαίρη όλα αυτά τα χρόνια και που κοίταζε ο Μαξ όταν πέθανε. Βλέποντας πόσο σημαντική ήταν η φιλία τους για τον Μαξ και πόσο ευτυχισμένο τον έκανε, η Μαίρη δακρύζει.

Ηθοποιοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία ασχολείται με θέματα όπως η παραμέληση στην παιδική ηλικία, η φιλία, το σκοτάδι της ζωής, τα πειράγματα, η μοναξιά, ο αυτισμός (ειδικότερα, το σύνδρομο άσπεργκερ), η παχυσαρκία, η κατάθλιψη και το άγχος.[12]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Σε μια συνέντευξη που έδωσε τον Απρίλιο του 2009, ο συγγραφέας και σκηνοθέτης της ταινίας, Άνταμ Έλιοτ διευκρίνισε ότι εμπνεύστηκε τον χαρακτήρα του Μαξ από έναν φίλο με τον οποίο αλληλογραφούσε στη Νέα Υόρκη για πάνω από είκοσι χρόνια.[13]

Η κινηματογράφηση της ταινίας διήρκεσε πάνω από 57 εβδομάδες και κατασκευάστηκαν στο χέρι 133 ξεχωριστά σκηνικά σύνολα, 212 μαριονέτες, και 475 μικροσκοπικά φροντιστηριακά αντικείμενα, συμπεριλαμβάνοντας μία πλήρως λειτουργική γραφομηχανή μάρκας Underwood, που χρειάστηκε 9 εβδομάδες για να σχεδιαστεί και να κατασκευαστεί.[14]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μουσική της ταινίας περιλαμβάνει τα τραγούδια "Perpetuum Mobile" και "Prelude and Yodel" των Σάιμον Τζέφς και Penguin Cafe Orchestra, καθώς και το "Russian Rag" της Ελένα Κατς-Τσέρνιν. Στο τέλος και στους τίτλους τέλους της ταινίας, ακούγεται το τραγούδι "A Swingin' Safari" από τον Μπερτ Κέμπφερτ και την ορχήστρα του.

Περιλαμβάνονται, επίσης μουσικά κομμάτια και άλλων καλλιτεχνών, όπως και η Νάνα Μούσχουρη, ο Ντέιλ Κορνίλιους, ο Λίροϊ Άντερσον, η ορχήστρα Pink Martini, η ορχήστρα London Pops, ο Τζέιμς Λαστ και η ορχήστρα του, η ορχήστρα The King's Consort, οι Sydney Alpha Ensemble, και οι ABC Radio Orchestra.[15]

Έκθεση Mary and Max: The Exhibition

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ύστερα από πρωτοβουλία του Αυστραλιανού Κέντρου Κινούμενης Εικόνας και σε συνεργασία με τον δημιουργό της ταινίας, Άνταμ Έλιοτ, διοργανώθηκε από το 2009 μέχρι και το 2012 σε διάφορα μέρη της Αυστραλίας, καθώς και στο Παρίσι, μία έκθεση με πολλά τεχνουργήματά από την παραγωγή της ταινίας. Μεταξύ άλλων, η έκθεση περιλάμβανε πήλινες φιγούρες, κουστούμια, σκηνικά και φροντιστηριακά αντικείμενα, προσχέδια, αλλά και πλάνα από τους δημιουργούς επί το έργον. [16][17]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Harvie Krumpet, μία ακόμα, μικρού μήκους ταινία από πηλό σκηνοθετημένη από τον Άνταμ Έλιοτ, που βραβεύτηκε με Όσκαρ.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  2. ↑ «Mary and Max» Google.
  3. ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins.
  4. ↑ (Γερμανικά) Λεξικό παγκόσμιων κινηματογραφικών ταινιών. Zweitausendeins. 534522. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2020.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Goodridge2009-01-16T09:35:00+00:00, Mike. «Mary And Max». Screen (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  6. ↑ Yahnke, Robert E. (22 Νοεμβρίου 2013). «Mary and Max [Motion Picture, Produced by Melanie Coombs, Directed by Adam Elliot»]. Journal of Intergenerational Relationships 11 (4): 470. doi:10.1080/15350770.2013.838852. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/15350770.2013.838852. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Jones, Michael (19 Νοεμβρίου 2008). «'Mary and Max' to open Sundance». Variety (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  8. ↑ CITIA, ©. «Film Index». www.annecyfestival.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  9. ↑ «Mary and Max». Asia Pacific Screen Awards (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  10. ↑ «"Mary and Max" gets top Ottawa animation fest prize» (στα αγγλικά). Reuters. 2009-10-20. https://www.reuters.com/article/idUSTRE59J135/. Ανακτήθηκε στις 2023-12-05. 
  11. ↑ 11,0 11,1 Mary and Max (2009) - IMDb, http://www.imdb.com/title/tt0978762/fullcredits, ανακτήθηκε στις 2023-12-05 
  12. ↑ reviewer, Jim Schembri (13 Απριλίου 2009). «Mary and Max». The Age (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  13. ↑ Pond, Steve (9 Δεκεμβρίου 2009). «The Weird Brilliance of 'Mary and Max'». TheWrap (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  14. ↑ «Mary and Max : In Film Australia - all about Australian films». web.archive.org. 6 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  15. ↑ «Film Music Site - Mary and Max Soundtrack». www.filmmusicsite.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  16. ↑ «Mary and Max: The Exhibition | NETS Victoria». netsvictoria.org.au (στα Αγγλικά). 2 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 
  17. ↑ «Mary and Max Exhibition» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαίρη_και_Μαξ&oldid=10336397"