Μαλαϊκή Χερσόνησος
Η Μαλαϊκή χερσόνησος (μαλαϊκά: Tanah Melayu, تانه ملايو, ταϊλανδικά: คาบสมุทรมลายู, μεταγραφή: Khapsamut Malayu, kʰâːp.sā.mùt mā.lāː.jūː, Βιρμανικά: မလေး ကျွန်းဆွယ်, κινεζικά: 马来半岛 / 馬來半島, ταμιλικά: மலாய் தீபகற்பம்) είναι χερσόνησος στη Νοτιοανατολική Ασία. Αυτή η μάζα γης κινείται περίπου με κατεύθυνση βορρά-νότου και στο τέρμα της είναι το νοτιότερο σημείο της Ασιατικής ηπείρου. Η περιοχή περιλαμβάνει την Ηπειρωτική Μαλαισία, τη Νότια Ταϊλάνδη και το νοτιότερο άκρο της Μιανμάρ.
Τα Όρη Τιτιουάνγκσα είναι μέρος του συστήματος λόφων Τενασσερίμ, και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Χερσονήσου. Αποτελούν το νοτιότερο τμήμα της κεντρικής κορδιλιέρας που κινείται από το Θιβέτ μέσω του Ισθμού του Κρα (το στενότερο σημείο της χερσονήσου) στη Μαλαϊκό Χερσόνησο.[1] Τα Στενά της Μαλάκκας χωρίζουν τη Μαλαϊκή χερσόνησο από το ινδονησιακό νησί της Σουμάτρα, ενώ η νότια ακτή διαχωρίζεται από το νησί της Σιγκαπούρης από τα Στενά του Τζοχόρ.
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο μαλαϊκός όρος Τανάχ Μελάγιου προέρχεται από τη λέξη Τανάχ (γη) και Μελάγιου (της Μαλαισίας), κατά συνέπεια σημαίνει «η μαλαϊκή γη». Ο όρος μπορεί να βρεθεί σε διάφορα προ-μοντέρνα μαλαϊκά κείμενα, από τα οποία το παλαιότερο χρονολογείται από τις αρχές του 17ου αιώνα.[2] Συχνά αναφέρεται στο Χικαγιάτ Χανγκ Τουάχ, ένα πολύ γνωστό κλασικό έργο που ξεκίνησε ως προφορικές ιστορίες που συνδέονται με τους θρυλικούς ήρωες του σουλτανάτου της Μαλάκκας. Στο κείμενο, το Τανάχ Μελάγιου σταθερά χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στην περιοχή υπό την κυριαρχία της Μαλάκκας.[3] Στις αρχές του 16ου αιώνα, ο Τομέ Πίρες, Πορτογάλος φαρμακοποιός που έμεινε στην Μαλάκκα από το 1512 έως 1515, γράφει ένα σχεδόν πανομοιότυπο όρος, τον Τέρρα ντε Τάνα Μαλάιο η οποία αναφερόταν στο νοτιοανατολικό τμήμα της Σουμάτρα, όπου ο έκπτωτος σουλτάνος της Μαλάκκας Μαχμούντ Σαχ ίδρυσε την εξόριστη κυβέρνηση. Σε αναφορά του Πορτογάλου ιστορικού Εμάνουελ Γκοντίνιο ντε Ερέντια τον 17ο αιώνα, σημειώνει την περιοχή «Μαλάιος» που περιβάλλεται από τη Θάλασσα Ανταμάν στο βορρά, ολόκληρο τον Πορθμό της Μαλάκκας στο κέντρο, ένα μέρος του Στενού Σούντα στο νότιο και το δυτικό τμήμα της Θάλασσα της Νότιας Κίνας στα ανατολικά.[4]
Πριν από την ίδρυση της Μαλάκκας, η αναφορά στη Μαλαϊκή χερσόνησο έγινε με διαφορετικούς όρους από διάφορες πηγές του εξωτερικού. Σύμφωνα με διάφορες Ινδικές μελετητές, η λέξη Μαλαγιαντβίπα («ορεινή - νησιωτική ήπειρος»), που αναφέρονται στο αρχαίο Ινδικό κείμενο Βάγιου Πουράνα, μπορεί ενδεχομένως να αναφέρεται στη Μαλαϊκή χερσόνησο.[5][6][7] Μια άλλη Ινδική πηγή, μια επιγραφή στο νότιο τοίχο του Ναού Μπριχαντισουάρ, καταγράφει τη λέξη Μαλαϊούρ, αναφερόμενη σε ένα βασίλειο στη Μαλαϊκή χερσόνησο ότι είχε «ένα ισχυρό βουνό ως τον προμαχώνα της».[8][9] Η ελληνική πηγή, Γεωγραφική Υφήγησις, γραμμένη από τον Πτολεμαίο, χαρακτήριζε μέρος της Χρυσής Χερσονήσου ως Μαλέου-κολόν, ένας όρος που πιθανώς προέρχεται από το Σανσκριτικό μαλαγιακολάμ ή μαλαϊκουρράμ.[10] Ενώ το κινεζικό χρονικό της δυναστείας Γιουάν αναφέρεται στη λέξη Μα-λι-γιου-ερ, αναφερόμενη σε ένα έθνος στη Μαλαϊκή χερσόνησο, απειλούμενο από την εξάπλωση του βασιλείου Σουχοτάι προς νότο υπό τον βασιλιά Ραμ Χαμχάενγκ.[11][12] Κατά την ίδια εποχή, ο Μάρκο Πόλο έκανε μια αναφορά στο Μαλαουίρ στο οδοιπορικό του, ως ένα βασίλειο που βρίσκεται στη χερσόνησο της Μαλαισίας, ενδεχομένως, παρόμοιο με αυτό που αναφέρεται στο χρονικό των Γιουάν.[13][14]
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο όρος Τανάχ Μελάγιου γενικά χρησιμοποιείτο από τους Μαλαίους της χερσονήσου κατά την άνοδο του μαλαϊκού εθνικισμού για να περιγράψει τη συνένωση όλων των μαλαϊκών κρατών της χερσονήσου κάτω από ένα μαλαϊκό έθνος, αν και αυτή η φιλοδοξία σε μεγάλο βαθμό υλοποιήθηκε με τον σχηματισμό της Περσεκουτουάν Τανάχ Μελάγιου (μαλαϊκά για την «Ομοσπονδία της Μαλαισίας») το 1948.[15]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Physical Geography of Southeast Asia, Avijit Gupta
- ↑ Mohamed Anwar Omar Din (2012). «Legitimacy of the Malays as the Sons of the Soil». Canadian Center of Science and Education. σελίδες 80–81. ISSN 1911-2025. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2018.
- ↑ Reid, Anthony (2010). Imperial alchemy : nationalism and political identity in Southeast Asia. Cambridge University Press. σελ. 95. ISBN 978-0-521-87237-9.
- ↑ Mohamed Anwar Omar Din (2011). «Asal Usul Orang Melayu: Menulis Semula Sejarahnya (The Malay Origin: Rewrite Its History)». Jurnal Melayu, Universiti Kebangsaan Malaysia. σελίδες 28–30. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2012.
- ↑ Pande, Govind Chandra (2005). India's Interaction with Southeast Asia: History of Science,Philosophy and Culture in Indian Civilization, Vol. 1, Part 3. Munshiram Manoharlal. σελ. 266. ISBN 978-81-87586-24-1.
- ↑ Mukerjee, Radhakamal (1984). The culture and art of India. Coronet Books Inc. σελ. 212. ISBN 978-81-215-0114-9.
- ↑ Sarkar, Himansu Bhusan (1970). Some contributions of India to the ancient civilisation of Indonesia and Malaysia. Calcutta: Punthi Pustak. σελ. 8.
- ↑ Langer, William Leonard (1973). An Encyclopedia of World History: Ancient, Medieval, and Modern, Chronologically Arranged. Houghton Mifflin Co. σελ. 362. ISBN 978-0-395-13592-1.
- ↑ Kotha, Satchidananda Murthy· S., Sankaranarayanan (2002). Life, thought, and culture in India, c. AD 300-1000. Centre for Studies in Civilizations. σελ. 121. ISBN 978-81-87586-09-8.
- ↑ Gerini, Gerolamo Emilio (1974). Researches on Ptolemy's geography of eastern Asia (further India and Indo-Malay archipelago. Oriental Books Reprint Corporation. σελ. 101. ISBN 81-7069-036-6.
- ↑ Guoxue (2003). «Chronicle of Mongol Yuan».
- ↑ Hall, Daniel George Edward (1981). History of South East Asia. Macmillan. σελ. 190. ISBN 978-0-333-24163-9.
- ↑ Cordier, Henri (2009). Ser Marco Polo; notes and addenda to Sir Henry Yule's edition, containing the results of recent research and discovery. Bibliolife. σελ. 105. ISBN 978-1-110-77685-6.
- ↑ Wright, Thomas (2004). The travels of Marco Polo, the Venetian: the translation of Marsden revised, with a selection of his notes. Kessinger Publishing, LLC. σελίδες 364–365. ISBN 978-1-4191-8573-1.
- ↑ Bunnell, Tim (2004). «From nation to networks and back again: Transnationalism, class and national identity in Malaysia». State/Nation/Transnation: Perspectives on Transnationalism in the Asia Pacific (Routledge): 1984. ISBN 0-415-30279-X.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Malay Peninsula στο Wikimedia Commons
