Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαουριτσχάους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Mauritshuis
Το Mauritshuis το 2005
Ίδρυση1822
ΠεριοχήΧάγη, Ολλανδία
Επισκέπτες322.000 (2014)[1]
Ιστότοποςwww.mauritshuis.nl
ΔιεύθυνσηHet Plein 29[2]

Το Μαουριτσχάους (Ολλανδικά: Mauritshuis) είναι Μουσείο Τέχνης στη Χάγη της Ολλανδίας. Στεγάζει τη Βασιλική Συλλογή Πινάκων, η οποία αποτελείται από 841 αντικείμενα, κυρίως της Χρυσής Εποχής της ολλανδικής ζωγραφικής. Περιλαμβάνει έργα των Γιοχάννες Φερμέιρ, Ρέμπραντ, Γιαν Στέιν, Πάουλους Πόττερ, Φρανς Χαλς, Χανς Χόλμπαϊν του νεότερου και άλλων μεγάλων δημιουργών.[3] Αρχικά το κτίσμα του 17ου αιώνος ήταν η κατοικία του πρίγκηπα Γιόχαν Μόριτς του Νάσσαου - Ζίγκεν (γερμ. Johann Moritz Fürst von Nassau-Siegen, ολλανδ. Johan Maurits van Nassau-Siegen). Σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία της ολλανδικής κυβέρνησης και περιλαμβάνεται στα 100 κορυφαία μνημεία της ολλανδικής κληρονομιάς.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Mauritshuis στα 1825

Το 1631 ο πρίγκηπας Γιόχαν Μόριτς του Νάσσαου - Ζίγκεν, εξάδελφος του Φρέντερικ Χέντρικ, πρίγκηπα της Οράγγης (Frederik Hendrik van Oranje) και κυβερνήτη της πόλης, αγόρασε ένα οικόπεδο που γειτνίαζε με το κτιριακό συγκρότημα Binnenhof και τη μικρή λίμνη Hofvijver στο κέντρο της Χάγης, που εκείνη την εποχή ήταν το πολιτικό κέντρο της Ολλανδικής Δημοκρατίας. Στο οικόπεδο αυτό οικοδομήθηκε, μεταξύ των ετών 1636 και 1641, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Γιόχαν Μόριτς στην Ολλανδική Βραζιλία (ή Νέα Ολλανδία, όπως αποκλήθηκε η αποικία των Ολλανδών στο βόρειο τμήμα της σημερινής Βραζιλίας). Το κτίριο, σε ρυθμό μπαρόκ, σχεδιάστηκε από τους Ολλανδούς αρχιτέκτονες Γιάκομπ φαν Κάμπεν[4], ο οποίος έφερε τις νεωτεριστικές ιδέες του Ιταλού αρχιτέκτονα Αντρέα Παλλάντιο και Πίτερ Ποστ[5]. Το διώροφο κτίσμα έχει αυστηρή συμμετρία και αρχικά περιλάμβανε τέσσερα διαμερίσματα και μια μεγάλη αίθουσα. Κάθε διαμέρισμα διέθετε προθάλαμο, κοιτώνα, γραφείο και ιματιοθήκη. Αρχικά το κτίσμα διέθετε τρούλο, ο οποίος καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 1704.

Μετά τον θάνατο του πρίγκηπα Γιόχαν Μόριτς, το 1679, το οίκημα αποκτήθηκε από την οικογένεια Μάες, η οποία το ενοικίασε στην ολλανδική κυβέρνηση. Το 1704 το μεγαλύτερο τμήμα του εσωτερικού του κτιρίου καταστράφηκε από πυρκαγιά και αναστηλώθηκε κατά το χρονικό διάστημα 1708 - 1718.

Το 1820 το οίκημα αγοράστηκε από το ολλανδικό κράτος, με σκοπό να στεγάσει τη βασιλική συλλογή πινάκων. Το 1822 άνοιξε τις πύλες του για το κοινό και στέγασε τόσο τη βασιλική συλλογή πινάκων όσο και τη βασιλική συλλογή σπανίων αντικειμένων.[6] Το 1875 το οίκημα αποδόθηκε ολόκληρο στη συλλογή πινάκων.

Το Μουσείο ιδιωτικοποιήθηκε το 1995. Το Ίδρυμα που συστάθηκε για να το διαχειρίζεται ανέλαβε τόσο το κτίσμα όσο και τη συλλογή. η οποία του αποδόθηκε υπό τη μορφή μακροπρόθεσμου δανεισμού. Το κτίσμα, που εξακολουθεί να τελεί υπό την ιδιοκτησία του ολλανδικού κράτους, ενοικιάζεται από το Μουσείο. Το 2007 το Μουσείο ανήγγειλε την πρόθεσή του να επεκταθεί και, το 2010, παρουσιάστηκε το οριστικό σχέδιο ανανέωσης και επέκτασής του.[7] Το Μουσείο θα καταλάμβανε ένα τμήμα του παρακειμένου κτίσματος Sociëteit de Witte και τα δύο κτίρια θα επικοινωνούσαν με υπόγεια σήραγγα, η οποία θα διερχόταν κάτω από την Korte Vijverberg[8] Η ανακαίνιση ξεκίνησε το 2012 και ολοκληρώθηκε το 2014.[9][10] Στο διάστημα αυτό, ένα τμήμα της συλλογής του είχε εκτεθεί στο Δημοτικό Μουσείο της Χάγης (Gemeentemuseum Den Haag), σε ειδική έκθεση με τίτλο Highlights Mauritshuis.[11] Άλλα 50 περίπου έργα, μεταξύ των οποίων το "κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι" του Φερμέιρ δανείστηκαν σε άλλες εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία. Το Μουσείο άνοιξε εκ νέου στις 27 Ιουνίου 2014 από τον βασιλέα Βίλλεμ-Αλεξάντερ της Ολλανδίας.[12]

Η Συλλογή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Μαουριτσχάους

Η συλλογή πινάκων του Γουλιέλμου Ε΄, πρίγκηπα της Οράγγης, παρουσιάστηκε στο ολλανδικό κράτος από τον γιο του, βασιλέα Γουλιέλμο Α΄ της Ολλανδίας. Η συλλογή αυτή απετέλεσε τη βάση της Βασιλικής Συλλογής Πινάκων και περιλάμβανε περίπου 200 πίνακες. Σήμερα αποκαλείται Βασιλική Πινακοθήκη και αποτελείται από περίπου 800 πίνακες, με κύρια εστίαση στους Ολλανδούς και Φλαμανδούς καλλιτέχνες, όπως οι Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος, Πάουλους Πόττερ, Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς, Ρέμπραντ, Γιάκομπ φαν Ράουσντελ, Γιοχάννες Φερμέιρ και Ρόχιερ φαν ντερ Βάιντεν. Εκτίθενται ακόμη έργα του Χανς Χόλμπαϊν του νεότερου.


Επιλεγμένα έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διοίκηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μαουριτσχάους ήταν κρατικό μουσείο ως το 1995, οπότε ανεξαρτητοποιήθηκε. Η πινακοθήκη του πρίγκηπα Γουλιέλμου του Ε΄ ανήκει επίσης στη δικαιοδοσία του.[13]

Λογότυπο του Μουσείου

Το προσωπικό του ανέρχεται σε περίπου 50 άτομα. Διευθύντρια του Μουσείου είναι, από το 2008, η Έμιλι Ε. Σ. Χόρντενκερ (Emilie E. S. Gordenker) και αναπληρωτής διευθυντής, από το 2007, ο Βικτόρ Μουσσώ (Victor Moussault).[13]

Κατά την περίοδο 2005 - 2011 το Μουσείο είχε από 205.000 ως 262.000 επισκέπτες κατ' έτος.[14][15][16] Το 2011 ήταν το 13ο πλέον επισκέψιμο Μουσείο στην Ολλανδία.[17] Το 2012 το Μουσείο ανέστειλε τη λειτουργία του λόγω ανακαίνισης και, ως την 1η Απριλίου που πραγματοποιήθηκε η αναστολή είχε 45.981 επισκέπτες.[18] Άνοιξε και πάλι για το κοινό στις 27 Ιουνίου 2014.[12][19]

Επισκέπτες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Αριθ. επισκεπτών   Έτος Αριθ. επισκεπτών
2005 222.477 (εκτ.)[14] 2010 231,795[15]
2006 244,610 (εκτ.)[14] 2011 261,127[16]
2007 230.000 (εκτ.)[14] 2012 45,981[18]
2008 240.000 (εκτ.)[14] 2013 closed[19]
2009 205.678[15] 2014 322,000 (est.)[1]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Successful inaugural year for Mauritshuis (press release), Mauritshuis, 2014. Retrieved on 23 June 2015.
  2. ↑ Address and directions, Mauritshuis. Retrieved on 16 June 2014.
  3. ↑ «The Hague info: Mauritshuis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2016. 
  4. ↑ Saatchi Gallery[νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ «The Culture Concept:Mauritshuis». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2016. 
  6. ↑ Η Encyclopedia Britannica αναφέρει το 1820 ως έτος έναρξης λειτουργίας του, Encyclopedia Britannica, Mauritshuis
  7. ↑ «Mauritshuis presenteert voorlopig ontwerp». Architectuur.org (στα Ολλανδικά). 22 Ιουνίου 2010. 
  8. ↑ «Mauritshuis aast op De Witte» (PDF). Den Haag Centraal. 3 Αυγούστου 2007. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2016. 
  9. ↑ «Mauritshuis vanaf morgen voor twee jaar gesloten». Trouw (στα Ολλανδικά). Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2013. 
  10. ↑ «Mauritshuis wordt nooit een hal». De Volkskrant. 23 Ιουνίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2013. 
  11. ↑ «Highlights Mauritshuis». Gemeentemuseum. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2013. 
  12. ↑ 12,0 12,1 (Ολλανδικά) Nando Kasteleijn, "Het Mauritshuis is weer open. Dit moet je weten over het vernieuwde museum", NRC Handelsblad, 2014. Retrieved on 28 June 2014.
  13. ↑ 13,0 13,1 Who we are, Mauritshuis. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2014.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 (Ολλανδικά) Top 55 Museumbezoek 2010 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Museumvereniging. Retrieved on 21 June 2014.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 (Ολλανδικά) Musea, erfgoed, Municipality of The Hague. Retrieved on 21 June 2014.
  16. ↑ 16,0 16,1 Annual Report 2011 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Mauritshuis. Ανακτήθηκε την 21 Ιουνίου 2014.
  17. ↑ (Ολλανδικά) Top 55 Museumbezoek 2011 Αρχειοθετήθηκε 2013-09-22 στο Wayback Machine., Museumvereniging. Retrieved on 21 June 2014.
  18. ↑ 18,0 18,1 Annual Report 2012 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Mauritshuis. Retrieved on 21 June 2014.
  19. ↑ 19,0 19,1 Mauritshuis Opening on 27 June 2014 (press release), Mauritshuis, 2013. Retrieved on 21 June 2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαουριτσχάους&oldid=10815100"