Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία Φραγκίσκη του Ανγκουλέμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Φραγκίσκη του Ανγκουλέμ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marie-Françoise Angoulême (Γαλλικά)
Γέννηση27  Μαρτίου 1631
Θάνατος4  Μαΐου 1696[1]
Αλανσόν
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Γαλλίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης[2]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΛουδοβίκος του Γκιζ-Ζουαγιέζ (από 1649)[2][3]
ΤέκναΛουδοβίκος Ιωσήφ του Γκιζ[2]
Catherine Henriette de Lorraine[4]
ΓονείςΛουδοβίκος Εμμανουήλ του Ανγκουλέμ και Μαρία Ερριέττα του Λα Γκυς

Η Μαρία Φραγκίσκη, γαλλ.: Marie-Françoise de Valois-Angoulême (27 Μαρτίου 1631 -4 Μαΐου 1696 στο Αλανσόν) από τον Οίκο των Βαλουά, ήταν Γαλλίδα αριστοκράτισσα τον 17ο αι., δούκισσα της Ανγκουλέμ, κόμισσα του Λωραγκέ, του Ποντιέ και του Αλαί.

Ήταν κόρη του Λουδοβίκου Εμμανουήλ δούκα του Ανγκουλέμ (εγγονού του Καρόλου Θ΄ της Γαλλίας) και της Μαρί Ενριέτ ντε Λα Γκυς, κόρη του Φιλιμπέρ ντε Λα Γκυς, στρατάρχη του Πυροβολικού και κυβερνήτη του Λυόν.

Η Mαρία Φραγκίσκη παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο των Λωρραίνης δούκα του Γκιζ και του Ζουαγιέζ, στις 3 στην Τουλόν [5], από τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά:

Με το τέλος τού πατέρα της Λουδοβίκου Εμμανουήλ του Ανγκουλέμ, έλαβε στις 19 Ιουλίου 1653 τους τίτλους της δούκισσας του Ανγκουλέμ και της κόμισσας του Ποντιέ. Χήρα στις 27 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, άρχισε στη συνέχεια να υποφέρει από ψυχικές διαταραχές. Αποσύρθηκε στο αβαείο Eσαί, κοντά στο Αλανσόν, όπου απεβίωσε στις 4 Μαΐου σε ηλικία 65 ετών, και όπου τάφηκε στις 6 Μαΐου Στη συνέχεια, το δουκάτο της Ανγκουλέμ επέστρεψε οριστικά στη βασιλική ιδιοκτησία.

Σημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00012995.
  2. 2,0 2,1 2,2 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine6.html. Ανακτήθηκε στις 15  Ιανουαρίου 2016.
  3. p4233.htm#i42329. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Les Historiettes, par Gédéon Tallemant des Réaux, Louis-Jean-Nicolas de Monmerqué, σ. 120