Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marguerite d'Alsace (Γαλλικά)
Γέννηση1145
Λωρραίνη
Θάνατος15  Νοεμβρίου 1194
Μπρυζ
Τόπος ταφήςSt. Donatian's Cathedral
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒαλδουίνος Ε΄ του Αινώ (από 1169)[1]
Ραούλ Β΄ του Βερμαντουά (από 1160)[1]
ΤέκναΙσαβέλλα του Αινώ
Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης
Γιολάντα της Φλάνδρας
Φίλιππος Α΄ του Ναμύρ
Ερρίκος της Φλάνδρας[2]
Ευστάθιος της Φλάνδρας
Sybilla of Henao[3]
ΓονείςΤιερί της Αλσατίας και Σιβύλλα του Ανζού
ΑδέλφιαΛωρέτ της Φλάνδρας
Γερτρούδη της Φλάνδρας
Ματθαίος της Αλσατίας
Φίλιππος της Αλσατίας
Πέτρος της Φλάνδρας
ΟικογένειαΟίκος της Λωρραίνης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας (Margaretha van de Elzas, 1145 - 15 Νοεμβρίου 1194) ήταν Κόμισσα της Φλάνδρας (1191 - 1194) σε συμβασιλεία με τον σύζυγο τους Βαλδουίνο Ε΄ του Αινώ. Η Μαργαρίτα Α΄ ήταν κόρη του Τιερί της Αλσατίας και της Σιβύλλα του Ανζού, διαδέχθηκε τον άτεκνο αδελφό της Φίλιππο της Φλάνδρας.[4] Παντρεύτηκε (1160) τον Ραλφ Β΄, κόμη του Βερμαντουά ο οποίος ήταν λεπρός και δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει λόγω της ασθένειας του, ο Ραλφ πέθανε από λέπρα (1167). Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο (1169) τον Βαλδουίνο Ε΄ του Αινώ που ήταν τρίτος της ξάδελφος.[4]

Κόμισσα της Φλάνδρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αδελφός της Φίλιππος πέθανε άτεκνος (1191) και η Μαργαρίτα με τον σύζυγο της Βαλδουίνο ανέλαβαν την Φλάνδρα σαν νόμιμοι κληρονόμοι. Ο βασιλιάς της Γαλλίας διεκδίκησε να ενσωματώσει την κομητεία της Φλάνδρας στο Γαλλικό στέμμα λόγω απουσίας αρσενικών κληρονόμων, το πρόβλημα λύθηκε τελικά με την Συνθήκη του Αράς που έκλεισε με την μεσολάβηση του αρχιεπισκόπου του Ρενς.[5] Οι αναταραχές συνεχίστηκαν με την χήρα του αδελφού της στην οποία έδωσαν μερικά εδάφη στην παραλιακή και νότια Φλάνδρα, προκάλεσε πολλές αναταραχές με την ψηλή φορολογία.[5]

Η επίσημη αναγνώριση της Μαργαρίτας και του συζύγου της σαν κόμητες της Φλάνδρας δεν ολοκληρώθηκε τελικά πριν τις 1 Μαρτίου 1192.[5] Ο επίσημος κυβερνήτης ήταν ο σύζυγος της και η ίδια αναγνωρίστηκε συγκυβερνήτης όπως επικρατούσε στα έθιμα εκείνης της εποχής για τις γυναίκες. Η Μαργαρίτα απαγόρευσε σαν κόμισσα οποιαδήποτε νομική ανεξαρτησία στα εδάφη της, για τον ίδιο λόγο εμπόδισε τους Χανσεάτες εμπόρους της Μπρυζ να αποκτήσουν οποιαδήποτε ξεχωριστά νομικά δικαιώματα στο λιμάνι της Νταμ.[6] Η Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας πέθανε (15 Νοεμβρίου 1194) και την διαδέχτηκε ο γιος της αφού ο σύζυγος απέκτησε κληρονομικά δικαιώματα μόνο μέσω του γάμου και δεν μπορούσε να παραμείνει κόμης.[7]

Με τον σύζυγο της Βαλδουίνο Ε΄ της Φλάνδρας απέκτησε :

Έπειτα έκανε δεύτερο γάμο με τον Ραούλ Β΄ των Καπετιδών κόμη του Βερμαντουά. Άρχισε να υποφέρει από λέπρα και ο γάμος δεν ολοκληρώθηκε.

  • Evergates, Theodore, ed. (1999). Aristocratic Women in Medieval France. University of Pennsylvania Press.
  • Nicholas, David (1992). Medieval Flanders. Longman.
Μαργαρίτα Α΄ της Φλάνδρας
Γέννηση: 1145 Θάνατος: 15 Νοεμβρίου 1194
Προκάτοχος
Φίλιππος της Αλσατίας
Κόμισσα της Φλάνδρας

1191 - 1194
Με τον σύζυγο της : Βαλδουίνο Ε΄ του Αινώ
1191 - 1194
Διάδοχος
Βαλδουίνος Α΄ της Κωνσταντινούπολης