Μαριού Ρεθύμνης
Συντεταγμένες: 35°12′3″N 24°25′0″E / 35.20083°N 24.41667°E
| Μαριού | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κρήτης |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Κρήτη |
| Νομός | Ρεθύμνης |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 303 |
| Έτος απογραφής | 2011 |
Το Μαριού είναι χωριό και έδρα ομώνυμης κοινότητος του Δήμου Αγίου Βασιλείου, στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Απέχει 30 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο και είναι κτισμένο σε υψόμετρο 220 μ.[1]
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νοτιοανατολικά του χωριού, στους πρόποδες του υψώματος Κουρούπα, έχουν ανασκαφεί υπολείμματα μινωικού οικισμού, τα οποία χρονολογούνται από την πρωτομινωική μέχρι την υστερομινωική εποχή.[2]
Σύμφωνα με την παράδοση, το χωριό πήρε το όνομά του από μια βοσκοπούλα από τα Σφακιά η οποία λεγόταν Μαριώ και ζούσε στην περιοχή.[3] Το χωριό αναφέρεται από τον Φραντσέσκο Μπαρότσι το 1577 ως Mariu στην επαρχία Αγίου Βασιλείου. Στην ενετική απογραφή του 1583 από Καστροφύλακα αναφέρεται ως Mariu με 49 κατοίκους και 40 οφειλόμενες αγγαρείες, ενώ μνεία στο χωριό κάνει και ο Βασιλικάτα το 1630, με την ονομασία Mariù. Στην απογραφή του 1834, η οποία οργανώθηκε από τους Αιγυπτίους, το χωριό είχε αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό και κατοικούσαν σε αυτό 14 οικογένειες.[1]
Στην απογραφή του 1881 το Μαριού υπάγονταν στον δήμο Φοίνικος και είχαν αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό, 161 κατοίκους. Στο έργο του Γεωγραφία της Κρήτης (1890), ο Εμμανουήλ Λαμπρινάκης περιγράφει το χωριό ως «κώμη έχουσα 50 οικίας, εξ αρχοντίσσης τινός Μαρίας λαβούσα το όνομα». Στην απογραφή του 1900 είχε 178 κατοίκους και υπαγόταν στον ίδιο δήμο. Στην απογραφή του 1920 αναφέρεται ως έδρα ομώνυμου αγροτικού δήμου και αναγράφεται ως Μαργιού.[1] Το 1928, το Μαριού ορίστηκε έδρα ομώνυμης κοινότητας, μέχρι την Καποδιστριακή διοικητική διαίρεση, όταν το χωριό προσαρτήθηκε στον Δήμο Φοίνικα.[4]
Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναλυτικά η δημογραφική πορεία του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές:
| Απογραφή | 1900 | 1920 | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός[1] | 178 | 259 | 228 | 253 | 248 | 223 | 180 | 238 | 222 | 303 |
Σημεία ενδιαφέροντος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανατολικά του χωριού, δίπλα στον αμαξιτό δρόμο και σε υψόμετρο 250 μέτρα, βρίσκεται ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Αντωνίου. Περιβάλλεται από πηγές νερού. Περίπου ένα χιλιόμετρο βόρεια του χωριού βρίσκεται ο επίσης σπηλαιώδης ναός του Αγίου Ονουφρίου.[5] Η πρόσοψη του ναού είναι ένας απλός τοίχος, ενώ το εσωτερικό του ναού βρίσκεται σε φυσική βραχώδη κοιλότητα, η οποία ανοίγεται στη βάση απότομης πλαγιάς ασβεστολιθικού υψώματος. Γιορτάζει στις 12 Ιουνίου.[6]
Εντός του χωριού βρίσκεται ο ναός της Υπαπαντής, των οθωμανικών χρόνων, και ο ναός του Αγίου Βλάσιου, ο οποίος κτίστηκε το 1912 από τον μοναχό Ιωανίκιο.[3]
Διοικητικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε: Κοινότητα Μαριού
Το Μαριού αναφέρεται επίσημα ως οικισμός το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να προσαρτάται στην κοινότητα Μύρθιου και το 1928 στο ΦΕΚ 4Α - 16/01/1928 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[7] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίηση του Κλεισθένης Ι, μαζί με τους οικισμούς Δαμνόνι και Παλαιά Ταβέρνα αποτελούν την κοινότητα Μαριού ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 303 κατοίκους.[8][9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Σπανάκης, Στέργιος (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β΄. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 514.
- ↑ «ΚΟΥΡΟΥΠΑ». digitalcrete.ims.forth.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 3,0 3,1 «Μαριού». www.agios-vasilios.gr. Δήμος Αγίου Βασιλείου. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Μαριού (Ρεθύμνης)». Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτων - Αναλυτικά. ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ Μακρής, Χρ. (1995-2000). «Ακατάγραφες εκκλησίες σε βραχώδεις κοιλότητες του τέως δήμου Φοίνικος Ρεθύμνης Κρήτης». Δελτίον Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας (ΧΧΙΙ): 114. http://ese.edu.gr/wp-content/uploads/media/deltia/xxii/_1_b.pdf.
- ↑ «Ναός Αγίου Ονουφρίου στη Μαριού». www.cretanbeaches.com. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10883 (σελ. 409 του pdf)
- ↑ «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022.