Ματθαίος Β΄ Ορσίνι
Ματθαίος Β΄ Ορσίνι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1η χιλιετία |
Θάνατος | 13ος αιώνας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Ριχάρδος Α΄ Ορσίνι |
Γονείς | Ματθαίος Α΄ Ορσίνι |
Οικογένεια | οικογένεια Ορσίνι |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Παλατινός Κόμης Κεφαλληνίας και Ζακύνθου |
Ο Ματθαίος Β΄ Ορσίνι ήταν Παλατινός Κόμης Κεφαλληνίας και Ζακύνθου 1238-1259.
Καταγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μάιος ή Ματθαίος Β΄ Ορσίνι ήταν γιός[1] του Ματθαίου Α΄Ορσίνη. Όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη ο γιός ενός Κυρίαρχου λάβαινε το όνομα του πατέρα του εν όσο αυτός ζούσε[2]. Η συνωνυμία όμως αυτή αφ’ ενός και η έλλειψη διασταυρωμένων πληροφοριών από την εποχή εκείνη αφ’ ετέρου, έχει προκαλέσει σύγχυση και διαφωνίες γύρω από το πρόσωπο αυτό. Αναφέρεται και ως ένας ανώνυμος διάδοχος[3] του Ματθαίου Α΄. Στη βιβλιογραφία σε κάποιες περιπτώσεις περιγράφεται ένας[4] Ματθαίος Ορσίνι ως Παλατινός Κόμης από το 1195 έως 1259.
Σχέση με το Δεσποτάτο της Ηπείρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ματθαίος Β΄διαδέχθηκε τον ομώνυμο πατέρα του Ματθαίο Α΄ στην Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου το 1238, και ήταν υποτελής του Πρίγκιπα της Αχαϊας[4]. Για να εξασφαλίσει σχέσεις καλής γειτονίας και με το Δεσποτάτο της Ηπείρου, έλαβε για σύζυγό του την Άννα Κομνηνή[5] αδελφή του Δεσπότη Θεόδωρου Αγγέλου Κομνηνού, ενώ σύμφωνα με άλλη πηγή, σύζυγός του έγινε ή Θεοδώρα, θυγατέρα του Δεσπότη Μιχαήλ Α’ Κομνηνού Δούκα Αγγέλου[6].
Συμμετοχή στην λύση της πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην προσπάθεια να εκδίωξη τους Λατίνους από την Πόλη, ο Ιωάννης Γ´ Δούκας Βατάτζης πολιόρκησε την Κωνσταντινούπολη με την βοήθεια του Τσάρου των Βουλγάρων Ιβάν Ασέν Β΄. Εκείνη την περίοδο Λατίνος αυτοκράτορας ήταν ο ανήλικος Βαλδουίνος Β΄ υπό την κηδεμονία του Ιωάννη του Μπριέν ο οποίος μπροστά στον κίνδυνο της ανακατάληψης της Πόλης από τους Βυζαντινούς ζήτησε την βοήθεια του Γοδεφρείδου Β΄ Βιλλεαρδουίνου. Ο Πρίγκιπας της Αχαΐας συνοδευόμενος από τους υποτελείς του ηγεμόνες, έσπευσε με στόλο σε βοήθεια του Λατίνου αυτοκράτορα το 1239. Για την συμμετοχή του ο Ματθαίος ανταμείφθηκε με δωρεές και τιμάρια[7].
Συμμετοχή στην πολιορκία της Μονεμβασιάς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν ο Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος αποφάσισε να κατακτήσει το τελευταίο οχυρό των Βυζαντινών στην Πελοπόννησο, την Μονεμβασιά, εκάλεσε το 1248 τούς υποτελείς Ηγεμόνες του Πριγκιπάτου της Αχαΐας να τον βοηθήσουν στην πολιορκία. Ο Ματθαίος σαν υποτελής και ομότιμος του ηγεμόνα του Πριγκιπάτου συμμετείχε στην πολιορκία η οποία διήρκεσε τρία περίπου χρόνια και κατέληξε στην παράδοση της Μονεμβασιάς[8].
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ματθαίος Β΄και η σύζυγός του Άννα (ή Θεοδώρα) Αγγελίνα απέκτησαν 4 παιδιά[1]:
1. Μία θυγατέρα η οποία παντρεύτηκε τον GUILLAUME DE MERY
2. Τον Ριχάρδο, Παλατινό Κόμη Κεφαλονιάς και Ζακύνθου 1259 – 1303
3. Τον Θεόδωρο ο οποίος έγινε Πατριάρχης Αντιοχείας ως Θεοδόσιος.
4. Δεύτερη θυγατέρα η οποία παντρεύτηκε τον BAUDOUIN D'AINE.
Ο Ματθαίος πέθανε το 1259 και τον διαδέχθηκε ο γιος του Ριχάρδος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Foundation for Medieval Genealogy. Profile of MAIO [II] ORSINI.
- ↑ «Χρονογραφία της Ηπείρου»,Παναγιώτης Αραβαντινός, Αθήνα 1856, σελ. 111. Σημ. 1
- ↑ “Ιστορικά απομνημονεύματα της νήσου Ζακύνθου”, Τόμος Β΄, Π. Χιώτης, Κέρκυρα 1858, σελ. 129.
- ↑ 4,0 4,1 «Ιστορία της Ζακύνθου»,Λεωνίδας Χ. Ζώης, Αθήνα 1955, σελ. 93.
- ↑ “Ιστορικά απομνημονεύματα της νήσου Ζακύνθου”, Τόμος Β΄, Π. Χιώτης, Κέρκυρα 1858, σελ. 131.
- ↑ «Ιστορία της Επτανήσου», Π. Χιώτης, σελ.21.
- ↑ “Ιστορικά απομνημονεύματα της νήσου Ζακύνθου”, Τόμος Β΄, Π. Χιώτης, Κέρκυρα 1858, σελ. 132.
- ↑ “Η Φραγκοκρατία εν Ελλάδι” Ουίλλιαμ Μίλλερ. Μετάφραση Σπυρ. Λάμπρου.σελ.144-145.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Foundation for Medieval Genealogy, https://fmg.ac/Projects/MedLands/LATIN%20LORDSHIPS%20IN%20GREECE.htm Chapter 8. KEFALONIA, part A. COUNTS of KEFALONIA (ORSINI)
- Παναγιώτης Χιώτης, «Ιστορία της Επτανήσου», Κέρκυρα 1863
- Λεωνίδας Χ. Ζώης. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ. Αθήνα 1955
- William Miller (Μετάφραση Σπυρ. Λάμπρου), Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι, τόμ. Β΄
- Παναγιώτης Χιώτης, “Ιστορικά απομνημονεύματα της νήσου Ζακύνθου”, Τόμος Β΄, Κέρκυρα 1858
- Παναγιώτης Αραβαντινός.“Χρονογραφία της Ηπείρου”, Τόμος Α΄, Αθήνα 1856