Μαυροτράγανο

Μαυροτράγανο, η αρχαία αυτή ποικιλία σταφυλιού, που κινδύνευσε με εξαφάνιση, ευδοκιμούσε αιώνες στα ηφαιστειογενή, άγονα εδάφη της Σαντορίνης όπου είναι και η προέλευση της. Δεν χάθηκε, όμως, χάρη σε λίγα διάσπαρτα γέρικα αμπέλια και την πρωτοβουλία των τοπικών οινοπαραγωγών. Σήμερα, το Μαυροτράγανο θεωρείται μια από τις καλύτερες ερυθρές ελληνικές ποικιλίες και διαπιστώνεται μια τάση επέκτασης της καλλιέργειας δεδομένου ότι παράγει κρασιά με εξαιρετικό χαρακτήρα.

Καλλιέργεια

Η αξιόλογη αυτή γηγενής ποικιλία καλλιεργείται κυρίως στο νησί της Σαντορίνης και ελάχιστα στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ακόμα και στη Σαντορίνη ωστόσο καλύπτει ένα πολύ μικρό ποσοστό του αμπελώνα του νησιού. Η ποικιλία αυτή μπορεί να βρεθεί κυρίως διασκορπισμένη σε ολόκληρο τον αμπελώνα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες, στα πλαίσια της επέκτασης της καλλιέργειας της, για δημιουργία αμιγών αμπελώνων από Μαυροτράγανο. Το Μαυροτράγανο ως φυτό χαρακτηρίζεται ως ζωηρό, μέτρια παραγωγικό και ευπαθές στο ξηρό κλίμα. Ξεκινά τη βλάστηση του μέσα στο τρίτο δεκαήμερο του Μάρτη, η άνθηση του τοποθετείται στο δεύτερο δεκαήμερο του Μαΐου και η τεχνολογική ωρίμανση του στο τέλος Αυγούστου. Κάθε καρποφόρα κληματίδα φέρνει μια σταφυλή μεγάλη και προς μεσαίου μεγέθους, κυλινδροκωνική και πυκνόρραγη. Η ρώγα του είναι μέσου μεγέθους, σφαιρική, με παχύ φλοιό, τραγανή και έντονου σκούρου ερυθροϊδούς χρωματισμού.

Οίνος

Το Μαυροτράγανο παράγει υψηλόβαθμους οίνους, μέτριας οξύτητας και με βαθύ ερυθρό χρώμα. Στον ουρανίσκο είναι συνήθως πληθωρικό, με έντονες τανίνες, αρώματα κόκκινων ώριμων φρούτων και μπαχαρικών. Παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν στη Σαντορίνη για να εμπλουτίσει το άρωμα και τη γεύση του τοπικού παραδοσιακού ερυθρού γλυκού οίνου, μέχρι που ανακάλυψαν τις πραγματικές του δυνατότητες και δειλά δειλά άρχισαν οι πρώτες μονοποικιλιακές εμφιαλώσεις.