Μαχμούτ Πασάς Αντζέλοβιτς
| Μαχμούτ Πασάς Ανγγέλοβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Mahmud Paşa (unsupported language) |
| Γέννηση | 1420 (περίπου) Νόβο Μπρντο |
| Θάνατος | 18 Ιουλίου 1474 Κωνσταντινούπολη |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | τουρκικά περσικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Μιχαήλ Άγγελος της Σερβίας |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ναύαρχος/Οθωμανικό Πολεμικό Ναυτικό |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μεγάλος βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1456–1466) μεγάλος βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1472–1474) καπουδάν πασάς (1466–1472) μπεηλέρμπεης της Ρούμελης |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βελί Μαχμούτ Πασάς Αντζέλοβιτς (σερβικά: Махмуд-паша Анђеловић, τουρκικά : Veli Mahmud Paşa) (1420–1474), ήταν μεγάλος βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την περίοδο 1456-1466 και ξανά το 1472-1474, ο πρώτος σε αυτό το αξίωμα που προερχόταν από τον θεσμό του παιδομαζώματος (devşirme). Έγραψε στα περσικά και την τουρκική γλώσσα ποιήματα με το ψευδώνυμο "Adni"[1][2].
Ήταν μέλος της βυζαντινής οικογένειας των Αγγέλων και ανατράφηκε χριστιανός, αλλά αργότερα απήχθη ως παιδί από τον Σουλτάνο, με το παιδομάζωμα κι έγινε μουσουλμάνος. Ήταν ικανός στρατιώτης και παντρεμένος με την κόρη του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄. Διακρίθηκε στην πολιορκία του Βελιγραδίου το 1456[3] και πήρε τη θέση του Μεγάλου Βεζύρη ως ανταμοιβή διαδεχόμενος τον Ζαγανό Πασά.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την οθωμανική κατάκτηση της Θεσσαλίας το 1394 ο κλάδος των Αγγέλων που κυβερνούσε εκεί[4] κατέφυγε στη Σερβία. Γεννήθηκε το 1420, στο χωριό Νόβο Μπρντο στο Δεσποτάτο της Σερβίας, αδελφός του ήταν ο Μιχαήλ. Απήχθη[5] το 1427, κατά τη διάρκεια μιας οθωμανικής εισβολής στη Σερβία[6] από τους Οθωμανούς και στάλθηκε μαζί με δύο άλλα αγόρια στην Αδριανούπολη[7]. Σύμφωνα με τον Λαόνικο Χαλκοκονδύλη απήχθη από τους ιππείς του σουλτάνου Μουράτ Β΄ ενώ ταξίδευε με τη μητέρα του από το Νόβο Μπρντο στο Σμεντέρεβο[4]. Η μητέρα του μεταφέρθηκε και αυτή στην Κωνσταντινούπολη παραμένοντας χριστιανή υπό την προστασία του Σουλτάνου, ο οποίος της έδωσε και κάποιο κτήμα[8].
Το 1458, ο Σέρβος δεσπότης Λάζαρ Μπράνκοβιτς πέθανε, ο αδελφός του Μαχμούτ Μιχαήλ έγινε μέλος μιας συλλογικής αντιβασιλείας που κρατούσαν την εξουσία στο δεσποτάτο αλλά σύντομα καθαιρέθηκε. Σε αντίδραση ο Μαχμούτ επιτέθηκε και κατέλαβε το φρούριο του Σμεντέρεβο και μερικά φρούρια στην περιοχή του. Απειλούμενος από μια ενδεχόμενη ουγγρική παρέμβαση αναγκάστηκε να αποσυρθεί νότια και να ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές του σουλτάνου Μωάμεθ Β΄ στα Σκόπια[9]. Το 1461 συνόδευσε τον Μεχμέτ στην εκστρατεία του εναντίον της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας, το τελευταίο εναπομέναν κομμάτι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Μαχμούτ διαπραγματεύτηκε την παράδοση της πόλης της Τραπεζούντας με τον Γεώργιο Αμιρούτζη που ήταν ξάδελφος του[10].
Το 1463 ο Μαχμούτ οδήγησε τον Οθωμανικό στρατό στην εισβολή και την κατάκτηση του υποτελούς Βασιλείου της Βοσνίας, επίσης συνέλαβε τον Βόσνιο βασιλιά Στεφάν Τομάσεβιτς[9]. Συνόδευσε τον Μωάμεθ Β΄ στην επιθεση του στη σημερινή Αλβανία το καλοκαίρι του 1467 εναντίον του Σκεντέρμπεη. Ο Σκεντέρμπεης υποχώρησε στα βουνά και ο Μαχμούτ τον καταδίωξε αλλά απέτυχε να τον εντοπίσει[11].
Ο Μαχμούτ παύθηκε από τη θέση του το 1468, λόγω μηχανορραφίας του διαδόχου του Ρουμ Μεχμέτ Πασά, υποτίθεται λόγω παρατυπιών σχετικά με την επανεγκατάσταση των Καραμανιδών στην Κωνσταντινούπολη μετά την κατάκτηση του Καραμάν το ίδιο έτος[12]. Αποκαταστάθηκε το 1472 αλλά οι σχέσεις του με τον σουλτάνο ήταν πλέον τεταμένες. Απολύθηκε και εκτελέστηκε το 1474.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Théoharis Stavrides The Sultan of vezirs: the life and times of the Ottoman Grand ... - Page 311
- ↑ Franz Babinger, William C. Hickman -Mehmed the Conqueror and His Time - 1992 Page 476
- ↑ Finkel (2006), p. 78
- ↑ 4,0 4,1 Stavrides (2001), pp. 73–74
- ↑ Miller, Barnette (1941). The Palace school of Muhammad the Conqueror. Harvard University Press. p. 7.
- ↑ Finkel (2006), pp. 59–60, 48
- ↑ Enes Duraković, Esad Duraković, Fehim Nametak, Đenana Buturović, Bošnjačka književnost u književnoj kritici, 1990, p. 142, Google Books
- ↑ Babinger, Franz (1992), Mehmed the Conqueror and His Time, Princeton University Press, p. 115, ISBN 0691010781
- ↑ 9,0 9,1 Finkel (2006), p. 60
- ↑ Finkel (2006), p. 62
- ↑ Stavrides 2001, pp. 163, 164
- ↑ Finkel (2006), pp. 78–79
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Finkel, Caroline (2006). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire 1300–1923. London: John Murray. ISBN 978-0-7195-6112-2.
- Stavrides, Théoharis (2001), The Sultan of vezirs: the life and times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelovic (1453–1474), Brill, ISBN 978-90-04-12106-5
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Mahmud Pasha Angelovic της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |