Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μελέτιος Λυκοπόλεως

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μελέτιος Λυκοπόλεως
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3ος αιώνας
Θάνατος4ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος[1]

Ο Μελέτιος Λυκοπόλεως (λατινικά Meletius ή Melitius ) ήταν επίσκοπος της Λυκόπολης, το σημερινό Ασιούτ.

Κατά τη διάρκεια των διωγμών των Χριστιανών από τον Διοκλητιανό, ο Μελέτιος ανέλαβε καθήκοντα εκπροσώπου του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρου Α' Αλεξανδρείας και φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε μεταλλευτικές εργασίες. Μετά την επιστροφή του Πέτρου το 306, ο Μελέτιος, του οποίου στο μεταξύ η φήμη αν και είχε πλέον αποκατασταθεί, δεν επέστρεψε ούτε στο αξίωμα που κατείχε πριν την καταδίκη του, ούτε συγχώρησε τους καταδιώκτες του. Ίδρυσε την «Εκκλησία των Μαρτύρων» με μια ομάδα ομολογητών που συμφώνησαν μαζί του και έτσι προκάλεσε το Μελετιακό Σχίσμα, το οποίο δεν πρέπει να συγχέεται με το ομώνυμο σχίσμα του Μελέτιου Αντιοχείας.

Οι Μελετιανοί είχαν ήδη περίπου τριάντα επισκόπους την εποχή της Συνόδου της Νίκαιας (325) και συνέβαλαν ακόμη περισσότερο στην προώθηση της εξάπλωσης του μοναχισμού. Μεγάλες συγκρούσεις προέκυψαν κατά τη διάρκεια της θητείας του Αθανασίου. Τα ίχνη των Μελετιανών εντοπίζονται μέχρι και στον 8ο αιώνα.