Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετρό Βρυξελλών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετρό Βρυξελλών
Χάρτης
Είδοςμετρό
Γεωγραφικές συντεταγμένες50°50′48″N 4°21′9″E
Διοικητική υπαγωγήΠεριοχή των Βρυξελλών
ΧώραΒέλγιο
Ολοκλήρωση20  Σεπτεμβρίου 1976
ΙδιοκτήτηςBrussels Intercommunal Transport Company
Μήκος39,9 χλμ
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το μετρό των Βρυξελλών (γαλλικά: métro de Bruxelles, ολλανδικά: Brusselse metro) είναι το υπόγειο σύστημα αστικών σιδηροδρόμων στις Βρυξέλλες. Διαθέτει 4 υπόγειες, στο μεγαλύτερο μέρος τους, γραμμές μετρό, και 3 γραμμές γρήγορου τραμ, μερικώς υπόγειες, γνωστές ως προ-μετρό. Εκτείνεται σε μήκος 60 χλμ. και διαθέτει 59 σταθμούς. Η πρώτη γραμμή του, ξεκίνησε να λειτουργεί στις 20 Σεπτεμβρίου 1976.

Το μετρό των Βρυξελλών είναι το μοναδικό μετρό στο Βέλγιο. Η πόλη της Αμβέρσας διαθέτει προ-μετρό, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του δικτύου τραμ της. Το Σαρλερουά διαθέτει δίκτυο τραμ και η πόλη της Γάνδης διαθέτει επίσης δίκτυο τραμ. Υπάρχει επίσης ένα τραμ στη βελγική ακτή (μία γραμμή κατά μήκος ολόκληρης της βελγικής ακτής, από τα γαλλικά σύνορα έως τα ολλανδικά σύνορα, με 70 στάσεις σε 67 χιλιόμετρα ακτογραμμής, η μεγαλύτερη γραμμή τραμ στον κόσμο) και σχεδιάζεται ένα τραμ στη Λιέγη.

Χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σταθμός Clemenceau.

Αποτελείται από τέσσερις συμβατικές γραμμές Μετρό και τρεις γραμμές premetro / προ-μετρό, οι οποίες εξυπηρετούνται από τραμ. Οι γραμμές του μετρό είναι οι M1, M2, M5 και M6, με μερικά κοινά τμήματα, καλύπτοντας συνολικά 39,9 χιλιόμετρα (24,8 μίλια), με 59 σταθμούς μόνο μετρό. Από τα 39,9 χιλιόμετρα, τα 37,5 χιλιόμετρα είναι υπόγεια είναι υπόγεια, αλλά μερικοί σταθμοί, συνήθως στα τερματικά τμήματα των γραμμών 1, 5 και 6, είναι επιφανειακοί ή υπέργειοι (τύπου γέφυρας) ή μέσα σε όρυγμα. Κατά κανόνα, έχουν δύο γραμμές που πλαισιώνονται από δύο πλευρικές πλατφόρμες, πλάτους 3 έως 5 μέτρων, αλλά κάποιοι παρεκκλίνουν από αυτήν τη διάταξη, όπως ο σταθμός Clemenceau, που εγκαινιάστηκε στις 18 Ιουνίου 1993 και έχει μια ενιαία κεντρική πλατφόρμα που περιβάλλεται από τις δύο γραμμές.

Το δίκτυο premetro αποτελείται από τρεις γραμμές τραμ, τις T3, T4 και T7, που εν μέρει είναι επιφανειακές και ταξιδεύουν πάνω από υπόγεια τμήματα που προορίζονταν τελικά να μετατραπούν σε γραμμές μετρό. Παράλληλα, υπάρχουν και υπόγειοι σταθμοί στο δίκτυο προ-μετρό και χρησιμοποιούν τον ίδιο σχεδιασμό με τους σταθμούς του μετρό. Επίσης, υπάρχουν μερικά μικρά υπόγεια τμήματα τραμ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνολικά 52,0 χιλιόμετρα (32,3 μίλια) υπόγειου δικτύου μετρό και τραμ. Συνολικά, υπάρχουν 69 σταθμοί μετρό και προ-μετρό από το 2011 και μετά.

Ο σταθμός Delacroix (τύπου γέφυρας), που εγκαινιάστηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2006.

Η μέση ταχύτητα των συρμών του Μετρό είναι 28,0 χιλιόμετρα την ώρα και το όριο ταχύτητας των αμαξοστοιχιών είναι 72 χιλιόμετρα την ώρα, επειδή οι σταθμοί είναι σε πολύ κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους, μόλις 591 μέτρα κατά μέσον όρο για το μετρό και το προ-μετρό. Για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, η μέγιστη ταχύτητα της γραμμής 2 περιορίζεται στα 50 χιλιόμετρα την ώρα.

Οι υπόγειες γραμμές του μετρό εξακολουθούν να τοποθετούνται σε μία σήραγγα. Τα τρένα τρέχουν στα δεξιά, όπως και σε όλες τις άλλες γραμμές τραμ και μετρό στο Βέλγιο - εκτός από τους σταθμούς Midi και Roi Baudouin, όπου η κυκλοφορία είναι στα αριστερά. Τα τρένα κινούνται σε ράγες με κανονικό εύρος (1.435 χιλιοστά) και η τροφοδοσία γίνεται μέσω μιας τρίτης πλευρικής ράγας, με ηλεκτρική τάση 900 βολτ με DC (συνεχές ρεύμα).

Τα τρένα τρέχουν από τις 5:30 π.μ. (6 π.μ. τα σαββατοκύριακα και τις αργίες) μέχρι λίγο μετά τα μεσάνυχτα, κάθε μέρα του χρόνου. Οι ώρες αιχμής για την κυκλοφορία συγκεντρώνονται μεταξύ 7:30 π.μ. και 9 π.μ. το πρωί και μεταξύ 4 μ.μ. και 7 μ.μ. Η συχνότητα των αμαξοστοιχιών είναι 5 λεπτά στις γραμμές 1 και 5, με μέση συχνότητα 2μιση λεπτών στο κοινό τμήμα. Στις γραμμές 2 και 6, ένα τρένο περνά κάθε 6 και μισό λεπτά, που βρίσκεται στο κοινό τμήμα κάθε 3 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα. το απόγευμα και το βράδυ. Κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών, η συχνότητα της κυκλοφορίας του μετρό είναι χαμηλότερη.

Διοίκηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μετρό των Βρυξελλών λειτουργεί από την STIB (Société des transports intercommunaal de Bruxelles / Εταιρεία Διακοινοτικών Μεταφορών Βρυξελλών). Αυτή η δημόσια εταιρεία λειτουργεί επίσης τα τραμ και την πλειοψηφία των λεωφορείων στην περιοχή των Βρυξελλών. Οι Βρυξέλλες εξυπηρετούνται επίσης από λεωφορεία των δημόσιων εταιρειών De Lijn και TEC, καθώς και από υπεραστικά τρένα SNCB4 των οποίων τα δίκτυα συνδέονται με το μετρό και το προ-μετρό σε ορισμένους σταθμούς.

Αριθμός επιβατών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σταθμός Pannenhuis, που εγκαινιάστηκε το 1982.
Ο σταθμός Hôtel des Monnaies, που εγκαινιάστηκε το 1988.
Ο σταθμός Crainhem, που εγκαινιάστηκε το 1988.

Το 2019, το μετρό των Βρυξελλών έφτασε στη μέγιστη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση της ιστορίας του, καθώς μετέφερε 165,3 εκατομμύρια επιβάτες, αλλά μετά σημειώθηκε ραγδαία πτώση λόγω της πανδημίας του COVID-19, όπως συνέβη τότε και σε όλα τα μετρό παγκοσμίως.

Έτος Αριθμός επιβατών
σε εκατομμύρια
2005 114,5
2006 121,9
2007 128,3
2008 135,5
2009 133,4
2010 150,8
2011 125,0
2012 132,4
2013 138,3
2014 133,4
2015 134,9
2016 136,8
2017 151,7
2018 147,1
2019 165,3
2020 87,6

Γραμμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γραμμή 1 (Μετρό) Γραμμή 2 (Μετρό) Γραμμή 3 (Τραμ)
  • Gare de l'Ouest
  • Stockel
  • Simonis (Elisabeth)
  • Simonis (Leopold II)
  • Esplanade
  • Churchill
Γραμμή 4 (Τραμ) Γραμμή 5 (Μετρό) Γραμμή 6 (Μετρό)
  • Gare du Nord / Noordstation
  • Stalle car park
  • Erasme
  • Herrmann-Debroux
  • Roi Baudouin
  • Simonis (Elisabeth)
Γραμμή 7 (Τραμ)
  • Heysel / Heizel
  • Vanderkindere

Χάρτης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Mελλοντικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τρένο της γραμμής 6 που εισέρχεται στο σταθμό Belgica από τα βόρεια, το οποίο λειτουργεί στην αριστερή κυκλοφορία.

Η STIB / MIVB είχε σχέδια να κάνει τις γραμμές 1 και 5 πλήρως αυτόματες έως το 2016, κάτι που θα επέτρεπε σημαντική αύξηση της συχνότητας των αμαξοστοιχιών.[1]. Μια νέα γραμμή μετρό θα δημιουργηθεί από το Βόρειο σιδηροδρομικό σταθμό των Βρυξελλών μέσω του Σχάερμπεκ προς το σιδηροδρομικό σταθμό Μπορντέτ. Το σχέδιο εγκρίθηκε τελικά το 2013, με στόχο την έναρξη της κατασκευής το 2018 και τη λειτουργία του το 2022[2]. Τελικά, αυτό θα συνδεόταν με μια νέα νότια γραμμή προς την Ούκλε (Héros / Helden), η οποία δεν θα ολοκληρωθεί πριν από το 2025.[3] Το 2021, η γραμμή premetro από Βρυξέλλες-Βορρά προς Άλμπερτ, η διαδρομή των τραμ 3 και 4, αναβαθμίζεται φέρει τη νέα γραμμή βαρέων μετρό 3. Ο σημερινός σταθμός Λεμονιέρ θα αντικατασταθεί από ένα νέο σταθμό που πήρε το όνομά του Toots Thielemans υπό Avenue de Stalingrad / Stalingradlaan[4] .

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Stib: 629 millions € pour un métro automatique en 2016» (στα Γαλλικά). RTL.be. 25 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2011. 
  2. ↑ «Go ahead for northern metro extension». Flanders News.be. 1 March 2013. http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws.english/Brussels/130301_metro. Ανακτήθηκε στις 15 November 2013. 
  3. ↑ «Metro naar Ukkel tegen 2025» (στα Ολλανδικά). Brusselnieuws.be. 25 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2012. 
  4. ↑ http://www.brusselnieuws.be/nl/nieuws/vergunning-aangevraagd-voor-nieuw-metrostation-grondwet

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • «Underground tramway», Railway Magazine,‎ mars 1968.
  • Modern Railways - «Ouverture du second tunnel de prémétro», octobre 1971.
  • Ludo Bekkers et Robert Delevoy, L'art dans le métro, Bruxelles, Ministère des communications/S.T.I.B., 1982, 214 p.
  • Jean-Claude Defossé, Le petit guide des Grands Travaux Inutiles, Bruxelles, Paul Legrain RTBF édition, 1990, 344 p.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μετρό_Βρυξελλών&oldid=10676342"