Μητροπολίτης Ανέων Πολύευκτος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μητροπολίτης Γερμανίας Πολύευκτος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1912 Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 1 Φεβρουαρίου 1988 Αθήνα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μητροπολίτης |
Ο Μητροπολίτης Πολύευκτος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Φινφίνης) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1912.
Εισήχθη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1928. Αποφοίτησε το 1934 υποστηρίζοντας την διατριβή του με τίτλο «Το Βουλγαρικό Σχίσμα». Τον Μάρτιο του 1934 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Ηρακλείας Βενιαμίν και διορίσθηκε Ιεροκήρυκας και Διάκονος στον Ναό της Αγίας Τριάδας Σταυροδρομίου, όπου ανέπτυξε φιλανθρωπική δράση ιδρύοντας συσσίτια απόρων μαθητών. Αφού ο Βενιαμίν εξελέγη Πατριάρχης, διόρισε το 1936 τον Πολύευκτο στα Πατριαρχεία ως Πατριαρχικό Επίτροπο και μετά ολίγων μηνών με συνοδική διάγνωση προήχθη σε υπογραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου μέχρι το 1938.
Το έτος αυτό μετέβηκε στις ΗΠΑ και εντάχθηκε στην διάθεση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Το διάστημα αυτό διετέλεσε ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας Περθ Άμποϊ στο Νιου Τζέρσεϊ και συγχρόνως παρακολούθησε θεολογικά σεμινάρια στο Νιου Μπρούνσγουικ του Νιου Τζέρσεϊ. Με εντολή του επισκόπου Βοστόνης Αθηναγόρα (Καββαδά) εγκατέλειψε τις σπουδές του για να διδάξει στη Θεολογική Σχολή του Πόμφρετ Κον και ανάλαβε ιερατικά καθήκοντα έπειτα από πρόσκληση που έλαβε από την κοινότητα του Αγίου Δημητρίου Αστόριας Νέας Υόρκης, παραμένοντας στη θέση αυτή για τρία χρόνια. Το 1945 έπειτα από αίτηση της κοινότητας του Αγίου Φραγκίσκου μετατέθηκε στο ναό του Ευαγγελισμού Θεοτόκου στην Αστόρια. Εξυπηρέτησε την ενορία αυτή για μια δεκαετία. Κατά το διάστημα αυτό ανέπτυξε πλούσια δράση: για εννέα χρόνια διεύθυνε τον ραδιοφωνική εκπομπή και έκδιδε το εκκλησιαστικό περιοδικό «Πυρσός του Ευαγγελισμού» και το 1953 ίδρυσε θρησκευτικό ινστιτούτο της Ορθόδοξης Θεολογίας. Από το 1946 μέχρι το 1951 διετέλεσε και αρχιερατικός επίτροπος της Δ' Αρχιερατικής περιφέρειας.
Την 12η Οκτωβρίου 1955 με πρόταση του τότε Αρχιεπισκόπου Μιχαήλ εξελέγη, από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, επίσκοπος Τροπαίου, βοηθός επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με σκοπό να ποιμάνει την επισκοπική περιφέρεια Πίτσμπουρκ. Η χειροτονία του έγινε στις 3 Νοεμβρίου 1955 στον καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου του Πίτσμπουργκ από τον Αρχιεπίσκοπο Μιχαήλ και τους επισκόπους Ευκαρπίας Μπογδάν, Ελαίας (μετέπειτα Θυατείρων) Αθηναγόρα και Ναζιανζού (μετέπειτα Αυστραλίας) Ιεζεκιήλ. Το 1960 αναγνωρίσθηκαν οι υπηρεσίες του προς το ελληνορθόδοξο πλήρωμα και προήχθη σε τιτουλάριο μητροπολίτη Τροπαίου.
Μετά την ίδρυση της Μητρόπολης Γερμανίας και εξαρχίας Ολλανδίας και Δανίας εξελέγη πρώτος Μητροπολίτης Γερμανίας και έξαρχος Ολλανδίας και Δανίας στις 22 Οκτωβρίου 1963. Η ενθρόνιση του πραγματοποιήθηκε την 1η Μαρτίου 1964 στον Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα στο Ντίσελντορφ και παρέμεινε Μητροπολίτης Γερμανίας για πέντε περίπου χρόνια. Στις 25 Ιουνίου 1968 εξελέγη Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θείρων και στις 12 Αυγούστου 1969 πρώτος Μητροπολίτης της νεοσύστατης Μητροπόλεως Σουηδίας. Στις 30 Απριλίου 1974 εξελέγη Μητροπολίτης Ανέων, όπου ως εφησυχάζων εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκοιμήθη στην Αθήνα την 1η Φεβρουαρίου 1988.
Έχει εκδώσει εννιά βιβλία και πολλά φυλλάδια εθνικοθρησκευτικού περιεχομένου, είχε ακόμα δημοσιεύσει άρθρα στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο και στην Αμερική και στην Ευρώπη.