Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Κωνσταντίνος Β΄
| Κωνσταντίνος Β΄ | |
|---|---|
| Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης | |
 | |
| Εκκλησία | Εκκλησία της Ελλάδος (διοκητικά) Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (πνευματικά) |
| Από | 9 Φεβρουαρίου 1924 |
| Έως | 11 Ιανουαρίου 1961 |
| Προκάτοχος | Χριστοφόρος |
| Διάδοχος | Κωνσταντίνος Γ΄ |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 16 Μαρτίου 1914 από Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Γρηγόριο Β΄ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Κοσμικό Όνομα | Κωνσταντίνος Μεγγρέλης ή Μιγκρέλης |
| Γέννηση | 1886 Σινώπη |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 1963 Θεσσαλονίκη |
| Ταφή | Σέρρες |
| Εθνικότητα | Έλληνας |
| Σπουδές | Θεολογική Σχολή Χάλκης |
| Δόγμα | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
Ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Κωνσταντίνος (κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μεγγρέλης ή Μιγκρέλης, Σινώπη, 1886 - Θεσσαλονίκη, 14 Ιανουαρίου 1963) ήταν επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος.[1]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μεγγρέλης (ή Μιγκρέλης) γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου το 1886. Ήταν γιος του Μιχαήλ και της Βασιλικής Μεγγρέλη (το γένος Ψάλτη) και είχε έξι αδέρφια. Ο πατέρας του ήταν έμπορος.[2] Το 1907 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1909 πρεσβύτερος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Χάλκης το 1908, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο «Ιστορική αξιοπιστία της Αναστάσεως του Κυρίου».
Διετέλεσε Πρωτοσύγκελος των Μητροπόλεων Ηρακλείας, Κυζίκου και Χαλκηδόνος[1]. Στις 16 Μαρτίου 1914 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Χαλκηδόνος τιτουλάριος Επίσκοπος Λεύκης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Χαλκηδόνος.
Στις 13 Οκτωβρίου 1922 εξελέγη Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως. Εκεί ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το φλέγον πρόβλημα των προσφύγων[3].
Στις 9 Φεβρουαρίου 1924 εξελέγη Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης[4]. Με ενέργειές του ιδρύθηκε ιερατική σχολή στην Μονή Τιμίου Προδρόμου[5]. Μετά την κατάληψη των Σερρών από τους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941 και την παράδοση της πόλης στους Βούλγαρους (5 Μαΐου 1941), παρά τις έντονες πιέσεις, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το ποίμνιο του. Τελικά στις 4 Ιουνίου 1941 απελάθηκε στη γερμανοκρατούμενη ζώνη. Μετέβη αρχικά στην Αθήνα και από τις 15 Ιουλίου 1942 εγκαταστάθηκε στο δυτικό τμήμα της επαρχίας του που βρισκόταν υπό Γερμανική κατοχή με έδρα τη Νιγρίτα[6].
Επέστρεψε στις Σέρρες στις 2 Απριλίου 1945.[7] Καθιέρωσε συσσίτιο για άπορους μαθητές, ίδρυσε φιλόπτωχο ταμείο στη Μητρόπολη και αγωνίστηκε για την κατάργηση των καλλιστείων και του θρακιώτικου εθίμου των αναστενάρηδων.[8] Με ενέργειές του ανεγέρθηκε ο καθεδρικός ναός των Ταξιαρχών στις Σέρρες.
Παρασημοφορήθηκε από τον Βασιλιά Γεώργιο Β΄ με τον «ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικα» και από τους Σέρβους με το «παράσημο του Αγίου Σάββα»[9].
Στις αρχές Ιανουαρίου 1961 παραιτήθηκε[10] και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου απεβίωσε στις 14 Οκτωβρίου 1963. Κηδεύτηκε και ετάφη στις Σέρρες.[11] Δρόμος της πόλης φέρει το όνομά του[8].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Μάρκου.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 12.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 15.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 20.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 22.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 41-42.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 55.
- ↑ 8,0 8,1 Χρηστίδης 2012, σελ. 106-107.
- ↑ Χρηστίδης 2012, σελ. 107.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 79.
- ↑ Νικολαΐδης 2010, σελ. 83-84.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μάρκου, Μάρκος. «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Σερρών και Νιγρίτης κυρός Κωνσταντίνος. (1886-1963)». Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2025.
- Νικολαΐδης, Σωτήριος (2010). Ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Κωνσταντίνος Μεγγρέλης (1924-1961), μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία (PDF). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
- Χρηστίδης, Νικόλαος (2012). Οι δρόμοι των Σερρών και η ονοματολογία των (PDF). Σέρρες.
- «Κατάλογος Μητροπολιτών της Εκκλησίας των Σερρών». Ιερά Μητρόπολις Σερρών και Νιγρίτης. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2025.