Μιραμισί

Μιραμισί
Μιραμισί 47°1′21″N 65°30′32″W
Χώρα	Καναδάς
Διοικητική υπαγωγή	Northumberland County
Ίδρυση	1995
Υψόμετρο	31 μέτρα
Πληθυσμός	18.129 (2006)
Ταχ. κώδικας	506
Τηλ. κωδικός	506
Ζώνη ώρας	Ζώνη Ώρας Ατλαντικού
Ιστότοπος	http://www.miramichi.org/en/
Σχετικά πολυμέσα

Το Μιραμισί (Miramichi) είναι πόλη στο Νιου Μπράνσγουικ του Καναδά. Με πληθυσμό 17.692 κατοίκους το 2021, είναι η μεγαλύτερη πόλη του βόρειου Νιου Μπράνσγουικ. Είναι κτισμένη στον μυχό του ομώνυμου Κόλπου του Μιραμισί, στην εκβολή του επίσης ομώνυμου ποταμού, του οποίου η κοιλάδα είναι η δεύτερη μακρύτερη σε όλο το Νιου Μπράνσγουικ, μετά από εκείνη του Ποταμού Σαιν Κρουά.

Ιστορία

Η πόλη του Μιραμισί δημιουργήθηκε ως δήμος μόλις το 1995, από την άνωθεν επιβληθείσα συγχώνευση δύο κωμοπόλεων, του Νιούκασλ και του Τσάταμ (Chatham), καθώς και αρκετών μικρότερων οικισμών, όπως του Ντάγκλασταουν και του Νέλσον. Η περιοχή της πόλεως, αιώνες πριν την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων, ήταν κατοικημένη από τη φυλή Ινδιάνων Μίκμακ. Στη νεότερη εποχή έγινε έδαφος της γαλλικής αποικίας Ακαδίας. Περί το 1648 ο Νικολά Ντενύ (Nicolas Denys) ίδρυσε στη θέση του Μιραμισί φρούριο και εμπορικό σταθμό με την ονομασία Φορ Φρονσάκ. Ο γιος του, ονόματι Ρισάρ, κυβερνήτης όλης της Ακαδίας, κατοικούσε κυρίως στο Φορ Φρονσάκ, που, όπως γράφει, το 1688 είχε περίπου «μια ντουζίνα Γάλλους και πάνω από 500 ιθαγενείς κατοίκους». Ο Ρισάρ πέθανε στη θάλασσα το 1691 και ο εμπορικός σταθμός παρήκμασε. Ο κόλπος όμως και ο ποταμός ονομάζονταν ήδη «Μιραμισί» και η ονομασία δόθηκε στη σημερινή πόλη.

Στον Γαλλοϊνδιανικό πόλεμο ο Γάλλος στρατηγός Σαρλ Ντεσάν Μπουασεμπέρ (Charles Deschamps de Boishébert et de Raffetot) οδήγησε, το 1757, 900 Γάλλους πρόσφυγες (εξαιτίας της προελάσεως των Βρετανών) στο Μιραμισί, δημιουργώντας ένα στρατόπεδο προσφύγων, το «Στρατόπεδο της Ελπίδας», στο απέναντι νησί Beaubears. Μετά την Πολιορκία του Λουισμπούργκ το επόμενο έτος, ο Μπουασεμπέρ οδήγησε και άλλους πρόσφυγες εκεί, από τους οποίους πάνω από 200 πέθαναν στο στρατόπεδο. Τον Αύγουστο του 1758 ο στρατηγός έφυγε με 400 στρατιώτες από το Μιραμισί και επέδραμε στο (τότε βρετανικό) έδαφος της σημερινής πολιτείας Μέιν των ΗΠΑ, από όπου μετά πήγε στο Κεμπέκ και πολέμησε εκεί έως το τέλος του πολέμου. Τον Σεπτέμβριο του 1758 ο Βρετανός συνταγματάρχης Τζέιμς Μάρεϋ πέρασε δύο ημέρες στον κόλπο αναζητώντας μάταια Ακαδιανούς, αλλά κατέστρεψε ό,τι βρήκε, μη φθάνοντας όμως μέχρι το νησί των προσφύγων. Οι περισσότεροι πρόσφυγες που είχαν επιζήσει διέφυγαν λίγο αργότερα, αναζητώντας καταφύγιο στο Κεμπέκ. Μερικοί ωστόσο παρέμειναν στο Νιου Μπράνσγουικ. Το 1760 ο Βρετανός Τζων Μπάυρον κατέκαψε ό,τι είχε απομείνει από τους καταυλισμούς στο Μιραμισί.

Στη συνέχεια η θέση του Μιραμισί εποικίσθηκε από Σκωτσέζους, υπό τον Γουίλιαμ Ντέιβιντσον (1740-1790), έμπορο ξυλείας. Στην αρχή της Αμερικανικής Επαναστάσεως, οι Ινδιάνοι Μίκμακ υπεστήριξαν αρχικώς τους Αμερικανούς έναντι των Βρετανών. Τον Ιούνιο του 1779 Ινδιάνοι του Μιραμισί επιτέθηκαν και λεηλάτησαν μερικούς Βρετανούς της περιοχής. Τον επόμενο μήνα ο Βρετανός πλοίαρχος Χάρβεϋ με το πλοίο του έφθασε και έδωσε μια μικρή μάχη με τους Μίκμακ. Μια συνθήκη που υπογράφηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1779 έδωσε μια πιο ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ Ινδιάνων και λευκών. Μετά τη λήξη της Αμερικανικής Επαναστάσεως, πολλοί Αμερικανοί άποικοι που παρέμειναν πιστοί στο Βρετανικό Στέμμα εγκαταστάθηκαν με τις οικογένειές τους ως πολιτικοί πρόσφυγες στο Μιραμισί, οπότε ανακλήθηκαν οι κλήροι γης που είχαν δοθεί στον Ντέιβιντσον, γεγονός που προκάλεσε εντάσεις μεταξύ των Σκωτσέζων και των νων εποίκων. Μετά το 1815 πολλοί Ιρλανδοί εγκαταστάθηκαν επίσης στο Μιραμισί.

Το 1825 η περιοχή του Μιραμισί γνώρισε μια από τις χειρότερες δασικές πυρκαγιές στην ιστορία όλης της Βόρειας Αμερικής, που έμεινε γνωστή ως η Μεγάλη Πυρκαγιά του Μιραμισί». Αυτή έκαψε σχεδόν 16 εκατομμύρια στρέμματα (το 1/5 όλης της δασικής εκτάσεως του Νιου Μπράνσγουικ), με εκατόμβη νεκρών ανθρώπων, ιδίως στο Μιραμισί, όπου από τα 260 κτήρια του Νιούκασλ καταστράφηκαν τα 248, με τους νεκρούς εκεί να υπερβαίνουν τους 150.

Το 1876 ολοκληρώθηκε και η σιδηροδρομική γραμμή που περνούσε από το Μιραμισί, με τις δύο σιδηροδρομικές γέφυρες του ομώνυμου ποταμού που κατασκευάσθηκαν τότε να είναι, αν προστεθεί το μήκος τους, το δεύτερο μεγαλύτερο τέτοιο έργο σε όλο τον Καναδά.