Μισέλ Ροκάρ

Μισέλ Ροκάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Michel Rocard (Γαλλικά)
Γέννηση	23  Αυγούστου 1930 Κουρμπεβουά
Θάνατος	2  Ιουλίου 2016 Νοσοκομείο Σαλπετριέρ ή 13ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Αιτία θανάτου	καρκίνος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Μοντιτσελό
Ψευδώνυμο	Georges Servet και Michel Servet
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Καλβινισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	Φιλοσοφική Σχολή των Παρισίων École alsacienne Λύκειο Λουί-λε-Γκραν Εθνική Σχολή Διοίκησης στη Γαλλία (1956–1958) Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού (έως 1950)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός κυβερνητικός αξιωματούχος
Εργοδότης	Inspection générale des finances
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Γαλλικό Τμήμα της Εργατικής Διεθνούς, Σοσιαλιστικό Κόμμα και Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα
Οικογένεια
Σύζυγος	Geneviève Poujol
Τέκνα	Francis Rocard
Γονείς	Yves Rocard
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πολιτικός
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (14  Ιουλίου 2015) Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (13  Ιουλίου 2015) Commander of the Order of Agricultural Merit Αξιωματικός του Εθνικού Τάγματος του Κεμπέκ (2000) Επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Λαβάλ (2013) Ταξιάρχης του τάγματος της Τιμής Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας Επίτιμος εταίρος του τάγματος της Αυστραλίας (6  Φεβρουαρίου 1992) Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (2005)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μισέλ Ροκάρ (Michel Rocard, Κουρμπεβουά 23 Αυγούστου 1930 - Παρίσι 2 Ιουλίου 2016) ήταν ανώτερος Γάλλος δημόσιος υπάλληλος και πολιτικός. Διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας από τις 10 Μαΐου 1988 έως τις 15 Μαΐου 1991.

Σοσιαλιστής ακτιβιστής από το 1949, ήταν υποψήφιος του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSU) στις προεδρικές εκλογές του 1969, όπου έλαβε 3,6 % των ψήφων. Στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής της περιφέρειας Yvelines. Εντάχθηκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) το 1974 και εμφανίστηκε ως αντίπαλος του Φρανσουά Μιτεράν θέλοντας να ηγηθεί μιας «δεύτερης Αριστεράς», μεταρρυθμιστής και αντικομμουνιστής.

Μετά την εκλογή του Φρανσουά Μιτεράν ως Προέδρου της Δημοκρατίας το 1981, διορίστηκε Υπουργός Επικρατείας στην κυβέρνηση του Πιέρ Μωρουά, κατόπιν Υπουργός Σχεδιασμού και Περιφερειακής Ανάπτυξης και στη συνέχεια Υπουργός Γεωργίας το 1983. Διατηρήθηκε στη θέση του από τον Λωράν Φαμπιούς το 1984, αλλά παραιτήθηκε το επόμενο έτος, εναντιούμενος στην αναλογική ψηφοφορία που τέθηκε σε εφαρμογή ενόψει των βουλευτικών εκλογών του 1986.

Το 1988, ο Φρανσουά Μιτεράν επανεξελέγη πρόεδρος και διόρισε τον Μισέλ Ροκάρ πρωθυπουργό. Αυτός σχημάτισε κυβέρνηση μετά τις βουλευτικές εκλογές του 1988. Η έλλειψη απόλυτης πλειοψηφίας για το προεδρικό στρατόπεδο το οδήγησε να χρησιμοποιήσει το άρθρο 49 παράγραφος 3 του Συντάγματος είκοσι οκτώ φορές, αριθμό ρεκόρ προσφυγών για αρχηγό κυβέρνησης. Παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία μετά από τρία χρόνια, μετά από αίτημα του Φρανσουά Μιτεράν.

Στη συνέχεια, ήταν πρώτος γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος (1993-1994), Ευρωβουλευτής (1994-2009) και γερουσιαστής του Yvelines (1995-1997). Ήταν επίσης πρεσβευτής αρμόδιος για τις διεθνείς διαπραγματεύσεις για τους πόλους, Αρκτικής και Ανταρκτικής, από το 2009 μέχρι το θάνατό του, στις 2 Ιουλίου 2016.