Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μιχάλης Λιάπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχάλης Λιάπης
Υπουργός Πολιτισμού Ελλάδας
Περίοδος
2007 – 2009
ΠροκάτοχοςΓεώργιος Βουλγαράκης
ΔιάδοχοςΑντώνης Σαμαράς
Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Ελλάδας
Περίοδος
2004 – 2007
ΠροκάτοχοςΧρίστος Βερελής
ΔιάδοχοςΚωστής Χατζηδάκης
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση8 Μαΐου 1951 (1951-05-08) (73 ετών), Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΝέα Δημοκρατία (Διεγράφη στις 19 Δεκεμβρίου 2013)
ΣύζυγοςΑμαλία Μπογδάνου (διαζύγιο - 2004)
Παιδιά2
ΣυγγενείςΚώστας Καραμανλής (Ξάδελφος)
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κολλέγιο Αθηνών
δεδομένα

Ο Μιχάλης Λιάπης (Αθήνα, 8 Μαΐου 1951) είναι Έλληνας πολιτικός, ο οποίος υπήρξε βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία και υπηρέτησε Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελλάδας από το 2004 μέχρι το 2007[1] και Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας από το 2007 μέχρι το 2009.[2]

Βιογραφικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα με καταγωγή από το Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας. Είναι γιος του Κωνσταντίνου Λιάπη και της Αντιγόνης Καραμανλή, αδελφής του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική Σχολή στο Παρίσι. Τον καιρό της Μεταπολίτευσης πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της ΟΝΝΕΔ. Απέκτησε την άδεια του Δικηγόρου το 1976. Από το 1977 ως το 1980 εργάστηκε ως ειδικός συνεργάτης επί θεμάτων επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων του θείου του, τότε πρωθυπουργού. Το 1980 ο θείος του εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Μιχάλης Λιάπης τον ακολούθησε ως Διευθυντής του Ιδιαίτερου Γραφείου του, όπου παρέμεινε μέχρι το 1985.

Το 1989 εξελέγη βουλευτής στη Β΄ Περιφέρεια Αθηνών και έκτοτε επανεκλεγόταν συνεχώς μέχρι και τις εκλογές του 2009.[3] Διετέλεσε μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης (Πολιτική Επιτροπή και Επιτροπή Κανονισμού) και της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (Οικονομική Επιτροπή - Επιτροπή Μετανάστευσης). Επίσης, χρημάτισε Υφυπουργός Εμπορίου της Κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από το Δεκέμβριο του 1992 για 10 μήνες (ως την πτώση της).[4] Τον Μάιο του 1997 τοποθετήθηκε Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού και Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας. Επί σειρά ετών ήταν μέλος της Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας της Δυτικο-Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Από τον Μάρτιο του 2004 μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2007 διετέλεσε Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2007 του ανατέθηκε η θέση του Υπουργού Πολιτισμού, την οποία διατήρησε μέχρι και τον ανασχηματισμό της 7ης Ιανουαρίου του 2009.[5]

Στις 3 Σεπτεμβρίου ανακοίνωσε την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 χαρακτηρίζοντας ως «ιστορικό λάθος για τη χώρα και ατόπημα για την παράταξη» την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.[6] Έχει συγγράψει τρία βιβλία πολιτικού περιεχομένου: «Για Μια Ριζοσπαστική Ανανέωση», «Για Ένα Νέο Ήθος» και «Για Μια Δημιουργική Ανατροπή».

Κριτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2008 η εφημερίδα Ελευθεροτυπία ανέφερε[7] πως ο Μιχάλης Λιάπης το 2005 ταξίδεψε στη Γερμανία με έξοδα της εταιρίας Siemens. Το ΠΑΣΟΚ ζήτησε[7] την παραίτησή του, ο ίδιος δε αρνήθηκε ότι κάτι τέτοιο συνέβη παρουσιάζοντας παραστατικά από το ταξίδι. Συγκεκριμένα έδωσε στη δημοσιότητα τις αποδείξεις πληρωμής από τα τρία ξενοδοχεία που διέμεινε καθώς και τα αεροπορικά εισιτήρια, των οποίων η κράτηση είχε γίνει στο όνομά του. Για τα δημοσιεύματα αυτά δήλωσε πως θα κινηθεί[7] νομικά εναντίον της εφημερίδας Ελευθεροτυπία.

Το όνομά του ενεπλάκη και στην υπόθεση της Siemens, για την οποία συστάθηκε εξεταστική επιτροπή από την Βουλή. Στις 16 Ιουλίου 2010 κατέθεσε στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Στις 23 Ιανουαρίου 2011 εκδόθηκε το πόρισμα της επιτροπής, το οποίο περιελάμβανε[8] τις απόψεις της πλειοψηφίας, δηλαδή μόνο των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.[9][8] Σύμφωνα με αυτό προτεινόταν[8] «η διερεύνηση περαιτέρω ευθυνών του» καθώς κατά το πόρισμα[9] «ως υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών παραβίασε το καθήκον ελέγχου που είχε κατά την νομοθεσία». Συγκεκριμένα του καταλογίζεται[8] ότι «δεν προχώρησε στον έλεγχο για το αν τηρούνται οι νόμιμες διαδικασίες κατά την προμήθεια υλικών από τη Siemens και την ανάληψη τεχνικής υποστήριξης από αυτήν για λογαριασμό του ΟΤΕ παρά την ύπαρξη πληθώρας στοιχείων για κακοδιαχείριση του Οργανισμού». Σχετικά με τους χειρισμούς του όσον αφορά τον ΟΤΕ κατά το πόρισμα του καταλογίστηκε[8] ευθύνη για ζημιά[10] στον ΟΣΕ καθώς επί υπουργίας[8] του «μισθώθηκαν από τα Ελληνικά Ναυπηγεία οκτώ αυτοκινητάμαξες προαστιακού τύπου για οκτώ μήνες με τίμημα 850.000 € τον μήνα, την συντήρηση των οποίων ανέλαβε η Siemens Hellas με κόστος 250.000 € τον μήνα. Αυτοί οι συρμοί είχαν αγορασθεί από τα Ελληνικά Ναυπηγεία στις 16.12.2006 αντί τιμήματος 10.000.000 € και πωλήθηκαν το φθινόπωρο του 2008 στη MAN 10.000.000 €». Κατά την εξεταστική επιτροπή[8] η παράθεση των παραπάνω αριθμών αποδείκνυε την ζημιά του ΟΣΕ. Στο ίδιο πόρισμα ελεγχόταν για την υπογραφή[8] της σύμβασης για τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο, για την προμήθεια[8] του συστήματος επικοινωνίας GSM-R καθώς και για τους χειρισμούς[9][8] του σχετικά με το έργο φορητών ηλεκτρονικών ξεναγών που θα προμήθευε η Siemens τα ελληνικά μουσεία την περίοδο που διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού. Στις 14 Μαρτίου 2012 η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, με έγγραφό της προς την Βουλή κατέθεσε αίτημα διερεύνησης ποινικών ευθυνών του πρώην υπουργού Μεταφορών Μιχάλη Λιάπη σχετικά με τα καταγγελλόμενα σκάνδαλα στον ΟΣΕ την περίοδο 2004 - 2007.

Σχετικά με το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής ο Μιχάλης Λιάπης προχώρησε σε δηλώσεις αναφέροντας[11] μεταξύ άλλων ότι επρόκειτο για «σκάνδαλο του ΠΑΣΟΚ που επιχειρήθηκε να μετακυληθεί στη Νέα Δημοκρατία». Για την θητεία του ως υπουργός Μεταφορών δήλωσε[12][11] ότι «ουδεμία υπογραφή έβαλε τόσο για τον ΟΣΕ όσο και για τον ΟΤΕ», ότι ως «υπουργός δεν είχε αρμοδιότητα ελέγχου των πράξεων της διοίκησης του ΟΤΕ καθώς και το ότι οι διαγωνισμοί στον ΟΣΕ πραγματοποιήθηκαν βάσει του Κοινοτικού και Εθνικού Δικαίου και ότι ελέγχθηκε κατ’ επανάληψη η νομιμότητα των πράξεών του, από όλα τα συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας, αλλά και των Βρυξελλών». Επίσης τόνισε[12][11] ότι επί θητείας του στο υπουργείο πολιτισμού καταγγέλθηκε σύμβαση της Siemens με αποτέλεσμα η εταιρεία «να υποχρεωθεί να επιστρέψει όλες τις ποινικές ρήτρες» καθώς επίσης και πως «κατατέθηκε αγωγή εναντίον της για περαιτέρω αποζημιώσεις υπέρ του ελληνικού Δημοσίου».

Στις 4 Μαΐου 2011 ήρθε στη δημοσιότητα η φορολογική δήλωση του Μιχάλη Λιάπη, στην οποία φαινόταν ότι κατά τη διάρκεια του 2008 ελάμβανε[13] επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ). Ο ίδιος δήλωσε πως πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους.[13]

Στις 6 Ιουλίου 2012 ασκήθηκε ποινική δίωξη εις βάρος υψηλόβαθμων στελεχών του ΟΣΕ από την εισαγγελέα Πόπη Παπανδρέου.[14] Οι κατηγορίες αφορούσαν τη περίοδο 2004-2007 για κακοδιαχείρηση και μη νομικές διαδικασίες απ' τη πλευρά των κατηγορουμένων καθώς και πολιτικές ποινικές ευθύνες για τη περίοδο που ο Μιχάλης Λιάπης διετέλεσε υπουργός μεταφορών.[15]

Στις 4 Ιανουαρίου 2014 ύστερα από καταγγελίες που έγιναν στα ΜΜΕ ο Μιχάλης Λιάπης κατηγορήθηκε για σπατάλη κοινοτικών χρηματοδοτήσεων τις οποίες χρησιμοποίησε για να ανακαινίσει την οικία του στην Ευρυτανία.[16] Το συνολικό ποσό άγγιξε τις 10 εκ. δραχμές. Ο βουλευτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Κοντογεώργος ήταν επίσης συγκατηγορούμενος σε βαθμό κακουργήματος στο εν λόγω σκάνδαλο.[17] Ο αδερφός του πρώην υπουργού δήλωσε ότι ολόκληρο το χωριό της περιοχής πήρε επιδότηση και πως το σπίτι λειτούργησε ως ξενώνας.[18] Μεταξύ άλλων αποκαλύφθηκε ότι ο Μ. Λιάπης «πείραζε» και το ρολόι της ΔΕΗ στην οικία του ώστε να πληρώνει χαμηλότερα ποσά για τους λογαριασμούς.[19]

Σύλληψη και καταδίκη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Δεκεμβρίου 2013 ο Μιχάλης Λιάπης συνελήφθη από την ελληνική αστυνομία ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητο του και παραβίασε πινακίδα STOP.[20] Οι αρχές διαπίστωσαν ότι το όχημα ήταν ανασφάλιστο και οι πινακίδες πλαστές, ενώ ο πρώην υπουργός δεν έφερε στη κατοχή του δίπλωμα οδήγησης.[21] Με αφορμή το εν λόγω γεγονός η ΝΔ προχώρησε σε οριστική διαγραφή του από μέλος του κόμματος.[22]

Ο Μιχάλης Λιάπης δε παρέστη στη δίκη, αλλά αντ' αυτού πραγματοποίησε ταξίδι-διακοπές στην Κουάλα Λουμπούρ.[23] Κατά την επιστροφή του από τη Μαλαισία στις 27 Δεκεμβρίου 2013 χαρακτήρισε το ταξίδι του «ψυχική εκτόνωση».[24]

Στις 30 Δεκεμβρίου 2013 ο Μιχάλης Λιάπης καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 ετών, εξαγοράσιμη προς 50 Ευρώ ημερησίως.[25]. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά ο πρώην υπουργός επέλεξε να μην εμφανιστεί στη δίκη παρόλο που λίγες ημέρες πριν είχε δηλώσει ότι θα παραστεί.[26]

Σημειώσεις και αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (2004)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  2. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (2007)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  3. ↑ «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Λιάπης Κωνσταντίνου Μιχάλης Γεώργιος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  4. ↑ «Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης | Κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (1990)». www.ggk.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  5. ↑ «tovima.gr - Ορκίζεται αύριο η νέα κυβέρνηση Καραμανλή
    Εκτός: Αλογοσκούφης, Φώλιας, Λιάπης, Δούκας Κοντός, Τζίμας»    . TO BHMA. 7 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016.     
  6. ↑ «Δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής ο Μιχάλης Λιάπης». in.gr. 3 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Κόντρα Λιάπη-Ελευθεροτυπίας για την υπόθεση της Siemens». ATHENS PHOTO NEWS. 3 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 «Η ετυμηγορία της Εξεταστικής για το σκάνδαλο της Siemens». Πρώτο Θέμα. 24 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Μιχάλης Λιάπης: Αδράνεια με τις ρήτρες». Η Καθημερινή. 25 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  10. ↑ Παπαδάκου, Γιάννα (23 Ιανουαρίου 2011). «Σε ποιούς και γιατί αποδίδονται ευθύνες». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Αναφορές «γαλάζιων» σε διώξεις». Καθημερινή. 22 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «tovima.gr - Δήλωση Μιχάλη Λιάπη για πόρισμα Εξεταστικής Siemens». TO BHMA. 25 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Ο Λιάπης έπαιρνε ΕΚΑΣ!». Πρώτο Θέμα. 4 Μαρτίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  14. ↑ Μάνδρου, Ιωάννα (6 Ιουλίου 2012). «Διώξεις κατά 13 υψηλόβαθμων στελεχών του ΟΣΕ». www.skai.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  15. ↑ «tovima.gr - Βαριές κατηγορίες για 13 πρώην στελέχη του ΟΣΕ». TO BHMA. 6 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  16. ↑ Αντζολέτος, Αντώνης (3 Ιανουαρίου 2014). «Έθνος: Κοινοτικές χρηματοδοτήσεις χρησιμοποίησε για ανακαίνιση σπιτιού του ο Λιάπης». www.skai.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  17. ↑ «Απίστευτο σκάνδαλο: Με κοινοτικά κονδύλια το εξοχικό του Λιάπη!». Ημερησία. 4 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  18. ↑ «tovima.gr - Μάρκος Λιάπης: «Ολο το χωριό πήρε επιδότηση, δεν βλέπω κανένα ηθικό ζήτημα»». TO BHMA. 5 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  19. ↑ «Εκλεβε και από το ρολόι της ΔΕΗ». ethnos.gr. 12 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  20. ↑ «Λιάπης: Μόνο σήμερα έβαλα τις πλαστές πινακίδες, για να γεμίσω τις μπαταρίες». www.skai.gr. 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ «Ποινική δίωξη για δύο αδικήματα σε Μ. Λιάπη για το ανασφάλιστο τζιπ με πλαστές πινακίδες - Την Πέμπτη η δικάσιμος». Καθημερινή. 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  22. ↑ «Διεγράφη ο Μιχάλης Λιάπης από τη Νέα Δημοκρατία». Ναυτεμπορική. 19 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  23. ↑ Ραβανός, Άρης (20 Δεκεμβρίου 2013). «Η σκιά του φυγά Λιάπη πέφτει βαριά πάνω από τη Νέα Δημοκρατία». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  24. ↑ «Ξανά στην Ελλάδα ο Λιάπης: Έφυγα στη Μαλαισία για να ησυχάσω από το δράμα μου». www.skai.gr. 27 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  25. ↑ «Τέσσερα χρόνια φυλάκισης με αναστολή στον απόντα Μιχάλη Λιάπη». TO BHMA. 30 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. 
  26. ↑ «Απών και πάλι ο Μ.Λιάπης από το δικαστήριο για τις πλαστές πινακίδες». in.gr. 30 Δεκεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. CS1 maint: Unfit url (link)

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μιχάλης_Λιάπης&oldid=10706763"