Μνημείο της συζυγικής τρυφερότητας και της αγάπης του λαού
Συντεταγμένες: 48°46′38″N 9°10′51″E / 48.77722°N 9.18083°E
| Μνημείο της συζυγικής τρυφερότητας και της αγάπης του λαού | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μνημείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°46′38″N 9°10′51″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Στουτγκάρδη |
| Χώρα | Γερμανία |
| δεδομένα (π) | |
Το μνημείο συζυγικής τρυφερότητας και αγάπης του λαού ήταν οβελίσκος που αναρτήθηκε στην Στουτγκάρδη το 1796 ως δείγμα ευγνωμοσύνης για την ανάρρωση του τότε δούκα της Βυρτεμβέργης Φρίντριχ Όιγκεν από βαριά αρρώστια. Ήταν έργο του Φίλιππ Γιάκομπ Σέφφαουερ.
Ιστορικό του μνημείου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές της δεκαετίας του 1793 το Δουκάτο της Βυρτεμβέργης θρήνυσε δύο φορές τον ηγεμόνα του. Ο Καρλ Όιγκεν κατόπιν μακροχόνιας βασιλείας απεβίωσε τον Οκτώβριο του 1793, ακολουθούμενος από τον αδελφό του, Λούντβιχ Όιγκεν, ο οποίος επίσης πέθανε μετά από διετή βασιλεία το 1795. Διάδοχός του ανέβηκε στο θρόνο ο Φρίντριχ Όιγκεν, ο οποίος και αυτός τη νύχτα της 18ης Ιουνίου 1795 προσβλήθηκε από εγκεφαλικό.[1] Η λύπη που επικράτησε στο μικρό δουκάτο ήταν μεγάλη. Όταν ο Φρίντριχ Όιγκεν ανάρρωσε και έκανε την επόμενη δημόσια εμφάνισή του στις 24 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, λαός πολύς προσήλθε στην αυλή του παλατιού και όλοι μαζί τραγούδησαν αυθόρμητα έναν ευχαριστήριο ύμνο. Η δούκισσα Φρειδερίκη Δωροθέα Σοφία φον Μπράντενμπουργκ Σβεντ συγκινήθηκε πολύ από την αυθόρμητη αυτή εκδήλωση αγάπης του λαού και πρότεινε να στηθεί ένα κατάλληλο μνημείο προς τιμή του διαδραματισθέντος γεγονότος. Κατασκευαστής του μνημείου ορίστηκε ο αυλικός γλύπτης Φίλιππ Γιάκομπ Σέφφαουερ. Το μνημείο ανεγέρθηκε το 1796, αλλά δεν έμεινε για πολύ. Ο διάδοχος Φρίντριχ Όιγκεν αφού ανέβηκε στον θρόνο έδωσε εντολή το 1807 να το μεταφέρουν σε μια άλλη πλατεία, όπου και τελικά κατεδαφίστηκε το 1817 κατά την ανάπλαση του χώρου όπου βρίσκονταν.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις τέσσερις πλευρές της βάσης του οβελίσκου υπήρχε από ένα ανάγλυφο πλάτους 120 και ύψους 95 εκατοστά. Τα ανάγλυφα αυτά σε κλασσικό ρυθμό είχαν ως θέμα τέσσερις χρυσές επιγραφές που είχε ορίσει η Δούκισσα Φρειδερίκη. Το πρώτο ανάγλυφο εικόνιζε την σύζυγο, τα τέκνα και τρία εγκόνια του δούκα Φρίντριχ Όιγκεν,[2] Το δεύτερο ανάγλυφο εικόνιζε παιδιά κάτω από ανοιχτό ουρανό με ακτίνες ήλιου, το τρίτο εικόνιζε πλήθος των υπηκόων χαιρετώντας τον δούκα, ενώ στο τέταρτο ανάγλυφο έδειχνε υπηόους που παρελάμβαναν αγροτικό και οικονομικό πλούτο. Τα ανάγλυφα ήταν κατασκευασμένα από γύψο και ήταν αναρτημένα σε μετάλινες πλάκες επάνω σε πέτρινη βάση, επάνω σε κριπήδωμα από δύο σκαλοπάτια στην κορυφή ενός χαμηλού τύμβου. Στην πανυγηρική τοποθέτηση θεμέλιου λίθου με ευαγγελισμό παρευρέθηκαν ο δούκας και οι διάδοχοι πρίγκηπες Βίλχελμ και Χάινριχ. Μαζί με τον θεμέλιο λίθο τοποθετήθηκαν ως συμβολικά κτερίσματα μια ενεπίγραφη χάλκινη πλάκα, οίνος και φρούτα, ενώ ο καθηγητής ιστορίας της Σχολής Καλών Τεχνών και αρχιβιβλιοθηκάριος της δημόσιας βιβλιοθήκης εκφώνησε τον εγκώμιο λόγο.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Carl Lang: Denkmal der Gattenzärtlichkeit und Volksliebe dem wiedergenesenen durchlauchtigsten Herzog Friedrich Eugen Herzog zu Würtemberg errichtet. Heilbronn (Industrie-Comptoir) 1797 (online).