Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Αίγινας
Συντεταγμένες: 37°43′39″N 23°29′16″E / 37.72750°N 23.48778°E
| Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Αίγινας | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μοναστήρι |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°43′39″N 23°29′13″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Αίγινας και Δημοτική Κοινότητα Αίγινας |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου[2] ή Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσολεοντίσσης[3] ή Παναγία Χρυσολεόντισσα[4] είναι μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της Αίγινας στο μέσο κοιλάδας κατάφυτης από σκίνα, πουρνάρια και κέδρα, σε υψόμετρο 338 μέτρα[5]. Απέχει 9 χλμ. νοτιοανατολικά από την έδρα του νησιού ενώ βόρεια και στο 1 χλμ. περίπου είναι το Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η χρονολογία ίδρυσης του μοναστηριού τοποθετείται γύρω στο 1600 και κτίστηκε για να στεγάσει την εικόνα της Παναγίας Χρυσολεόντισσας, που μέχρι τότε βρισκόταν στην παραθαλάσσια μονή του Αγίου Λεοντίου κοντά στο χωριό Λεόντι και η οποία είχε επανειλημμένα καταστραφεί από πειρατές. Η Μονή ήταν σταυροπηγιακή και είχε στην κατοχή της σχεδόν ολόκληρη την Αίγινα (όπως το νησάκι που χαρακτηριστικά λέγεται Μονή, απέναντι από την Πέρδικα). Στην περίοδο της Επανάσταση του 1821 συμμετείχε ενεργά, μετά την απελευθέρωση ήταν από τις μονές που διατηρήθηκαν, μάλιστα σε αυτή προσαρτήθηκε ως μετόχι η διαλυμένη μονή Φανερωμένης της Σαλαμίνας. Η ιστορία της έχει συνδεθεί με την προσωπικότητα του Αγίου Νεκταρίου, που την επισκεπτόταν συχνά. Το 1935 μετατράπηκε σε γυναικεία.[3][4]
Περιγραφή Μονής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η φρουριακή όψη που διατηρεί είναι ήδη από τον 17ο αιώνα, έχει τετράγωνη κάτοψη και περιβάλλεται από ψηλά κτήρια κελιών, με πυργίσκους, πολεμίστρες και μικρά παράθυρα τοποθετημένα ψηλά. Ο τριώροφος οχυρός πύργος στο κέντρο χρονολογείται στο 1610 ενώ δίπλα του, στο ψηλότερο επίπεδο, είναι κτισμένο το καθολικό, που χρονολογείται στο 1808 και έχει κτιστεί στη θέση παλαιότερου, που καταστράφηκε από σεισμό και πυρκαγιά. Πρόκειται για τρίκλιτη βασιλική εκκλησία, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, στον Άγιο Διονύσιο και στον Άγιο Χαράλαμπο. Αξιόλογα είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο (του 1814), και η επαργυρωμένη εικόνα της Χρυσολεόντισσας, που λέγεται ότι χρονολογείται στον 15ο ή 16ο αιώνα.[3][4]
Διοικητικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την Επανάσταση του 1821, το 1879 να προσαρτάται στον τότε δήμο Αιγίνης.[6] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης ανήκει στην κοινότητα Αίγινας του Δήμου Αίγινας ενώ σύμφωνα με την απογραφή 2021 απογράφησαν 8 μοναχές [7] ενώ με αυτήν του 2011 δεν είχε[8].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 42. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 320.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσολεοντίσσης Αίγινας - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΛΕΟΝΤΙΣΣΑΣ ΑΙΓΙΝΑΣ». Μοναστήρια της Ελλάδος. 23 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου ΝΗΣΩΝ, Δήμος ΑΙΓΙΝΑΣ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αττικής». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2021». σελ. 21952 (σελ. 370 του pdf).
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10810 (σελ. 336 του pdf)
