Μοραγιάνης
Ο τίτλος μοραγιάνης (τουρκικά: mora ayan, 'αγιάνης του Μοριά') αναφέρεται στους πιο εξέχοντες προκρίτους του Μοριά κατά την Τουρκοκρατία.
Ο τίτλος δεν τεκμηριώνεται σε τουρκικές πηγές, αλλά χρησιμοποιούνταν ανεπίσημα. Οι επαρχιακοί προεστοί της Πελοποννήσου συνέρχονταν δυο φορές το χρόνο στην έδρα του πασά του Μοριά και εξέλεγαν δυο μοραγιάνηδες, που μαζί με δυο αγιάνηδες και τον δραγομάνο (διερμηνέα) του πασά αποτελούσαν το επαρχιακό συμβούλιο (το «Διβάνι του Μορέως»).[1] Ο αριθμός των μοραγιάνηδων ανερχόταν σε 24 (κατά τον François Pouqueville) ή 30 (κατά τον Αθ. Γρηγοριάδη).[2]
Οι γνωστοί κατά καιρούς διατελέσαντες μοραγιάνηδες ήταν οι ακόλουθοι:
- Πανάγος Τζάνες (πριν τα Ορλωφικά)[3]
- Ανδρουτσάκης Ζαΐμης (πριν το 1789)[3]
- Ιωάννης Παπαγιαννόπουλος (Δεληγιάννης) (μετά το 1787)[3]
- Σωτηράκης Λόντος (1799)[3]
- Δημήτριος Τζάνες (αρχές 19ου αι.)[3]
- Ανδρίκος Νοταράς (;)
- Άνθιμος Ανδριανόπουλος, πρωτοσύγκελος (1805)[3]
- Γρηγόριος Παπαφωτόπουλος (ίσως το 1807, 1810)[3]
- Ιωάννης Παπαγιαννόπουλος (Δεληγιάννης) (συνολικά 16 έτη, εκτελέστηκε το 1815)[3]
- Θεόδωρος Παπαγιαννόπουλος (Δεληγιάννης) (1815)[3]
- Σωτήρης Χαραλάμπης (1816)[3]
- Ανδρέας Λόντος (Μάρτιος 1818)[3]
- Παπαλέξης Οικονόμου (μετά το 1818)[3]
- Γιαννούλης Καραμάνος (1821)[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φωτόπουλος, Αθανάσιος Θ. (2005). Οι κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου κατά τη δεύτερη τουρκοκρατία (1715-1821). Αθήνα: Ηρόδοτος. ISBN 978-960-825646-0.
