Μοτρίλ
| Μοτρίλ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Μοτρίλ | |||
 | |||
| Χώρα | Ισπανία | ||
| Αυτόνομη κοινότητα |  Ανδαλουσία | ||
| Επαρχία | Γρανάδα | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Γρανάδα | ||
| Προστάτης | Άγιος Αντώνιος ο Μέγας | ||
| Διοίκηση | |||
| • mayor of Motril | Luisa María García Chamorro | ||
| Έκταση | 109,77 km² | ||
| Υψόμετρο | 45 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 58.939 (2023)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 18600 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
.svg)
Το Μοτρίλ (στα ισπανικά: Motril) είναι δήμος και κωμόπολη που βρίσκεται στην επαρχία της Γρανάδας στην Ανδαλουσία. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος της επαρχίας και πρωτεύουσα της φυσικής επαρχίας της Ακτής της Γρανάδας, γνωστής και ως Τροπική Ακτή (Costa Tropical) λόγω της καλλιέργειας τροπικών φρούτων. Στα όρια του δήμου εκβάλλει στη θάλασσα ο ποταμός Γουαδαλφέο.
Είναι ο τόπος θανάτου του βασιλιά Βαλδουίνου του Βελγίου, που απεβίωσε στις 31 Ιουλίου 1993.
Ιστορία και οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα όρια του σημερινού δήμου έχουν βρεθεί κατάλοιπα ανθρώπινης παρουσίας ήδη από την 4η π.Χ. χιλιετία. Κυρίαρχη οικονομική δραστηριότητα των Ιβήρων, των Φοινίκων και των Ρωμαίων, που εγκαταστάθηκαν σε υπερυψωμένα εδάφη, λίγο μακριά από τη θάλασσα, υπήρξε η καλλιέργεια του αμπελιού και της ελιάς. Ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οι ντόπιοι περιορίστηκαν σε οχυρωμένους λόφους όπως τον πρώτο οικισμό που προϋπήρξε στο χώρο του σημερινού Μοτρίλ.[2] Κάτω από την εξουσία του Εμιράτου της Γρανάδας επεκτάθηκε ιδιαίτερα η καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου· την εποχή της κατάκτησης από τα καστιλιανικά στρατεύματα το 1489 είχε δύο χιλιάδες κατοίκους.[3] Παράλληλα στην περιοχή λειτούργησαν μεταλλεία. Η εξέγερση στις Αλπουχάρας στις αρχές του 16ου και κυρίως η μαζική εκδίωξη των μουσουλμάνων στις αρχές του 17ου επηρέασε για μερικές δεκαετίες την ομαλή οικονομική δραστηριότητα της περιοχής, που πλέον βασιζόταν ολοκληρωτικά στην καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου. Αυτή η παράδοση αποτυπώνεται στο τοπικό Μουσείο Ζάχαρης.[4] Μέχρι το 1800 ωστόσο το ζαχαροκάλαμο είχε αντικατασταθεί προσωρινά από το βαμβάκι, για να ανακάμψει με το πρώτο σύγχρονο εργοστάσιο παραγωγής ζάχαρης στην Ευρώπη στα μέσα του ίδιου αιώνα.[2] Σήμερα πλέον, η γεωργική παραγωγή του Μοτρίλ χαρακτηρίζεται από την όλο και μεγαλύτερη παρουσία υποτροπικών φρούτων όπως το αβοκάντο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών της Ισπανίας: Municipal Register of Spain of 2023. 13 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 2,0 2,1 «Ιστορία του Μοτρίλ». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ MEDINA VILCHEZ, Gabriel. "Los pataureños, prósperos productores de seda", στο Motril Información, Motril, 11-17 agosto 2006, pp.13
- ↑ «El Museo del Azúcar de Motril». elmundo.es. Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2015.
|
