Μουσείο Γαλλικών Μνημείων (1879)
Συντεταγμένες: 48°51′48″N 2°17′23″E / 48.86333°N 2.28972°E
| Μουσείο Γαλλικών Μνημείων | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | architectural museum |
| Διεύθυνση | 1, Place du Trocadéro et du 11 Novembre |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′48″N 2°17′23″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού |
| Τοποθεσία | Παλαί ντε Σαγιό |
| Χώρα | Γαλλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1879 |
| Βραβεία | Μουσείο της Γαλλίας |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μουσείο Γαλλικών Μνημείων (Γαλλικά: Musée des Monuments Français) είναι μουσείο μνημειακής γλυπτικής και αρχιτεκτονικής, τμήμα της Πόλης Αρχιτεκτονικής και Κληρονομιάς. Είναι ένα από τα γαλλικά Εθνικά μουσεία και στεγάζεται σε μια πτέρυγα του Παλαί ντε Σαγιό,[1] στην περιοχή Τροκαντερό, στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού, Γαλλία.
Το μουσείο συγκεντρώνει σημαντικές συλλογές εκμαγείων, τοιχογραφιών και μακετών, αναπαράγοντας αριστουργήματα της γαλλικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Οι συλλογές καλύπτουν κυρίως την περίοδο από τον 11ο έως τον 16ο αιώνα, καθώς και τον 20ό και 21ο αιώνα.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μουσείο προέρχεται από αναπαράσταση συλλογών του Αλεξάντρ Λενουάρ, ο οποίος, ως διαχειριστής μνημείων της γαλλικής μεσαιωνικής και αναγεννησιακής τέχνης που αφαιρέθηκαν από εκκλησίες και κάστρα κατά τη Γαλλική Επανάσταση, το 1795 άνοιξε το Μουσείο γαλλικών μνημείων στο κοινό στο μοναστήρι των Μικρών Αυγουστίνων, τώρα Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι, που λειτούργησε έως το 1816.[2]
Το 1879, το μουσείο αναδημιουργήθηκε με το όνομα Μουσείο Συγκριτικής Γλυπτικής από τον αρχιτέκτονα Εζέν Βιολέ-λε-Ντυκ.
Από το 2007, με την ονομασία Μουσείο Γαλλικών Μνημείων ενσωματώθηκε στον αρχιτεκτονικό οργανισμό Πόλη Αρχιτεκτονικής και Κληρονομιάς.[3]
Το μουσείο γαλλικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μουσείο εκθέτει τις συλλογές του στην ανατολική πτέρυγα του Παλαί ντε Σαγιό [1]και αποτελείται από τρία τμήματα- γκαλερί: τη γκαλερί των εκμαγείων, τη γκαλερί των τοιχογραφιών και βιτρό και τη γκαλερί της σύγχρονης αρχιτεκτονικής.[4]
Η γκαλερί των εκμαγείων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συλλογή των εκμαγείων, η παλαιότερη στο σημερινό μουσείο, χρονολογείται από το 1879. Σήμερα, η γκαλερί εκμαγείων που καταλαμβάνει ολόκληρο το ισόγειο του μουσείου, παρουσιάζει, σε μια διαδρομή που είναι τόσο τοπογραφική όσο και χρονολογική, σημαντικά παραδείγματα γαλλικής μνημειακής γλυπτικής από τον 12ο έως τον 19ο αιώνα.
Η γκαλερί των τοιχογραφιών και βιτρό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε δύο επίπεδα, η γκαλερί εκθέτει εκατό έργα εμβληματικά της γαλλικής τοιχογραφίας από τον 11ο έως τον 16ο αιώνα. Πρόκειται για αναπαραγωγές σε πραγματικό μέγεθος μεγάλων πρωτότυπων τοιχογραφιών της γαλλικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Παρεκκλήσια, κρύπτες, θησαυροφυλάκια, κόγχες και άλλα αρχιτεκτονικά θραύσματα έχουν αναδημιουργηθεί. Έξι μεγάλης κλίμακας αναπαραγωγές βιτρό παραθύρων αντιπροσωπευτικές της τέχνης του βιτρό στη Γαλλία από τον 12ο έως τον 16ο αιώνα ολοκληρώνουν αυτήν την αναδρομική προοπτική.[5]
Η γκαλερί σύγχρονης αρχιτεκτονικής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η γκαλερί σύγχρονης αρχιτεκτονικής, που εγκαινιάστηκε το 2007 και καταλαμβάνει τον πρώτο όροφο του μουσείου, παρέχει ένα πανόραμα της γαλλικής αρχιτεκτονικής από το 1850 έως σήμερα. Περίπου εκατό μακέτες, δομικά στοιχεία, σχέδια, ψηφιακά έγγραφα, αρχειακές φωτογραφίες και ταινίες, καθώς και βιβλία απεικονίζουν την εξαιρετική αρχιτεκτονική και αστική ανάπτυξη αυτής της περιόδου.
- Αίθουσες του Μουσείου Γαλλικών Μνημείων
-
Γκαλερί Νταβιού, αίθουσα Λανγκεντόκ -
Γκαλερί Νταβιού (Apogée gothique) -
Αίθουσα Καρλύ, Προβηγκία -
Αίθουσα σύγχρονης αρχιτεκτονικής -
Αίθουσα τοιχογραφιών και βιτρό, ρωμαϊκή κρύπτη. -
Βιτρό με το Δένδρο του Ιεσσαί, καθεδρικός ναός του Σανς
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 . «whichmuseum.com/france/paris/musee-des-monuments-francais-palais-de-chaillot».
- ↑ . «histoire-image.org/fr/etudes/musee-monuments-francais-alexandre-lenoir».
- ↑ . «journals.openedition.org/ocim/371».
- ↑ . «citedelarchitecture.fr/fr/article/du-moyen-age-au-xixe-siecle».
- ↑ Guide du musée des Monuments français à la Cité de l'architecture et du patrimoine, Dominique Carré éditeur, Paris 2010, p.120