Μοχάμετ Τακί

Μοχάμετ Τακί
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	20  Φεβρουαρίου 1936 Mbéni
Θάνατος	6  Νοεμβρίου 1998 Μορονί
Χώρα πολιτογράφησης	Κομόρες
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρόεδρος των Κομορών (1996–1998)

Ο Μοχάμετ Τακί (20 Φεβρουαρίου 1936 - 6 Νοεμβρίου 1998) ήταν πρόεδρος των Κομορών από τις 25 Μαρτίου του 1996 ως τον θάνατό του, το 1998. Καταγόταν από την Μεγάλη Κομόρα και υπηρέτησε σε υπουργικά αξιώματα τη δεκαετία του 1970. Το 1992 έγινε πρωθυπουργός και το 1995 υπηρέτησε ως προσωρινός πρόεδρος για βραχύβια θητεία.

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1936 στην Μπενί (Mbeni) της Μεγάλης Κομόρας και απολάμβανε οικογενειακών προνομίων, λόγω καταγωγής. Ήταν εγγονός του Τζουμπέ Φουμού (Djumbé Fumu), απογόνου του Σουλτάνου Μσα Φουμού (Msa Fumu). Τα πρώτα του σχολικά χρόνια τα πέρασε στη Μαδαγασκάρη και στη συνέχεια συνέχισε την εκπαίδευσή του στη Γαλλία, όπου πήρε πτυχίο στα δημόσια έργα. Επιστρέφοντας στην Μεγάλη Κομόρα ορίστηκε υπεύθυνος επί δημοσίων έργων για το νησί Ανζουάν από τον Σαΐντ Μοχάμετ Σεΐχ. Την περίοδο εκείνη γνωρίστηκε με τον Αχμέτ Αμπνταλά.

Πολιτική καριέρα

Το 1970 ο Τακί ανέλαβε υπουργός Ανάπτυξης κατά την δεύτερη κυβέρνηση του Σαΐντ Ιμπραχίμ Μπεν Αλί. Την επόμενη χρονιά διορίστηκε υπουργός Παιδείας και έπειτα έγινε υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης στην κυβέρνηση του Σαΐντ Μοχάμετ Τζοχάρ και Ειδικού σχεδιασμού το 1973 στην κυβέρνηση του Αμπνταλά. Το 1975 ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών.

Την περίοδο του καθεστώτος του Αλί Σοϊλί κατέφυγε στην Μπενί, την γενέτειρά του. Για την αντιστασιακή του δράση φυλακίστηκε και απελευθερώθηκε από μισθοφόρους. Το 1978 έγινε γραμματέας του Διευθυντηρίου με επικεφαλής τον Αμπνταλά και λίγο αργότερα πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1984. Τα επόμενα χρόνια έφυγε στη Γαλλία και επανήλθε το 1990. Έπειτα από τη δολοφονία του Αμπνταλά, το 1989 διεκδίκησε το προεδρικό αξίωμα και έλαβε μέρος στις εκλογές, στις οποίες κέρδισε ο Τζοχάρ. Στις 7 Ιανουαρίου του 1992 ανέλαβε πρωθυπουργός και διατηρήθηκε στο αξίωμα ως τις 15 Ιουλίου του 1992, οπότε αποπέμφθηκε από τον Τζοχάρ μετά την εμπλοκή του σε απόπειρα ανατροπής του προέδρου. Κατά το πραξικόπημα του Μπομπ Ντενάρ που οδήγησε σε ανατροπή του Τζοχάρ, ο Τακί ήταν υποστηρικτής των μισθοφόρων και ανέλαβε πρόεδρος από τις 2 Οκτωβρίου του 1995 ως τις 5 Οκτωβρίου του ιδίου έτους, οπότε κρύφτηκε ξανά λόγω της καταστολής του πραξικοπήματος από τους Γάλλους.

Πρόεδρος

Ο Τακί διεκδίκησε ξανά το ύπατο αξίωμα του κράτους, στις εκλογές του 1996. Αυτή τη φορά κέρδισε κατερχόμενος υποψήφιος με το κόμμα Εθνική Ένωση για τη Δημοκρατία στις Κομόρες. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, ο οποίος διενεργήθηκε στις 6 Μαρτίου, ο Τακί ήταν πρώτος με 21,2% των ψήφων έναντι 15,51% για τον σημαντικότερο αντίπαλό του, Αμπάς Τζουσούφ. Στον δεύτερο γύρο στις 16 Μαρτίου 1996, ο Τακί εξελέγη με 64,2% έναντι 35,71 για τον Τζουσούφ.

Η θητεία του προέδρου έγινε εξαετής, βάσει συνταγματικής αλλαγής, σε δημοψήφισμα στις 20 Οκτωβρίου του 1996 (εγκρίθηκε με 85% υπέρ). Κατά την προεδρία του επέβαλε αυστηρή ισλαμική νομοθεσία και απαγόρευσε την κατανάλωση οινοπνεύματος στα νησιά, ενώ στην εξωτερική πολιτική κινήθηκε προς τη βελτίωση των σχέσεων με τη Γαλλία και με τις ΗΠΑ. Εσωτερικά, αντιμετώπισε το αυτονομιστικό κίνημα των νησιών Ανζουάν (όπου έστειλε στρατό για να το καταστείλει) και Μοελί, το 1997. Επεβλήθησαν κυρώσεις εναντίον του Ανζουάν, τις οποίες ήρε τον Δεκέμβριο του 1997, ζητώντας την εθνική συμφιλίωση.

Θάνατος

Ο Τακί , όπως μετέδωσε το κρατικό ραδιόφωνο, υπέστη καρδιακή προσβολή και πέθανε εν ενεργεία στις 6 Νοεμβρίου του 1998 στο Μορονί, λίγο μετά την επιστροφή του από επισκέψεις σε Τουρκία και Ισπανία. Ωστόσο, τα μέλη της οικογένειάς του ανέφεραν ότι δεν αντιμετώπιζε ποτέ του προβλήματα με την καρδιά του και η κυβέρνηση διεξήγαγε έρευνα για να διαπιστωθούν τα αίτια του θανάτου του προέδρου . Προσωρινά πρόεδρος μετά το θάνατο του Τακί ανέλαβε ο Τατζιντέν Μπεν Σαΐντ Μασούντε.