Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπάρμπορα Σποτάκοβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπάρμπορα Σποτάκοβα
2007
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση30 Ιουνίου 1981 (1981-06-30) (43 ετών)
Γιάμπλονετς ναντ Νίσου, Τσεχοσλοβακία
Έτη δραστηριοποίησης2000 – 2022
Ύψος1,82 μέτρα
Βάρος80 κιλά
Άθλημα
Χώρα Τσεχία
ΆθλημαΣτίβος
ΑγώνισμαΑκοντισμός
Μετάλλια
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 2 0 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 3 1 0
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1 1 2
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 1 0 0
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων 2 1 1
Σύνολο 9 3 4
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 2008 Πεκίνο Ακοντισμός
Χρυσό 2012 Λονδίνο Ακοντισμός
Χάλκινο 2016 Ρίο ντε Τζανέιρο Ακοντισμός

Η Μπάρμπορα Σποτάκοβα (τσεχικά: Barbora Špotáková, γεννήθηκε 30 Ιουνίου 1981) είναι πρώην αθλήτρια στίβου από την Τσεχία. Ολυμπιονίκης, παγκόσμια πρωταθλήτρια και πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό, θεωρείται ως η κορυφαία του αγωνίσματος όλων των εποχών.[1] Από το 2008 είναι η κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στον ακοντισμό με επίδοση 72,28 μέτρα. Προπονητής της είναι ο ολυμπιονίκης και κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στον ακοντισμό των ανδρών, Γιαν Ζελέζνι.[2][3]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπάρμπορα Σποτάκοβα γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1981 στην πόλη Γιάμπλονετς ναντ Νίσου, στη βόρεια Βοημία. Η μητέρα της Λιουντμίλα είναι πρώην κορυφαία αθλήτρια και δίδαξε φυσική αγωγή σε αθλητικό σχολείο, ενώ ο πατέρας της Φράντισεκ (ουγγρικής και σλοβακικής καταγωγής) ασχολούνταν στο τρέξιμο και στο δέκαθλο. Αρχικά ήταν αθλήτρια του επτάθλου κατακτώντας την τέταρτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Νεανίδων το 2000, όταν όμως πήγε για σπουδές στις Η.Π.Α άρχισε να ασχολείται αποκλειστικά με τον ακοντισμό. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ταλαιπωρηθηκε από πρόβλημα στην κνήμη της για το οποίο χρειάστηκε να χειρουργηθεί και έτσι η πρώτη ολυμπιακή συμμετοχή της το 2004 ήταν χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες. Το 2005, κέρδισε χρυσό μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα, που ήταν η πρώτη αξιοσημείωτη διεθνής διάκριση. Η καλύτερη επίδοση της σεζόν, 65,74 μέτρα, την ανέβασε στη δεύτερη θέση του πίνακα της Τσεχίας.[4][5]

Το 2006 ήταν δεύτερη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Γκέτεμποργκ με βολή στα 66 μέτρα και 12 εκατοστά.[6] Την επόμενη χρονιά κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοικτού Στίβου στην Οσάκα ρίχνοντας το ακόντιο στα 67 μ. και 7 εκ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα κατέρριψε δύο φορές το ρεκόρ Τσεχίας.[7]

Το 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου ήταν χρυσή ολυμπιονίκης (71 μ. και 42 εκ.) καταρρίπτοντας το ευρωπαϊκό ρεκόρ, με τη νικητήρια προσπάθεια να έρχεται στην τελευταία της προσπάθεια.[8][9] Περίπου ένα μήνα αργότερα, στις 13 Σεπτεμβρίου του 2008, στον τελικό των Γκραν Πρι της IAAF (IAAF World Athletics Final) στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ με βολή στα 72 μ. και 28 εκ. στην πρώτη της προσπάθεια. Ήταν η ένατη κατάρριψη παγκοσμίου ρεκόρ στην ιστορία με το ακόντιο νέου τύπου.[10][11][12]

Το 2009, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στο Βερολίνο, ήταν δεύτερη όπως και δύο χρόνια αργότερα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Νταεγού. Στη Νότια Κορέα το 2011, αρχικά τερμάτισε δεύτερη με βολή 71,58 μέτρων (τρίτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών) πίσω από τη Ρωσίδα Αμπακούμοβα, αλλά το χρυσό μετάλλιο τελικά θα της απονεμηθεί αφαιρεθεί το 2018 και απονεμήθηκε στην Τσέχα.[13][14] Το 2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήταν και πάλι χρυσή ολυμπιονίκης με βολή στα 69 μ. και 55 εκ. Την επόμενη χρονιά 2013 γέννησε τον γιο της και απείχε της ενεργού δράσης.[5][15][16] Ο κύριος στόχος της χρονιάς επετεύχθη με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοικτού Στίβου με βολή στα 64 μ. και 41 εκ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει κερδίσει και ένα χάλκινο μετάλλιο, το 2010, στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που έγινε στη Βαρκελώνη. Το 2016 ήταν τρίτη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, αν και είχε την καλύτερη βολή της χρονιάς πρωτύτερα και φαίνονταν ως φαβορί.[2][17]

Το 2017 επανήλθε στην κορυφή του κόσμου με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου με τη βολή στα 66,76 μέτρα.[18] Το 2018 έκανε αθλητικό διάλειμμα για να γεννήσει το δεύτερο γιο της[19] και το 2019 επανήλθε χωρίς επιτυχία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ντόχα. Τον Ιανουάριο του 2020 άλλαξε προπονητή με στόχο την Ολυμπιάδα του Τόκιο, κέρδισε πριν τους Αγώνες το Ντάιμοντ Λιγκ του Μονακό με βολή 63,08 μέτρων όμως στην κορυφαία διοργάνωση κατετάγη μόλις 14η με βολή 60,52 μ. στα 40 της χρόνια ήδη.[20][21][22]

Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 2022 και στα 41 της χρόνια κέρδισε το πρώτο της μετάλλιο μετά την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου το 2017 - και το πρώτο της ευρωπαϊκό μετάλλιο μετά το χρυσό στη Ζυρίχη το 2014: με βολή 60,68 μέτρων στην τρίτη της προσπάθεια κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Αυτό ήταν το τέταρτο ευρωπαϊκό μετάλλιο της ιστορικής καριέρας της που χρονολογείται από την τελευταία φορά που το Μόναχο φιλοξένησε αυτά τα πρωταθλήματα το 2002.[9][23] Ο τελευταίος αγώνας της καριέρας της ήταν στο Ντάιμοντ Λιγκ της Ζυρίχης στις 6 Σεπτεμβρίου 2022. Ολοκληρώνοντας την καριέρα της είχε κατακτήσει 15 τίτλους εθνικών πρωταθλημάτων.[24] Η Σποτάκοβα έχει βραβευτεί έξι φορές από την Τσέχικη Ομοσπονδία Αθλητισμού ως η καλύτερη αθλήτρια της χρονιάς.[3]

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πανεπιστημιάδα 2005 : 1η θέση (60,73 μέτρα)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2006 : 2η (65,64)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2007 : 1η (67,07)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 : 1η (71,42)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2009 : 2η (66,42)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων 2009 : 2η (65,89)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2010 : 3η (65,36)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων 2011 : 3η (64,40)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2011 : 1η (71,58)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες 2012 : 1η (69,55)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων 2014 : 1η (65,57)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2014 : 1η (64,41)
  • Κύπελλο Ηπείρων IAAF 2014 : 1η (65,52)
  • Ολυμπιακοί Αγώνες 2016 : 3η (64,80)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ομάδων 2017 : 1η (65,14)
  • Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2017 : 1η (66,76)
  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 2022 : 3η (60,68)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Barbora Spotakova, greatest female javelin thrower in history, retires». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Barbora Spotakova: "I cannot imagine my life without sport."». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Špotáková named Czech Athlete of Year for sixth time». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  4. ↑ «BARBORA ŠPOTÁKOVÁ». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Zlaté Báře ulétl oštěp k obhajobě olympijského zlata». Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2022. 
  6. ↑ «Women Javelin Throw European Championship 2006». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  7. ↑ «Event report: Women's Javelin Final». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  8. ↑ «With dramatic last round effort, Spotakova sets European record to spear Olympic gold». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Barbora Špotáková». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
  10. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Javelin throw world records: A Czech duopoly». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  11. ↑ «6th IAAF/VTB Bank World Athletics Final : Javelin Throw Women». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  12. ↑ «Spotakova demolishes World record in Stuttgart - IAAF / VTB Bank World Athletics Final». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  13. ↑ «Women's Javelin Throw - Final - Abakumova prevails in classic clash». Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «CAS Dismisses The Appeals Of Gnidenko, Abakumova And Lebedeva». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2022. 
  15. ↑ «Άνετα η Σποτάκοβα». Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2022. 
  16. ↑ «Spotakova aims to achieve what legendary Zelezny failed to do». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  17. ↑ «Spotakova throws world lead of 66.87m at Czech Championships». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  18. ↑ «IAAF World Championships London 2017 : Javelin Throw Women». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  19. ↑ «Spotakova to miss the 2018 season but aims to return before Tokyo 2020». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2022. 
  20. ↑ «Špotáková ve čtyřiceti ovládla Diamantovou ligu: Šetřila jsem energii na finále». Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2022. 
  21. ↑ «After solid season's debut, Spotakova pleased to be back on track». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. 
  22. ↑ «WOMEN'S JAVELIN THROW». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2022. 
  23. ↑ «Mondo Magic in Munich as Duplantis clears a championship record of 6.06m». Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2022. 
  24. ↑ «BARBORA ŠPOTÁKOVÁ OZNÁMILA KONEC KARIÉRY». Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπάρμπορα_Σποτάκοβα&oldid=10198973"