Μπάρτολο ντι Φρέντι
| Μπάρτολο ντι Φρέντι | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1330[1][2][3] Σιένα |
| Θάνατος | 26 Ιανουαρίου 1410[4] Σιένα[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[6] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
| Κίνημα | Σχολή της Σιένα |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Σχολή της Σιένα |
| Σημαντικά έργα | The Presentation at the Temple |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπάρτολο ντι Φρέντι (ιταλ.:Bartolo di Fredi, περ. 1330 - 26 Ιανουαρίου 1410), αποκαλούμενος επίσης Μπάρτολο Μπαττιλόρο) ήταν Ιταλός ζωγράφος, γεννημένος στη Σιένα, μέλος της Σχολής της Σιένα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε μεγάλο εργαστήριο και ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς ζωγράφους που εργάζονταν στη Σιένα και τις γύρω πόλεις το δεύτερο μισό του 14ου αιώνα. Ενεγράφη στη Συντεχνία αυτής της πόλης το 1355. είχε πολλά παιδιά, τα οποία όλα πέθαναν πριν από αυτόν, με εξαίρεση τον Αντρέα ντι Μπάρτολο.
Ήταν συνάδελφος του Αντρέα Βάννι από το 1353, και βοήθησε στη διακόσμηση της Αίθουσας του Συμβουλίου στη Σιένα, το 1361. Από το 1356 εργάστηκε στην Collegiata, κύρια εκκλησία του Σαν Τζιμινιάνο, περίπου 30 χλμ. από τη Σιένα, όπου ζωγράφισε ολόκληρη την πλευρά του αριστερού διαδρόμου με έναν κύκλο τοιχογραφιών με σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη . Το ολοκληρωμένο έργο υπογράφηκε και χρονολογείται το 1367. Το 1366 το Συμβούλιο του Σαν Τζιμινιάνο διέταξε να τοποθετηθεί στο Palazzo Pubblico ένας πίνακας, που αντιπροσωπεύει δύο Αυγουστινιανούς μοναχούς, προκειμένου να τιμήσει την επίλυση ορισμένων διαφορών που υπήρχαν εδώ και πολύ καιρό μεταξύ αυτής ττου Τάγματος και της πόλης.
Στις αρχές του 1367 εργάστηκε με τον Τζάκομο ντι Μίνο (Giacomo di Mino,) στη διακόσμηση του καθεδρικού ναού της Σιένα . Το 1372 ανέλαβε θέση στην κυβέρνηση της πόλης και στάλθηκε για να καλωσορίσει τον νέο Podestà (ανώτατος διοικητικός αξιωματούχος στη βόρεια Ιταλία) καθώς έφθανε στη Σιένα. Το 1381 έγινε και ο ίδιος μέλος του Συμβουλίου.
Το 1382 δημιούργησε την Αποκαθήλωση τώρα στο Ιερό του Σαν Φραντσίσκο, στο Μονταλτσίνο (Montalcino). Η ίδια εκκλησία διαθέτει επίσης πίνακες ζωγραφισμένους από αυτόν που απεικονίζουν τη βάπτιση του Χριστού, μορφές των Αγίων Πέτρου, Παύλου και Φραγκίσκου, και πέντε σκηνές από τη ζωή του Αγίου Φιλίππου του Μονταλτσίνο . Το 1389, ο Μπάρτολο, με τη βοήθεια του Λούκα ντι Τομμέ, ζωγράφισε τον βωμό για τη Συντεχνία των υποδηματοποιών, στον καθεδρικό ναό της Σιένα, και συνέχισε από εκείνο το έτος μέχρι τον θάνατό του να δημιουργεί ρετάμπλ για τον καθεδρικό ναό και άλλες εκκλησίες της Σιένα, οι οποίες όλες έχουν χαθεί.
Το ύφος του χαρακτηρίζεται από την απόρριψη των συγκεκριμένων μορφών που σχετίζονται με τον Πιέτρο Λορεντσέττι προτιμώντας πιο κολακευτικές διακοσμητικές συνθέσεις με το ύφος των Σιμόνε Μαρτίνι και του Ντούτσιο ντι Μπουονινσένια. Συνδύασε το πνεύμα της φαντασίας με ανέκδοτες λεπτομέρειες.
Το Μουσείο Τέχνης της Χονολουλού, το Μουσείο Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες, το Λούβρο, το Εθνικό Μουσείο της Σερβίας, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, το Musée des beaux-arts de Chambéry, το Musée du Petit Palais, η Αβινιόν, το Museo Civico e Το Diocesano d'Arte Sacra του Μονταλτσίνο, η εκκλησία του San Francesco, Lucignano, το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης και το Μουσείο Τέχνης Fralin είναι μερικές από τις δημόσιες συλλογές που έχουν πίνακες του Μπάρτολο ντι Φρέντι.
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Λεπτομέρεια από το τρίπτυχο Η στέψη της Παρθένου (1388), τέμπερα σε πάνελ,, Museo Civico e Diocesano d'Arte Sacra, Μονταλτσίνο -
Γέννηση και λατρεία των βοσκών (1383), τέμπερα σε πάνελ -
Στέμμα της Θεοτόκου (1388), τέμπερα σε πάνελ, Museo Civico e Diocesano d'Arte Sacra, Μονταλτσίνο -
Εισόδια της Θεοτόκου (1388), τέμπερα σε πάνελ, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι -
Ο Ευαγγελισμός, (περ. 1383), τέμπερα σε πάνελ, Μουσείο Καλών Τεχνών, Βουδαπέστη
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 174180616. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2015.
- ↑ Άαρον Σβαρτς: «Bartolo di Fredi» (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) OL2059545A.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 4791. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 4791. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 3 Απριλίου 2018. 500031914. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ mutualart.com. D2A8E7CBF896B6C6.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Web Gallery of Art
- Bryan, Michael (1886). Robert Edmund Graves, επιμ. Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical (Volume I: A-K). York St. #4, Covent Garden, London; Original from Fogg Library, Digitized May 18, 2007: George Bell and Sons. σελ. 88.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Pope-Hennessy, John & Kanter, Laurence B. (1987). The Robert Lehman Collection I, Italian Paintings. New York, Princeton: The Metropolitan Museum of Art in association with Princeton University Press. ISBN 0870994794. (see index; plate 13)