Μπαρτολομέο Μανφρέντι
| Μπαρτολομέο Μανφρέντι | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1582[1] Οστιάνο[1] |
| Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1622[1] Ρώμη[2][1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία[3] |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[1] |
| Σημαντικά έργα | The Triumph of David και St. John the Baptist Holding a Sheep |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μπαρτολομέο Μανφρέντι (ιταλ.:Bartolomeo Manfredi, 25 Αυγούστου 1582 – 12 Δεκεμβρίου 1622) ήταν Ιταλός ζωγράφος, ηγετικό μέλος του Καραβατζιστών (οπαδοί του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζο) στις αρχές του 17ου αιώνα.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μανφρέντι γεννήθηκε στο Οστιάνο, κοντά στην Κρεμόνα. Πιθανόν να ήταν μαθητής του Καραβάτζο στη Ρώμη: στη διάσημη δίκη του το 1603, ο Καραβάτζο ανέφερε ότι κάποιος Bartolomeo Cristofori, κατηγορούμενος για τη διανομή σκανδαλωδών ποιημάτων που επιτίθονταν στον απεχθή ανταγωνιστή Μπαλιόνε (Baglione), ήταν υπηρέτης του. Σίγουρα ο Μανφρέντι, είναι γνωστό στην ιστορία της τέχνης, ήταν αφοσιωμένος οπαδός του καινοτόμου ύφους του Καραβάτζο, με το ενισχυμένο κιαροσκούρο και την επιμονή του στον νατουραλισμό, με χάρισμα την αφήγηση ιστοριών μέσω της έκφρασης και της γλώσσας του σώματος.
Ο Καραβάτζο στη σύντομη σταδιοδρομία του - έγινε διάσημος το 1600, εξορίστηκε από τη Ρώμη το 1606 και πέθανε το 1610 - άσκησε βαθιά επίδραση στη νεότερη γενιά καλλιτεχνών, ιδιαίτερα στη Ρώμη και τη Νάπολη. Και από αυτούς τους Καραβατζιστές (οπαδοί του Καραβάτζο), ο Μανφρέντι φαίνεται με τη σειρά του να έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στη μετάδοση της κληρονομιάς του δασκάλου στην επόμενη γενιά, ιδιαίτερα σε ζωγράφους από τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες που ήρθαν στην Ιταλία. Κανένα τεκμηριωμένο, υπογεγραμμένο έργο του Μανφρέντι δεν διασώζεται και πολλά από τα σαράντα περίπου έργα που του αποδίδονταν στο παρελθόν πιστεύεται ότι ήταν του Καραβάτζο. Η σταθερή αποσύνδεση του Καραβάτζο από Μανφρέντι έχει καταστήσει σαφές ότι ήταν ο Μανφρέντι και όχι ο δάσκαλός του, ο οποίος ήταν ο κύριος υπεύθυνος για τη διάδοση της ρωπογραφίας μεταξύ της δεύτερης γενιάς των Καραβατζιστών.
Ο Μανφρέντι ήταν επιτυχημένος καλλιτέχνης, ικανός να διατηρήσει τον δικό του υπηρέτη πριν γίνει τριάντα ετών, "ένας άντρας διακεκριμένης εμφάνισης και καλής συμπεριφοράς", σύμφωνα με τον βιογράφο Τζούλιο Μαντσίνι (Giulio Mancini), αν και σπάνια ήταν κοινωνικός. Δημιούργησε τη σταδιοδρομία του γύρω από καβαλέτο για ιδιώτες πελάτες, και δεν ακολούθησε ποτέ τις δημόσιες παραγγελίες, στις οποίες οικοδομήθηκαν ευρύτερες φήμες, αλλά τα έργα του έγιναν ευρέως αντικείμενα συλλογής τον 17ο αιώνα και θεωρήθηκε όμοιος ή ακόμα και ανώτερος του Καραβάτζο. Ο πίνακας Ο Άρης που τιμωρεί τον Έρωτα προσφέρει μια δελεαστική υπόδειξη για ένα χαμένο Καραβάτζο: ο δάσκαλος υποσχέθηκε έναν πίνακα με αυτό το θέμα στον Μαντσίνι, αλλά ένας άλλος από τους προστάτες του Καραβάτζο, ο Καρδινάλιος Φραντσέσκο Μαρία Ντελ Μόντε τον είχε ήδη παραλάβει, και, ως εκ τούτου, ο Μαντσίνι ανέθεσε στον Μανφρέντι να ζωγραφίσει άλλον για λογαριασμό του, τον οποίο ο Μαντσίνι θεωρούσε το καλύτερο έργο του Μανφρέντι.
Ο Μανφρέντι πέθανε στη Ρώμη το 1622. Ο Χέραρντ Σέγκερς (1589–1651) ήταν ένας από τους μαθητές του. [4] [5]
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ο Άρης τιμωρεί τον Έρωτα, Ινστιτούτο Τέχνης Σικάγου . Μόλις αποδόθηκε στον Καραβάτζο, τυπικός πίνακας καραβατζισμου του τύπου που διαδόθηκε από τον Μανφρέντι -
Ο Κάιν σκοτώνει τον Άβελ, ελαιογραφία, περ. 1600, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης (Βιέννη) -
Απόλλων και Μαρσύας, ελαιογραφία, 1616-1620, Μουσείο Τέχνης Σεντ Λούις -
Αφιέρωμα του Καίσαρα, περ. 1610-20, Ουφίτσι -
Στρατιώτης με το κεφάλι του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή . Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη -
Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής . Αντίγραφο σύμφωνα με έργο από τον Μιχαήλ Άγγελο Μερίσι ντα Καραβάτζιο. Εθνικό Μουσείο, Στοκχόλμη, Σουηδία -
Το λουτρό του Midas στην πηγή του Πακτωλού c.1617-19 Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)
.jpg)
.jpg)
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Ολλανδικά) RKDartists. 52309. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 765. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Hobbes, James R. (1849). Picture collector's manual adapted to the professional man, and the amateur. T&W Boone, 29 Bond Street; Digitized by Googlebooks. σελ. 43.
- ↑ Gerard Seghers and the 'Denial of St Peter' , Benedict Nicolson. The Burlington Magazine (1971); pages 302, 304-309.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Peter Robb, " M " (1998) (ISBN 0-312-27474-2) (ISBN 0-7475-4858-7)
- Helen Langdon, "Caravaggio: A Life" (1998) (ISBN 0-374-11894-9)
- Farquhar, Maria (1855). R.N. Wornum, επιμ. Biographical catalogue of the principal Italian painters, by a lady. Woodfall & Kinder, Angel Court, Skinner Street, London. σελ. 94.
- Gash, John (March 2016). «Bartolomeo Manfredi's St John the Baptist and its Mezzotint». Print Quarterly XXXIII (1): 11–18.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Orazio and Artemisia Gentileschi, ένας πλήρως ψηφιοποιημένος κατάλογος έκθεσης από το Μητροπολιτικό Μουσείο Βιβλιοθηκών Τέχνης, ο οποίος περιέχει υλικό για το Bartolomeo Manfredi (βλ. Ευρετήριο)
- Web Gallery of Art
- Ινστιτούτο Τέχνης Ντέιτον