Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπατού Χαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μπατού Χαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Бат хан (Μογγολικά)
Γέννηση1205 (περίπου)[1]
Μογγολία
Θάνατος1255 (περίπου)[1]
Σαράι
Τόπος ταφήςΜογγολία
Χώρα πολιτογράφησηςΓιουάν[2]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΧαν
στρατιωτικός ηγέτης[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςBorakchin Khatun
ΤέκναSartaq Khan[2]
Toqoqan[2]
ΓονείςJochi[2]
ΑδέλφιαHuolu
Tuka Temür
Berke
Orda Khan
Shiban
ΟικογένειαΤζενγκισίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπατού Χαν[4] (Бат хан, 12081255) ήταν ο Μογγόλος χάνος της Χρυσής Ορδής, ενός εκ των υποτελών χανάτων (αργότερα κατέστη ανεξάρτητο) της Μογγολικής Αυτοκρατορίας, και ο ιδρυτής της "Μπλε Ορδής". Ο Μπατού ήταν γιος του Ζούτσι και εγγονός του Τζένγκις Χαν. Η "Μπλε Ορδή" του ήταν το κύριο κράτος της Χρυσής Ορδής (ή του Χανάτου του Κιπτσάκ), που εξουσίαζε το Κράτος των Ρως και τον Καύκασο για περίπου 250 χρόνια, μετά την καταστροφή επίσης των στρατών της Πολωνίας και της Ουγγαρίας. "Μπατού" ή "Μπατ" κυριολεκτικά σημαίνει "σταθερός" στα μογγολικά.

Μπατού Χαν
  • Morgan, David. The Mongols. ISBN 0-631-17563-6. 
  • Nicolle, David (1998). The Mongol Warlords. Brockhampton Press. 
  • Ronay, Gabriel (1978). The Tartar Khan's Englishman. Cassell. 
  • Saunders, J.J. (1971). The History of the Mongol Conquests. Routledge & Kegan Paul. ISBN 0-8122-1766-7. 
  • Sicker, Martin (2000). The Islamic World in Ascendancy: From the Arab Conquests to the Siege of Vienna. Praeger Publishers. 
  • Soucek, Svatopluk (2000). A History of Inner Asia. Cambridge. 


  1. 1,0 1,1 1,2 Batu-khan (Μποκμάλ) Μεγάλη Νορβηγική Εγκυκλοπαίδεια. 29  Ιανουαρίου 2021. Batu-khan. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουλίου 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (Αγγλικά, Κινεζικά) China Biographical Database.
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2012702488. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  4. Jack Weatherford Genghis Khan, σελ.150
  • Cheshire, Harold (1926), «The Great Tartar Invasion of Europe», The Slavonic Review 5 (13): 89-105