Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος

Μπολέσλαφ Α΄ ο Γενναίος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Bolesław I Chrobry (Πολωνικά)
Προφορά
Γέννηση	967 Πόζναν
Θάνατος	17  Ιουνίου 1025 Γκνιέζνο
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός Αγίων Πέτρου και Παύλου στο Πόζναν
Παρατσούκλι	Chrobry
Χώρα πολιτογράφησης	Δουκάτο της Πολωνίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ιουδήθ της Ουγγαρίας Εμνίλντα της Λουσατίας Όντα του Μάισσεν Henilda von Meissen Τάιρα της Δανίας Hodica
Σύντροφος	Πρεντσλάβα Βλαντιμίροβνα
Τέκνα	Μπέζπρυμ Ρεγκελίντα Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ Όθων Μπολεσλαβόβιτς Matylda unknown daughter d:Q16581023
Γονείς	Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας και Ντουμπράβκα της Βοημίας
Αδέλφια	Γκούνχιλντ του Βέντεν Σίγκριντ η Υψηλή Λάμμπερτ Μιεσκόβιτς Μιέσκο Μιεσκόβιτς Σβιεντόπελκ Μιεσκόβιτς Gunzelin, Margrave of Meissen
Οικογένεια	Οίκος των Πιάστ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλέας της Πολωνίας (Απριλίου 1025 – Ιουνίου 1025) Duke of Bohemia (1003–1004)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπολέσλαφ Α΄ ο γενναίος ή ο μέγας (πολων.: Bolesław I Chrobry, 967 - 17 Ιουνίου 1025) από τον Οίκο των Πιαστ ήταν δούκας της Πολωνίας (992-1025) και πρώτος βασιλιάς της (1025). Έγινε, ως Μπολέσλαφ Δ΄, δούκας της Βοημίας (1002-03).

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Μιέσκο Α΄ δούκα της Πολωνίας και της πρώτης συζύγου του Ντουμπράβκας των Πρεμυσλιδών, κόρης τού Μπολέσλαος Α΄ δούκα της Βοημίας.

Σύμφωνα με μία θεωρία των λογίων, κυβέρνησε τη Μικρή Πολωνία ήδη κατά τα τελευταία έτη της ζωής τού πατέρα του. Ο Μιέσκο Α΄ απεβίωσε το 992 και διαίρεσε την Πολωνία μεταξύ των γιων του. Όμως ο Μπολέσλαφ Α΄ εκτόπισε τους τρεις ετεροθαλείς αδελφούς του και τη δεύτερη σύζυγο τού πατέρα του Όντα και ενοποίησε την Πολωνία ως το 995.

Υποστήριξε τις ιεραποστολικές βλέψεις τού αγίου Αδαλβέρτου επισκόπου της Πράγας και τού αγίου Μπρούνο του Κέρφουρτ. Το 997 ο Αδαλβέρτος μαρτύρησε και η αγιοποίησή του χρησιμοποιήθηκε για την εδραίωση της αυτονομίας της Πολωνίας από τη Γερμανία. Αυτό μάλλον έγινε το 1000 στο Συνέδριο τού Γκιέζνο, όπου αποφασίστηκε και η ίδρυση της Πολωνικής Εκκλησίας με μητρόπολη στο Γκνιέζνο. Η μητρόπολη θα ήταν ανεξάρτητη από την αρχιεπισκοπή τού Μαγδεβούργου, η οποία ως τότε προσπαθούσε να επιβάλει τη δικαιοδοσία της επί της Πολωνικής εκκλησίας. Επίσης επισκοπές ιδρύθηκαν σε Κρακοβία, Βρότσλαφ και Κολόμπζεκ και ο Μπολέσλαφ Α΄ αποκήρυξε επίσημα την καταβολή φόρου στη Γερμανία. Το 1002 απεβίωσε ο Όθων Γ΄ της Γερμανίας και ο Μπολέσλαφ Α΄ χρειάστηκε να κάνει μία σειρά από πολέμους με τον διάδοχο εκείνου Ερρίκο Β΄ της Γερμανίας. Η διαμάχη έληξε το 1018 σε τη Συνθήκη στο Μπάουτσεν.

Το ίδιο έτος έκανε εκστρατεία και κατέλαβε το Κίεβο, όπου εγκατέστησε τον γαμπρό του Σβιατοπόλκ Α΄ τον αθεόφοβο. Σύμφωνα με τον θρύλο, το σπαθί του όταν χτύπησε τη Χρυσή Πύλη τού Κιέβου, απέκτησε σπασίματα. Αργότερα, στην ανάμνηση της κατάληψης, ένα ξίφος που αποκαλείται το οδοντωτό ξίφος, θα χρησιμοποιείται στις τελετές στέψεις των Πολωνών βασιλέων.

Ο Μπολέσλαφ Α΄ ήταν αξιοσημείωτος πολιτικός, στρατηγός και κυβερνήτης. Όχι μόνο μετάτρεψε την Πολωνία σε χώρα συγκρίσιμη με παλαιότερες δυτικές μοναρχίες, αλλά την αναβίβασε στις πρώτες χώρες της Ευρώπης. Επιχείρησε επιτυχείς εκστρατείες στα δυτικά, νότιο και ανατολικά. Έκανε συμπαγή χώρα τις Πολωνικές περιοχές και κατέκτησε γαίες έξω από τα όρια της σημερινής Πολωνίας, όπως τη Σλοβακία, Μοραβία, Ερυθρά Ρουθηνία, Μάισσεν, Λουσατία και Βοημία. Ήταν ο ισχυρός μεσολαβητής στα ζητήματα της κεντρικής Ευρώπης. Τελικά ως αποκορύφωμα της ηγεμονίας του, το 1025 στέφθηκε βασιλιάς της Πολωνίας· ήταν ο πρώτος που έλαβε τον τίτλο rex.

Ήταν ικανός διοικητής: εγκαθίδρυσε τον "Πριγκιπικό Νόμο", έκτισε πολλά φρούρια, ναούς, μονές και γέφυρες. Εισήγαγε την πρώτη νομισματική μονάδα, τη γκζύβνα, που ήταν ίση με 240 δηνάρια και έκοψε τα δικά του νομίσματα. Θεωρείται ευρέως ως ένας από τους πιο επιτυχημένους ηγεμόνες των Πιαστ.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα μία κόρη τού Ρίκνταγκ μαργράβου τού Μάισσεν. Σύμφωνα με το Χρονικό τού Τήτμαρ του Μέρσεμπουργκ ο Μπολέσλαφ Α΄ την έδιωξε, όταν ο πατέρας της απεβίωσε.

Έκανε δεύτερο γάμο με μία από την Ουγγαρία, μάλλον την Ιουδήθ των Άρπαντ, κόρη τού Γκέζα μεγάλου πρίγκιπα των Ούγγρων και είχε τέκνο:

• Μπέζπρυμ π. 986-1032, δούκας της Πολωνίας.

Ο Μπολέσλαφ Α΄ έδιωξε και αυτήν και το 988 έκανε τρίτο γάμο με την Εμνίλντα της Λουσατίας, κόρη τού Ντομπρομίρ πρίγκιπα των Σλάβων, ίσως των Βιστούλανς. Είχε τέκνα:

• (μία κόρη) ηγουμένη.
• Ρεγκελίντα 989-1014, παντρεύτηκε τον Χέρμαν Α΄ των Εκκεχαρτιδών μάργραβο τού Μάισσεν.
• Μιέσκο Β΄ Λάμπερτ 990/5-1034, δούκας και βασιλιάς της Πολωνίας.
• (μία κόρη), γενν. 995, παντρεύτηκε τον Σβιατοπόλκ Α΄ των Ρουρικιδών τον αθεόφοβο μεγάλο πρίγκιπα τού Κιέβου.
• Όθων 1000-1033, πρίγκιπας.

Το 1025 ο Μπολέσλαφ Α΄ έκανε τέταρτο γάμο με την Όντα, κόρη τού Έκκαρντ Α΄ των Εκκεχαρντιδών μαργράβου τού Μάισσεν και είχε τέκνο:

• Ματίλντα μετά το 1018-μετά το 1036, αρραβωνιάστηκε (και παντρεύτηκε;) τον Όθωνα Γ΄ των Ποππονιδών δούκα της Σουαβίας.

Πηγές

• "Life of the Five Brethren by Bruno of Querfurt (Translated by Marina Miladinov)" (2013). In Saints of the Christianization Age of Central Europe (Tenth-Eleventh Centuries) (Edited by Gábor Klaniczay, translated by Cristian Gaşpar and Marina Miladinov, with an introductory essay by Ian Wood) [Central European Medieval Texts, Volume 6.]. Central European University Press. pp. 183–314. ISBN 978-615-5225-20-8.
• "Life of Saint Adalbert Bishop of Prague and Martyr (Translated by Cristian Gaşpar)" (2013). In Saints of the Christianization Age of Central Europe (Tenth-Eleventh Centuries) (Edited by Gábor Klaniczay, translated by Cristian Gaşpar and Marina Miladinov, with an introductory essay by Ian Wood) [Central European Medieval Texts, Volume 6.]. Central European University Press. pp. 77–182. ISBN 978-615-5225-20-8.
• Ottonian Germany: The Chronicon of Thietmar of Merseburg (Translated and annotated by David A. Warner) (2001). Manchester University Press. ISBN 0-7190-4926-1.
• "The Deeds of Conrad II (Wipo)" (2000). In Imperial Lives & Letters of the Eleventh Century (Translated by Theodor E. Mommsen and Karl F. Morrison, with a historical introduction and new suggested readings by Karl F. Morrison, edited by Robert L. Benson). Columbia University Press. pp. 52–100. ISBN 978-0-231-12121-7.
• The Deeds of the Princes of the Poles (Translated and annotated by Paul W. Knoll and Frank Schaer with a preface by Thomas N. Bisson) (2003). CEU Press. ISBN 963-9241-40-7.