Μυκηναϊκό νεκροταφείο Βούντενης

Αρχαιολογικός χώρος Βούντενης
	Ο χώρος του νεκροταφείου στο λόφο εντός του πάρκου
	Τοποθεσία εντός της Ελλάδας
Άλλες ονομασίες	Μυκηναϊκό πάρκο Πατρών
Τοποθεσία	Βούντενη Πατρών
Περιοχή	Δυτική Ελλάδα, Ελλάδα
Συντεταγμένες	38°15′13.34″N 21°46′50.88″E / 38.2537056°N 21.7808000°EΣυντεταγμένες: 38°15′13.34″N 21°46′50.88″E / 38.2537056°N 21.7808000°E
Υψόμετρο	220 m (722 ft)
Είδος	Μυκηναϊκός τάφος
Ιστορία
Ίδρυση	1500 π.Χ.
Εγκατάλειψη	1050 π.Χ.
Περίοδοι	Μυκηναϊκή
Σημειώσεις
Ημερομηνίες ανασκαφών	1923-1924, 1988-1994, 2004-2007
Αρχαιολόγοι	Νικόλαος Κυπαρίσσης, Λάζαρος Κολώνας
Ιδιοκτησία	Υπουργείο Πολιτισμού
Διαχείριση	ΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων
Πρόσβαση κοινού	Επισκέψιμο

To Μυκηναϊκό νεκροταφείο Βούντενης μαζί με τον Μυκηναϊκό οικισμό στη θέση Μπόρτζι αποτελούν το Μυκηναϊκό πάρκο Πατρών, που βρίσκεται πλησίον του οικισμού της Βούντενης Αχαΐας (γνωστής και ως Σκιόεσσα) του Δήμου Πατρέων. Ο αρχαιολογικός χώρος συνολικής έκτασης 180 στρεμμάτων βρίσκεται σε υψόμετρο 220 μέτρων, σε απόσταση 7 χιλιομέτρων βορειανατολικά της Πάτρας, και έχει διαμορφωθεί σε επισκέψιμο πάρκο. Περιλαμβάνει 78 λαξευτούς θαλαμωτούς τάφους και τα ερείπια ενός προϊστορικού οικισμού που πιθανώς ταυτίζεται με την αρχαία Μεσσάτιδα^[1]. Οι πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές ξεκίνησαν το 1923 από το Νικόλαο Κυπαρίσση^[2]. Πολλά από τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως, όπως αγγεία, πήλινα ειδώλια, χάλκινες αρύταινες, εργαλεία, όπλα και κοσμήματα, έχουν μεταφερθεί και εκτίθενται στο κοντινό αρχαιολογικό μουσείο Πατρών.

Οικισμός

Ο προϊστορικός οικισμός της Βούντενης, με διάρκεια κατοίκησης περίπου πεντακοσίων ετών (1500-1050 π.Χ.), αποτέλεσε μια απο τις σημαντικότερες περιφερειακές εγκαταστάσεις του ευρύτερου Μυκηναϊκού κόσμου. Ο οικισμός στη θέση Μπόρτζι, λόγω της φυσικής οχύρωσης και απόκρυψης που παρέχει η λοφοσειρά στους πρόποδες του Παναχαϊκού όρους, αποτέλεσε τον κεντρικό πυρήνα ενός ευρύτερου συνόλου, μικρότερων οικισμών που είχαν αναπτυχθεί στα πεδινά της γύρω περιοχής. Η γεωγραφική θέση έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση και ανάπτυξη του οικισμού, καθώς έδινε τη δυνατότητα επόπτευσης της θαλάσσιας περιοχής καθώς και γρήγορης διαφυγής στα ορεινά σε περίπτωση κινδύνου. Στη θέση του σημερινού έλους της Αγυιάς υπήρχε εκείνη την εποχή φυσικό λιμάνι, που παρείχε τη δυνατότητα διεξόδου στη θάλασσα και ελέγχου ολόκληρου του Πατραϊκού κόλπου. Επίσης οι πλούσιες και εύφορες εκτάσεις μπορούσαν να προσφέρουν επάρκεια γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων για την αυτάρκη διαβίωση των κατοίκων. Η ύπαρξη μαλακού υπεδάφους συντέλεσε στη δημιουργία νεκροταφείου νοτιοανατολικά του οικισμού σε πλαγιά λόφου (θέση "Αμυγδαλιά"), στα δυτικά του σημερινού οικισμού της Βούντενης.

Νεκροταφείο

Στα δυτικά του σημερινού οικισμού της Βούντενης και νοτιοανατολικά του προϊστορικού οικισμού, στη θέση Αμυγδαλιά, ανακαλύφθηκε, αρχικά από τις ανασκαφές του Νικόλαου Κυπαρίσση και στη συνέχεια του Λάζαρου Κολώνα^[2], το Μυκηναϊκής τεχνοτροπίας νεκροταφείο. Σε έκταση 18 στρεµµάτων ανακαλύφθηκαν 78 θαλαμωτοί τάφοι ποικίλων σχημάτων και διαστάσεων, ενώ νεότερες έρευνες υπέδειξαν πιθανές θέσεις για δεκάδες ακόμα. Οι περισσότεροι τάφοι που εξερευνήθηκαν ήταν κτερισμένοι με κυκλική, τετραγωνική, πεταλόσχημη ή τετράπλευρη μορφή με θόλο, με ποικίλες διαστάσεις και πολλαπλές ταφές. Οι μεγαλύτεροι τάφοι είναι οι υπ' αριθμόν 4 και 75 που λόγω του μεγέθους τους εικάζεται πως ανήκαν σε αξιωματούχους ή άρχοντες. Τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης που ανακαλύφθηκαν, όπως αγγεία, κοσμήματα, εργαλεία, όπλα και σκεύη, αποδεικνύουν τον πλούτο, την ευμάρεια και τις εμπορικές σχέσεις των κατοίκων της περιοχής^[3]. Τα περισσότερα αντικείμενα μεταφέρθηκαν σε αποθήκες και τα σημαντικότερα ευρήματα εκτίθενται στο κοντινό Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών.

Εκπαιδευτικά προγράμματα

Στον αρχαιολογικό χώρο πραγματοποιούνται εκπαιδευτικές επισκέψεις σχολείων, όπου οι μαθητές έρχονται σε βιωματική εργαστηριακή επαφή με συμμετοχή σε όλα τα στάδια μιας ανασκαφής με την καθοδήγηση αρχαιολόγων στο πλαίσιο εκπ/κού προγράμματος.