Νέα Ζωή
| Ίδρυση | 1904 |
|---|---|
| Κλείσιμο | 1927 |
| Έδρα | Αίγυπτος |
| Γλώσσα | Ελληνικά |
| wikidata () | |
Η "Νέα Ζωή", μηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό, εκδόθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το Σεπτέμβριο του 1904 έως το 1927 από τον ομώνυμο φιλολογικό σύλλογο και έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη των ελληνικών γραμμάτων στην Αίγυπτο. Στο περιοδικό δημοσίευσαν κείμενά τους τα σπουδαιότερα ονόματα της ελληνικής γραμματείας, κάποια από αυτά μάλιστα χρωστούν σ΄αυτό την εμφάνισή τους στα Γράμματα.
Ψηφιοποίηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ψηφιοποίηση έγινε από το Ε.Λ.Ι.Α. ( Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο )για τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Το περιοδικό εκδόθηκε σε 4 περιόδους σε 14 συνολικά τόμους και 117 τεύχη, μέχρι και το 1927.[1]
Μεγάλοι λογοτέχνες συνεργάτες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βάρναλης, το 1908 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή και διορίστηκε ελληνοδιδάσκαλος στην Αμαλιάδα. Από εκεί έστειλε στο περιοδικό Νέα Ζωή της Αλεξάνδρειας το ποίημα "Θυσία". Μετά από άρνηση του περιοδικού να το δημοσιεύσει, μέλη της Νέας Ζωής αποχώρησαν και δημιούργησαν το αιρετικό περιοδικό Γράμματα, όπου και δημοσιεύτηκε η "Θυσία".[2][Σημ 1]
Ο Καβάφης, το ίδιο έτος, ίσως και λίγο πιο πριν, γνωρίζεται με το περιοδικό και αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματά του σε αυτό και στο "Γράμματα'' για αρκετά χρόνια.[3]
Δύο χρόνια αργότερα, το 1910, ο Παύλος Νιρβάνας δημοσιεύει στο περιοδικό το μονόπρακτο τριμερές θεατρικό του έργο: " Όταν σπάση τα δεσμά του''. Πλήθος άλλων μεγάλων ονομάτων επισκέφτηκαν λογοτεχνικά το περιοδικό, όπως :
Κώστας Ουράνης, Κωστής Παλαμάς, Κ. Ν. Κωνσταντινίδης, Κ. Γ. Καρυωτάκης, Ι. Ν. Γρυπάρης, Πέτρος Μάγνης, Σ. Σκίπης, Γ. Σκληρός, Δημοσθένης Ν. Βουτυράς, Ιωάννης Πολέμης, Μ. Τσιριμώκος, Γρηγ. Ξενόπουλος, Μ. Μαλακάσης, Κωσταντίνος Χατζόπουλος κλπ
Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ποίημα: "Θυσία" Θυσία Τὸ μυτερό σου τὸ σκουφί, Μίδ᾿ ἀπ᾿ τὴν ἄτριχη κορφὴ πέτα κάτω καὶ φέρε ἀπ᾿ τὸ χλωρὸ τ᾿ ἀχούρι τὸ διχρονίτικο γαϊδούρι τὸ βαρβάτο! Ποῦ λάμπ᾿ ἡ πέτσα του γιαλὶ καὶ κανεὶς δὲν τὸ καβαλλεῖ καὶ τὴ νιότη τὴν ἀπερνάει στὰ πισινά του ὁλόρθο, κ᾿ εἶναι τ᾿ ἀχαμνά του ὅλο ἀξιότη! Φέρτο στὴ μέση τ᾿ ἁλωνιοῦ καὶ στὸ ριζὸ τοῦ πλατανιοῦ ρίχτο χάμου, εἶν᾿ ἡ σειρά του νὰ δοξάσει τοὺς γόνιμους θεούς, νὰ πιάσ᾿ ἡ προσφορά του! ῾Πόψε παντρεύομαι, γι᾿ αὐτὸ σοῦ ἄξιζε τέτοιο ἕνα σφαχτὸ κοτσονάτο, ἐσένα, Πρίαπε, ἀσκημομούρη, ποὖσαι κι᾿ ἐσὺ σὰν τὸ γαϊδοῦρι, τὸ βαρβάτο!
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «"Νέα Ζωή", Αλεξάνδρεια, 1904-1927 (ΕΛΙΑ) | Βιβλιοθήκη, Πανεπιστήμιο Κύπρου». library.ucy.ac.cy. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «.:BiblioNet : Βάρναλης, Κώστας, 1884-1974». www.biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Κωνσταντίνος Καβάφης: Χρονολόγιο». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2016.
Δικτυακοί τόποι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Νέα Ζωή - Αρχείο τευχών». Κοσμόπολις. Βιβλιοθήκη & Κέντρο Πληροφόρησης - Πανεπιστήμιο Πατρών. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2018.[νεκρός σύνδεσμος] (Ανοικτή πρόσβαση στο πλήρες κείμενο των άρθρων του περιοδικού.)