Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νέα Ιωνία Μαγνησίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°22′45″N 22°55′39″E / 39.37917°N 22.92750°E / 39.37917; 22.92750

Νέα Ιωνία Μαγνησίας
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νέα Ιωνία Μαγνησίας
39°22′45″N 22°55′39″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Βόλου
Υψόμετρο15 μέτρα
Πληθυσμός31.684 (2021)[1]
Ταχ. κωδ.384 45
Τηλ. κωδ.2421
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Νέα Ιωνία είναι πόλη της Θεσσαλίας στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας.[2][3]

Γενικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νέα Ιωνία γειτνιάζει νοτιοανατολικά με τον Βόλο και αποτελεί τη δεύτερη σε μέγεθος πόλη της Μαγνησίας. Φυσικό όριο μεταξύ της πόλης του Βόλου και της πόλης της Νέας Ιωνίας είναι ο ποταμός Κραυσίδωνας. Ο πληθυσμός της Νέας Ιωνίας, σύμφωνα με την ελληνική απογραφή του 2021, ανέρχεται σε 31.684 κατοίκους.

Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πρόσφυγες που ξεριζώθηκαν από τη Σμύρνη και την υπόλοιπη Μικρά Ασία το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής.[2] Στην αρχή ήταν μία συνοικία του Βόλου και ονομαζόταν «Προσφυγικός συνοικισμός» ή απλά «συνοικισμός». Το οριστικό όνομα «Νέα Ιωνία» η περιοχή το πήρε το 1947, σε ανάμνηση των χαμένων πατρίδων - της Ελληνικής Ιωνίας - και τη μετατροπή της σε δήμο και ξεχωριστή πόλη.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του τόπου συνδέεται άμεσα με τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον εμπρησμό της Σμύρνης και ξεριζωμό 1.500.000 Ελλήνων της Μικράς Ασίας τον Αύγουστο του 1922 από τις ακμάζουσες πατρογονικές τους εστίες.

Στα τέλη του φθινοπώρου του 1924 στην άνυδρη περιοχή του Ξηρόκαμπου πάνω από το χείμαρρο Κραυσίδωνα, άρχισαν να δημιουργούνται σε πρώτη φάση τα πρώτα προσφυγικά σπίτια για 2.000 περίπου άτομα, τα λεγόμενα Τετράγωνα δημιουργώντας τον προσφυγικό Συνοικισμό του Βόλου, τη Νέα Ιωνία. Μέσα στο καλοκαίρι του 1925 ανεγέρθηκαν τα λεγόμενα Τσιμεντένια στα δυτικά της κεντρικής πλατείας και σε λίγα χρόνια τα Πέτρινα, δυτικά, όπου μαζί με τα Τζαμαλιώτικα και τα Γερμανικά ανατολικά τους, υπάρχουν και μένουν μόνιμα μέχρι και σήμερα – κάποια από αυτά με την παλιά, την πρώτη τους μορφή – δίνοντας στη Νέα Ιωνία μία ξεχωριστή φυσιογνωμία.

Η πόλη σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Σήμερα, η Νέα Ιωνία έχει τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης πόλης, με γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και με αρκετά προβλήματα. Η προσφυγική προέλευση του πληθυσμού της Νέας Ιωνίας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής φυσιογνωμίας της περιοχής. Αποτελείται από το ιστορικό κέντρο, γύρω από το οποίο έχει επεκταθεί η σημερινή πόλη, μια κοινότητα και 2 αγροτικοί οικισμοί.

Στα αξιοθέατα της πόλης περιλαμβάνονται το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, το Μουσείο Προπολεμικής Μεταξουργίας,[4] η εκκλησία της Ευαγγελίστριας, κ.α.

Από το 2023 λειτουργεί το Κέντρο Μικρασιατικού Πολιτισμού Η Στέγη των Ιώνων της Πολιτιστικής Εστίας Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας “Ίωνες” (οδός Χρ.Λούλη 68).[5]

Διοικητικά - πληθυσμιακά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφέρεται επίσημα ως ξεχωριστός οικισμός για πρώτη φορά το 1928 γραμμένη ως Συνοικία Νέας Ιωνίας να προσαρτάται στον τότε δήμο Παγασών. Το 1946 με το ΦΕΚ 290Α - 26/09/1946 το όνομα του οικισμού διορθώθηκε σε Νέα Ιωνία και ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1981 προσαρτήθηκαν οι καταργούμενοι οικισμοί Αερόκαμπος και Κούμες.[6] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί με το Κλήμα, τα Μελισσάτικα και το Φυτόκο αποτελούν την κοινότητα Νέας Ιωνίας που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Νέας Ιωνίας του Δήμου Βόλου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 απογράφησαν 32.661 κάτοικοι.[7]

Δείτε: Κοινότητα - Δήμος Νέας Ιωνίας

Οι απογραφές πληθυσμού του οικισμού μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο είναι:

Έτος Πληθ.
1951 13.946[8]
1961 18.203[9]
1971 19.955[10]
1981 25.873[11]
1991 27.904[12]
2001 30.804[13]
2011 33.661[14]

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην δημοτική ενότητα Νέας Ιωνίας δραστηριοποιούνται οι εξής αθλητικοί σύλλογοι:

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ελληνική απογραφή 2021.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 31. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 85. 
  3. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 24. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 72. 
  4. ↑ «Μουσείο Μεταξουργείου Αφών Ετμεκτζόγλου». Δ.Ο.Ε.Π.Α.Π. - ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024. 
  5. ↑ «Η Στέγη της Εστίας». ΙΩΝΕΣ. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024. 
  6. ↑ «Νέα Ιωνία Μαγνησίας». Διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ. Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024. 
  7. ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2017-11-24 στο Wayback Machine.», σελ. 10619 (σελ. 145 του pdf)
  8. ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 141 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  9. ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 137 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  10. ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 133 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. 
  11. ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 145 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  12. ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 175 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  13. ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 178 του pdf. https://www.eetaa.gr/eetaa/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf. 
  14. ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10619 (σελ. 145 του pdf)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νέα_Ιωνία_Μαγνησίας&oldid=10610891"