Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νέα Τραπεζούντα Γρεβενών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Νέα Τραπεζούς Γρεβενών)

Συντεταγμένες: 40°12′17.65″N 21°28′30.26″E / 40.2049028°N 21.4750722°E / 40.2049028; 21.4750722 Για συνώνυμο οικισμό στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Νέα Τραπεζούντα Πιερίας

Νέα Τραπεζούντα
Νέα Τραπεζούντα is located in Greece
Νέα Τραπεζούντα
Νέα Τραπεζούντα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτική Μακεδονία
Περιφερειακή ΕνότηταΓρεβενών
ΔήμοςΓρεβενών
Δημοτική ΕνότηταΗρακλεωτών
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονία
ΝομόςΓρεβενών
Υψόμετρο660
Πληθυσμός
Μόνιμος11
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας510 30
Τηλ. κωδικός24620

Η Νέα Τραπεζούντα, επίσημα Νέα Τραπεζούς, είναι οικισμός της Κοκκινιάς στην περιφερειακή ενότητα Γρεβενών σε υψόμετρο 660 μέτρα[1].

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νέα Τραπεζούντα βρίσκεται προς τα βόρεια του νομού και τα όρια με την περιφερειακή ενότητα Κοζάνης, σε απόσταση 19,5 χλμ. Β.-ΒΑ. τα Γρεβενά και 14 χλμ. ΝΔ. από τη Σιάτιστα. Βρίσκεται δίπλα και δυτικά της Κοκκινιάς και δημιουργήθηκε μετά την Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, όταν οι εξισλαμισθέντες Έλληνες (Βαλαάδες) που ζούσαν σε αυτή έφυγαν για την Τουρκία και στην περιοχή εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τον Πόντο, οι οποίοι ήταν κυρίως από την Όλασα της Τραπεζούντας και το Κιλίγερις του Νικσάρ. Την περίοδο της κατοχής το χωριό κάηκε δύο φορές, από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς. Τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 πολλοί κάτοικοί του μετανάστευσαν στην Αυστραλία, Δυτική Γερμανία και Βέλγιο.

Διοικητικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1961 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Κοκκινιάς[2]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με την Κοκκινιά τη τοπική κοινότητα Κοκκινιάς που ανήκει στην δημοτική ενότητα Ηρακλεωτών του Δήμου Γρεβενών αποτελούν και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 19 κατοίκους.[3]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 83, τομ. 24. 
  2. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019. 
  3. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10551 (σελ. 77 του pdf)