Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νίκο Γουίλιαμς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νίκο Ουίλιαμς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Ιουλίου 2002[1]
Παμπλόνα
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Γκάνα
Ύψος181 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
Οικογένεια
ΑδέλφιαΙνιάκι Γουίλιαμς
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νίκολας «Νίκο» Γουίλιαμς Άρθουερ (Nicholas "Nico" Williams Arthuer, 12 Ιουλίου 2002) είναι Ισπανός, γκανέζικης καταγωγής, επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως πλάγιος μέσος για την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Είναι διεθνής με την Εθνική Ισπανίας.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στη Παμπλόνα της Ναβάρα, ο Γουίλιαμς εντάχθηκε στην ακαδημία νέων της Αθλέτικ Μπιλμπάο το 2013 από την ΚΑ Οσασούνα.[2] Ξεκίνησε την σταδιοδρομία του με την δορυφορική ομάδα του συλλόγου, την ΚΝ Μπασκόνια, κατά τη διάρκεια της σεζόν 2019-20.[3]

Στις 11 Μαΐου 2020, ο Γουίλιαμς προωθήθηκε στην Β ομάδα του συλλόγου, στην Σεγούντα Ντιβισιόν Β.[4] Έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα - και στην Πριμέρα Ντιβισιόν - στις 28 Απριλίου του επόμενου έτους, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο της ισοπαλίας με 2-2 εναντίον της Ρεάλ Βαγιαδολίδ,[5] αγώνα στον οποίο ο αδερφός του, Ινιάκι, είχε περάσει επίσης ως αλλαγή δέκα λεπτά αργότερα. Ήταν η πρώτη φορά που δύο αδέρφια βρίσκονταν στο γήπεδο την ίδια στιγμή για το σύλλογο από τον Χούλιο και τον Πάτσι Σαλίνας το 1986.[6][7]

Ο Γουίλιαμς σκόραρε τα πρώτα δύο γκολ του για τους Λέοντες στις 6 Ιανουαρίου 2022, στη νίκη με 2-0 επί της Ατλέτικο Μάντσα Ρεάλ για το Κύπελλο Ισπανίας.[8] Επτά ημέρες αργότερα, σκόραρε το νικητήριο γκολ σε μια νίκη με 2-1 εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης στο ημιτελικό του Σούπερ Καπ Ισπανίας 2021-22.[9] Στις 20 Ιανουαρίου 2022, ο Γουίλιαμς έλαβε συμβόλαιο πρώτης ομάδας μετά από την εκπλήρωση μιας σειράς ρητρών.[10]

Ο Γουίλιαμς ήταν βασικός σε τέσσερα από τα πρώτα πέντε παιχνίδια της Πριμέρα Ντιβισιόν 2022-23 και ονομάστηκε Παίκτης του Αγώνα στη νίκη με 4-1 επί της Έλτσε ΚΦ στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. Στην πρώτη μισή ώρα του αγώνα πίεσε έναν αντίπαλο ώστε να αναγκαστεί να βάλει αυτογκόλ, έπεσε στην μεγάλη περιοχή για να κερδίσει πέναλτι (που μετατράπηκε σε γκολ από τον Οϊάν Σανκέτ) και στη συνέχεια σκόραρε ο ίδιος μετά από ντρίμπλα από την δεξιά πτέρυγα και με ισχυρό σουτ για το πρώτο του γκολ στη διοργάνωση. Συμπτωματικά, αυτός ήταν ο ίδιος αντίπαλος όπου ο αδελφός του σημείωσε το πρώτο γκολ του στο πρωτάθλημα επτά χρόνια νωρίτερα. Σκόραρε ξανά την επόμενη εβδομάδα, το αποφασιστικό γκολ στη νίκη με 3-2 εναντίον του Ράγιο Βαγιεκάνο και το πρώτο του στο Στάδιο Σαν Μαμές.[11] Μετά από την απώλεια δύο καλών ευκαιριών για να σκοράρει στο ημιτελικό του Κυπέλλου Ισπανίας 2022-23 και καθώς η Αθλέτικ αποκλείστηκε από την Οσασούνα, ο Γουίλιαμς αναγκάστηκε να απενεργοποιήσει προσωρινά τα λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λόγω του όγκου και της φύσης των κακοποιητικών μηνυμάτων που του είχαν αποσταλεί. Ανέκαμψε από αυτή την απογοήτευση και σκόραρε το νικητήριο γκολ εναντίον της Εσπανιόλ για το πρωτάθλημα τέσσερις ημέρες αργότερα. [12][13][14]

Η Αθλέτικ έκανε μια ισχυρή αρχή στο πρωτάθλημα της σεζόν 2023-24, με τον Γουίλιαμς να παρέχει πολλές πάσες για γκολ, κυρίως από την αριστερή πτέρυγα, καθώς ο προπονητής Ερνέστο Βαλβέρδε μονιμοποίησε μια επιθετική γραμμή με τον Ινιάκι στην αντίθετη πλευρά και τον Γκόρκα Γκουρουσέτα στο κέντρο, υποστηριζόμενοι από τον Οϊάν Σανκέτ.[15][16] Με την λήξη του συμβολαίου του Γουίλιαμς το 2024 και τις εικασίες των μέσων ενημέρωσης που τον συνέδεαν με συλλόγους όπως η Άστον Βίλα, η Μπαρτσελόνα, η Λίβερπουλ και η Ρεάλ Μαδρίτης,[17][18] οι εκπρόσωποί του διαπραγματεύθηκαν με την ομάδα για αρκετούς μήνες πριν από την συμφωνία για ένα νέο συμβόλαιο με διάρκεια μέχρι το 2027 στις 1 Δεκεμβρίου 2023.[19][7] Στις 6 Απριλίου 2024 στο τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας εναντίον της Μαγιόρκα, έδωσε την ασίστ για το γκολ του Σανκέτ, και στη συνέχεια ονομάστηκε Παίκτης του Αγώνα.[20] Η κανονική διάρκεια και η παράταση ολοκληρώθηκαν με ισοπαλία 1-1 και η Αθλέτικ κέρδισε στη διαδικασία των πέναλτι., για να κατακτήσει το πρώτο μεγάλο τρόπαιο της έπειτα από 40 χρόνια.[21] Ο σύλλογος τερμάτισε επίσης στην 5η θέση στο πρωτάθλημα, την υψηλότερη θέση τους σε οκτώ χρόνια.

Ο Γουίλιαμς εκπροσώπησε για πρώτη φορά την Ισπανία με την ομάδα Κ18 το 2020, σημειώνοντας 2 γκολ σε 4 αγώνες.[22] Κλήθηκε στην Εθνική Ισπανίας Κ19 τον Φεβρουάριο του 2021,[23] και έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Ισπανίας Κ21 τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.[24] Έλαβε την πρώτη του κλήση στην Εθνική Ισπανίας ανδρών, με προπονητή τον Λουίς Ενρίκε, για τους αγώνες του Πρωταθλήματος Εθνών ΟΥΕΦΑ 2022-23 τον Σεπτέμβριο του 2022, και έκανε το ντεμπούτο του σε μια ήττα με 2-1 από την Ελβετία.[25] Στις 17 Νοεμβρίου, σκόραρε το πρώτο του γκολ για την εθνική ομάδα σε φιλική νίκη με 3-1 εναντίον της Ιορδανίας.[26] Στη συνέχεια, κλήθηκε στην ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ, όπου έκανε τέσσερις εμφανίσεις (μία ως βασικός), καθώς η Ισπανία αποκλείστηκε στη διαδικασία των πέναλτι από το Μαρόκο στη Φάση των 16.[27][28]

Τον Μάιο του 2024, επιλέχθηκε στην 26 μελή αποστολή της Ισπανίας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2024.[29] Ο Γουίλιαμς ονομάστηκε Παίκτης του Αγώνα στον δεύτερο αγώνα της Ισπανίας για τη φάση των ομίλων εναντίον της Ιταλία, μετά από τη με 1-0.[30] Σημείωσε το πρώτο του γκολ στην διοργάνωση στη νίκη με 4-1 νίκη εναντίον της Γεωργίας στη Φάση των 16, όπου είχε επίσης μία ασίστ και ποσοστό 100% ακρίβειας πάσας, καθιστώντας τον πρώτο παίκτη που επιτυγχάνει αυτό το επίτευγμα στη διοργάνωση.[7] Σημείωσε το πρώτο γκολ του τελικού εναντίον της Αγγλίας με χαμηλό συρτό σουτ με το αριστερό πόδι ύστερα από πάσα από τον Λαμίν Γιαμάλ. Η Ισπανία κέρδισε με 2-1 για να κατακτήσει το τρόπαιο για τέταρτη φορά,[31] με τον Γουίλιαμς να ονομάζεται Παίκτης του Αγώνα.[32]

Ο Γουίλιαμς γεννήθηκε στη Πανπλόνα από Γκανέζους γονείς, οι οποίοι ταξίδεψαν μέσω της έρημου Σαχάρα για να φτάσουν στη Μελίγια, μια ισπανική πόλη στη Βόρεια Αφρική.[33][34][35] Οι γονείς του είχαν συμβουλευτεί από έναν άγνωστο δικηγόρο να ισχυριστούν ότι προέρχονται από μια χώρα που είχε καταστραφεί από τον πόλεμο, δηλαδή τη Λιβερία, όπου διεξαγόταν ένας εμφύλιος πόλεμος την εποχή που εισήλθαν για πρώτη φορά στην Ισπανία.[36][35]

Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ινιάκι Γουίλιαμς, είναι επίσης ποδοσφαιριστής και επιθετικός. Ανδρώθηκε και αυτός στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, αφού γεννήθηκε στην Ισπανία λίγο μετά την άφιξη των γονιών του εκεί.[37][38][7] Ο Νίκο συνήθως αναγράφεται ως Γουίλιαμς Τζούνιορ στο πίσω μέρος της φανέλας του, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών αγώνων που δεν περιλαμβάνουν τον Ινιάκι. [39]

Αθλέτικ Μπιλμπάο

Ισπανία

Ατομικές

  1. 1,0 1,1 fbref.com/en/players/afdc14d7.
  2. Rabuñal, Iago Castro (8 Μαΐου 2020). «Nico Williams, la nueva gran promesa del Athletic» [Nico Williams, the new great promise of Athletic] (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  3. «Nico Williams sube al filial e Iñaki le espera pronto a su lado» [Nico Williams goes up to the subsidiary and Iñaki will be waiting for him soon by his side]. AS.com (στα Ισπανικά). 11 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  4. «Nico Williams y Nico Serrano, al Bilbao Athletic» [Nico Williams and Nico Serrano, to Bilbao Athletic]. Athletic Club website (στα Ισπανικά). 11 Μαΐου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  5. «Athletic Club vs. Real Valladolid». Soccerway. 28 Απριλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  6. «Draw against Real Valladolid at San Mamés». Athletic Club website. 28 Απριλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Balagué, Guillem (30 Ιουνίου 2024). «'A story of human trafficking, hope and love'». BBC Sport. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2024. 
  8. «Nico Williams' double ends the illusion of Atlético Mancha Real». Spain's News. 6 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2022. 
  9. «Nico Williams scores dramatic late winner as Athletic Club stun Atletico Madrid with comeback». Eurosport. 13 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2022. 
  10. «Nico Williams earns first-team contract». Athletic Bilbao. 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 
  11. «Williams brothers enjoy stirring send-off at Athletic after international calls | Sid Lowe». the Guardian. 19 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  12. «Nico Williams cierra sus redes sociales tras una noche de insultos» [Nico Williams closes his social media after a night of insults]. Marca (στα Ισπανικά). 5 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2024. 
  13. «Nico Williams: "Lo he pasado muy mal, me he comido mucho la cabeza y no creía en mí"» [Nico Williams: "I had a really bad time, I was really worried and I didn't beleive in myself]. Marca (στα Ισπανικά). 8 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2024. 
  14. «Los Williams enmudecen al Espanyol» [The Willimas silence Espanyol]. Diario AS (στα Ισπανικά). 8 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2024. 
  15. «Nico Williams y Guruzeta lideran LaLiga» [Nico Williams and Guruzeta lead LaLiga]. Mundo Deportivo (στα Ισπανικά). 1 Δεκεμβρίου 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2023. 
  16. «Are Valverde's Athletic Club the most fun football team to watch in 2024?». The Guardian. 18 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2024. 
  17. «Transfer Talk: Real Madrid, Barcelona eye Nico Williams». ESPN. 16 Νοεμβρίου 2023. 
  18. «Liverpool miss out on Nico Williams transfer as Athletic Club star signs new contract». Evening Standard. 1 Δεκεμβρίου 2023. 
  19. «Nico Williams signs three-year contract extension at Athletic Club». Athletic Bilbao. 1 Δεκεμβρίου 2023. 
  20. «Nico Williams se lleva el trofeo a mejor jugador de la final» (στα ισπανικά). Βασιλική Ισπανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. 6 April 2024. https://rfef.es/es/noticias/nico-williams-se-lleva-el-trofeo-mejor-jugador-de-la-final. Ανακτήθηκε στις 7 July 2024. 
  21. 21,0 21,1 21,2 Real, Mario Reinoso del (7 Απριλίου 2024). «Athletic 1–1 (4–2) Mallorca, en directo: final de Copa del Rey 2024 | Celebración del Athletic, campeón de Copa». Diario AS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2024. 
  22. «La Selección Sub 18 llama a Nico Williams, hermano de Iñaki» [The Under 18 National Team calls Nico Williams, Iñaki's brother]. www.besoccer.com (στα Ισπανικά). 19 Ιανουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  23. «Nico Serrano y Nico Williams, convocados por la selección española sub-19» [Nico Serrano and Nico Williams, called up by the Spanish U19 team]. Athletic Club website (στα Ισπανικά). 16 Φεβρουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  24. «Vencedor and Nico Williams make their Spain Under-21 debuts». Athletic Club. 3 Σεπτεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2021. 
  25. «Big blow for Ghana as Spain names Nico Williams in squad for September friendly matches». GhanaWeb. 16 Σεπτεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  26. «Ansu Fati scores in Spain World Cup warm-up win over Jordan». ESPN. 17 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2023. 
  27. Miguel Delaney (6 Δεκεμβρίου 2022). «Morocco heroes stand tall to make history as Spain shrink in shootout». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2023. 
  28. «List of called-up players for the FIFA World Cup Qatar 2022». Βασιλική Ισπανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. 11 Νοεμβρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2022. 
  29. «OFFICIAL | Final Spain squad for the Euro 2024 finals». Βασιλική Ισπανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. 7 June 2024. https://rfef.es/en/noticias/final-spain-squad-for-the-euro-2024-finals. Ανακτήθηκε στις 7 June 2024. 
  30. «Spain 1–0 Italy: Calafiori own goal settles heavyweight contest as Roja win Group B». Uefa. 20 Ιουνίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  31. 'A good thing for football' – Spain's victory caps off perfect campaign, Emlyn Begley, BBC Sport, 15 July 2024
  32. «Official UEFA EURO 2024 final Vivo Player of the Match: Spain's Nico Williams». UEFA.com. Union of European Football Associations. 14 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024. 
  33. «Iñaki Williams explains how he got his name and why Bilbao means so much to him». Diario AS. 4 March 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 October 2023. https://web.archive.org/web/20231011191202/https://en.as.com/en/2020/03/04/videos/1583335992_941432.html?autoplay=1%3Fomnil%3Dresrelart. Ανακτήθηκε στις 21 January 2021. 
  34. «Nico Williams: Spain U-17 coach tips Bilbao youngster for greatness». Footy Ghana. 1 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2021. 
  35. 35,0 35,1 «Iñaki Williams: 'My parents crossed the desert barefoot to get to Spain illegally'». Guardian. 6 October 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 June 2024. https://web.archive.org/web/20240621100441/https://www.theguardian.com/football/2021/oct/06/inaki-williams-my-parents-crossed-the-desert-barefoot-to-get-to-spain. Ανακτήθηκε στις 27 November 2022. 
  36. «Iñaki Williams explains how he got his name and why Bilbao means so much to him». Diario AS. 4 March 2020. https://en.as.com/en/2020/03/04/videos/1583335992_941432.html?autoplay=1?omnil=resrelart. Ανακτήθηκε στις 21 January 2021. 
  37. Río, Endika (10 February 2019). «El hermano de Iñaki Williams debuta con gol en el juvenil del Athletic» (στα ισπανικά). Mundo Deportivo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 February 2019. https://web.archive.org/web/20190214233426/https://www.mundodeportivo.com/futbol/athletic-bilbao/20190210/46341074569/nico-williams-inaki-athletic-juveniles.html. Ανακτήθηκε στις 14 February 2019. 
  38. Abizanda, Jorge (31 January 2021). «El imparable ascenso de Nico Williams en el Athletic» (στα ισπανικά). ABC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 January 2021. https://web.archive.org/web/20210131094738/https://www.abc.es/deportes/futbol/abci-imparable-ascenso-nico-williams-athletic-202101310132_noticia.html. Ανακτήθηκε στις 25 February 2021. 
  39. Meet Nico Williams – Spain's other star winger at Euro 2024, Ian Hawkey, The Times, 12 July 2024 (απαιτείται συνδρομή)
  40. UEFA.com. «Spain 2–1 England | UEFA EURO 2024 Final». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2024. 
  41. «Nico Williams and Gorka Guruzeta, LALIGA EA SPORTS Best Play of August». La Liga. 8 September 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 September 2023. https://web.archive.org/web/20230908193730/https://www.laliga.com/en-GB/news/nico-williams-and-gorka-guruzeta-laliga-ea-sports-best-play-of-august. Ανακτήθηκε στις 8 September 2023. 
  42. «Nico Williams and Iñigo Lekue win LALIGA EA SPORTS Move of the Month for December». La Liga. 6 January 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 January 2024. https://web.archive.org/web/20240106142211/https://www.laliga.com/en-ES/news/nico-williams-and-inigo-lekue-win-laliga-ea-sports-move-of-the-month-for-december. Ανακτήθηκε στις 6 January 2024. 
  43. UEFA.com (14 Ιουλίου 2024). «Every EURO 2024 Player of the Match | UEFA EURO 2024». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2024. 
  44. «UEFA EURO 2024 Team of the Tournament». UEFA. 16 July 2024. https://www.uefa.com/euro2024/news/028f-1b61a0e91074-427664e9bbfe-1000--uefa-euro-2024-team-of-the-tournament/. Ανακτήθηκε στις 16 July 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]