Ναυπάκτια έπη

ἔπη δὲ ἔστιν ἐν Ἕλλησι Ναυπάκτια ὀνομαζόμενα: πεποίηται δὲ ἐν αὐτοῖς Ἰάσονα ἐξ Ἰωλκοῦ μετὰ τὸν Πελίου θάνατον ἐς Κόρκυραν μετοικῆσαι καί οἱ Μέρμερον μὲν τὸν πρεσβύτερον τῶν παίδων ὑπὸ λεαίνης διαφθαρῆναι θηρεύοντα ἐν τῇ πέραν ἠπείρῳ: Φέρητι δὲ οὐδέν ἐστιν ἐς μνήμην προσκείμενον. Κιναίθων δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος--ἐγενεαλόγησε γὰρ καὶ οὗτος ἔπεσι --Μήδειον καὶ θυγατέρα Ἐριῶπιν Ἰάσονι εἶπεν ἐκ Μηδείας γενέσθαι: πέρα δὲ ἐς τοὺς παῖδας οὐδὲ τούτῳ πεποιημένα ἐστίν.

Παυσανία Ελλάδος Περιήγησις, Κορινθιακά

Με την ονομασία Ναυπάκτια Έπη φέρεται αρχαίο ελληνικό επικό ποίημα γενεαλογικού χαρακτήρα, όπως περίπου οι Ηoίες του Ησιόδου.

Στο έπος αυτό εξυμνείται κυρίως η αργοναυτική εκστρατεία, οι ήρωες αυτής καθώς και ηρωίδες γυναίκες μεταξύ των οποίων και η Μήδεια. Πολλά αποσπάσματα επίσης αναφέρονται σε διάφορους μύθους των Λοκρών και των Ναυπακταίων, εξ ου και ο πληθυντικός του τίτλου.

Ο λογογράφος Χάρων υποστήριζε ότι ποιητής του έπους αυτού ήταν ο Καρκίνος ο Ναυπάκτιος, αντίθετα ο Παυσανίας θεωρούσε κατά την ευρύτερη παράδοση της εποχής του ότι ήταν ο Νεοπτόλεμος ο Μιλήσιος. Το δε όνομα Νευπάκτια δεν προερχόταν από την πόλη Ναύπακτος, αλλά από τη ναυπήγηση (ναυς + πήγνυμι) της περίφημης Αργούς όπου και είναι το κυρίαρχο στοιχείο του έπους.

Βιβλιογραφία

• Audrey Mondière, Les Naupactia. Les Vers d'Asios, Université de Provence (mémoire de maîtrise), 2001, 173 p. (code : DES gr 352).

Πηγές

• A. Bernabé 1987, Poetarum epicorum Graecorum testimonia et fragmenta pt. 1 (Leipzig: Teubner)
• Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, Βιβλίο Β' "Κορινθιακά", κεφ. 3, παρ. 9