Νικηφόρος Εξακιωνίτης
| Νικηφόρος Εξακιωνίτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Βυζαντινός στρατός |
Ο Νικηφόρος ο Εξακιωνίτης ήταν βυζαντινός πατρίκιος, μάγιστρος και στρατηγός του 10ου αιώνα.
Αναφέρεται ότι ήταν στρατηγός πριν από τη βασιλεία του Νικηφόρου Φωκά[1] και πιθανότατα συμμετείχε μαζί του στην εκστρατεία στην Κρήτη και τη Συρία. Ήταν στενός συνεργάτης του Νικηφόρου Φωκά και τον υποστήριξε, με συνωμοσία μαζί με τον Ρωμανό Κουρκούα και τον Ιωάννη Τσιμισκή κατά του παρακοιμώμενου Ιωσήφ Βρίγγα που είχε στην πραγματικότητα την εξουσία, να διεκδικήσει τον θρόνο και όταν αυτός έγινε αυτοκράτορας το 963 τον προβίβασε[2][1]. Επίσης ήταν παρών στην ανακήρυξή του σαν αυτοκράτορας από τα στρατεύματα[1].
Το 965 διορίσθηκε στρατηγός της Λογγοβαρδίας, Καλαβρίας και Λουκανίας και στάλθηκε στην Νότια Ιταλία να αντιμετωπίσει τους Άραβες[3]. Από τις πρώτες ενέργειες του ήταν να δώσει εντολή για την κατασκευή πλοίων, χελάνδια, όπου είχε σκοπό να τα εγκαταστήσει σε όλα τα λιμάνια του για προστασία από τις Αραβικές επιδρομές[3]. Οι κάτοικοι όμως της πόλης Ροσσάνο επειδή δεν ήθελαν να υπηρετήσουν στα πλοία αυτά μόλις τα έφεραν στο λιμάνι τους τα έκαψαν και κρέμασαν τους καπετάνιους τους[3].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Κωνσταντίνος Μακρής, Διατριβή : Η κοινωνική πολιτική του αυτοκράτορα Νικηφόρου Β΄Φωκά, Θεσσαλονίκη 2012 σελ. 64
- ↑ Λέων ∆ιάκονος-Leonis Diaconi Caloënsis Historiae libri decem et Liber de velitatione ..., σελ. 431
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Σχέσεις Βυζαντίου-Δύσης, Αγώνες για τη διατήρηση των ιταλικών κτήσεων