Νικόλαος Νίκας
| Νικόλαος Νίκας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1802 Σποδιάνα Αχαΐας |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιατρός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φωτεινή Κοντογεωργάκη |
| Τέκνα | τέσσερα |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Ο Νικόλαος Νίκας (Σποδιάνα Αχαΐας, 1802 - ?), γνωστός και ως Καπετάν Νίκας, ήταν Έλληνας αγωνιστής της Επανάστασης του 1821, λόγιος και ιατρός[1][2].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1802 στο χωριό Σποδιάνα (σήμερα Χρυσοπηγή) της ιστορικής περιοχής των Νεζερών, ευρισκόμενο στο όρος Ερύμανθος στην Πελοπόννησο[2].
Κατά μία άποψη έλκει την απώτερη καταγωγή του, από την πλευρά του πατέρα του, από την Αρτοτίνα της Δωρίδας, στα Βαρδούσια Όρη[1].
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στον τόπο γέννησης του την Σποδιάνα και έπειτα μετέβη στο Ιάσιο, την πρωτεύουσα της Μολδοβλαχίας, όπου σπούδασε ιατρική, σταλμένος από το μητροπολίτη[1] θείο του, αδελφό του πατέρα του.
Στις αρχές του 1821, όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση στην Μολδοβλαχία με πολιτικό και στρατιωτικό ηγέτη τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, έσπευσε όπως και άλλοι Έλληνες που σπούδαζαν εκεί, να καταταγεί στον Ιερό Λόχο[1].
Το 1823 επέστρεψε στην Ελλάδα ως εκατόνταρχος στα Νεζερά[1]. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα και έδειξε μεγάλη γενναιότητα και ζήλο για την ελευθερία. Πολέμησε στην Πολιορκία της Πάτρας, στην Μάχη της Ακράτας, στην Έξοδο του Μεσολογγίου[1] και στην Μάχη της Καυκαριάς, όπου στην τελευταία ο Ιμπραήμ υπέστη πανωλεθρία.
Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο πως ο Νίκας κάποια στιγμή απέκτησε και τον τίτλο του χιλίαρχου, συγκεντρώνοντας στρατιωτικό σώμα περίπου 1.000 ανδρών, χωρίς αυτό ωστόσο να είναι βέβαιο.
Μετά την Απελευθέρωση, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Μάνεσι Καλαβρύτων[2] και παντρεύτηκε με την Φωτεινή, κόρη του επίσης οπλαρχηγού Ιωάννη Κοντογεωργάκη, με την οποία απέκτησε τέσσερις γιους. Τρία από τα παιδιά του έγιναν νομικοί και ένας γιατρός, ο οποίος αργότερα εξελέγη και διετέλεσε δήμαρχος Λαπαθών της Επαρχίας Καλαβρύτων[1].
Ο Νίκας κάποια χρόνια έπειτα από την λήξη της Επαναστάσεως, έλαβε το τιμητικό μετάλλιο Αριστείο του Αγώνα που θεσπίστηκε από το Βασίλειο της Ελλάδας, με Β.Δ. της 20ης Μαΐου του 1834, και του απονεμήθηκε η ανώτερη τάξη του, το Αργυρούν Αριστείο το οποίο απονεμόταν σε αξιωματικούς για την προσφορά τους στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γεώργιος Α. Παπανδρέου, Καλαβρυτινή Επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας Αρχειοθετήθηκε 2021-01-16 στο Wayback Machine., εκδ. Βιβλιοπωλείων Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρου, Εν Αθήναις 1906.
- Αθανάσιος Δ. Τζώρτζης, Ιστορικό Λεξικό της Επαρχίας Καλαβρύτων: Χωριά, οικισμοί, τοπωνύμια, ιστορία, λαογραφία. Αθήνα 2016. ISBN 978-618-81562-7-2.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αθανάσιος Τζώρτζης, Μία άποψη και μία συμβολή για τον Νικόλαο Νίκα… . Ιστολόγιο για το Γκέρμπεσι (Προφήτης Ηλίας) Αχαΐας, καθώς και για την ευρύτερη περιοχή. 16 Σεπτεμβρίου 2012.