Νικόλαος του Λουξεμβούργου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Νικόλαος του Λουξεμβούργου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1322[1] Πράγα[2] |
| Θάνατος | 13 Ιουλίου 1358 Μπελλούνο[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος[5] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Ιωάννης της Βοημίας |
| Αδέλφια | Μπόννη του Λουξεμβούργου Άννα της Βοημίας, δούκισσα της Αυστρίας Μαργαρίτα της Βοημίας, δούκισσα της Βαυαρίας Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Βεγκέσλαος Α΄ του Λουξεμβούργου Ιωάννης Ερρίκος της Μοραβίας |
| Οικογένεια | Οίκος του Λουξεμβούργου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επιχώριος επίσκοπος (από 1349)[6][7] Πατριάρχης της Ακυληίας (1350–1358)[6] εκλεγμένος επίσκοπος[8] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νικόλαος (Mikuláš Lucemburský, 1322 - 30 Ιουλίου 1358) από τον Οίκο του Λουξεμβούργου ήταν επίσκοπος ("πατριάρχης") της Ακυληία στο Βένετο (1350-1358).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Πράγα και ήταν νόθος γιος του Ιωάννη του τυφλού της Βοημίας. Το 1242 ο πάπας Κλήμης ΣΤ΄ τον έκανε κοσμήτορα (provost) του Συλλόγου του καθεδρικού της Πράγας, σύμφωνα με επιθυμία του Ιωάννη. Το ίδιο έτος έγινε μέλος (canon) του Συλλόγου του καθεδρκού του Βισέχρατ (=Άνω Κάστρο). Σε έγγραφό του το 1348 παρουσιάζεται ως κοσμήτορας (dean) του Συλλόγου του καθεδρικού του Ολμούτς και καγκελάριος του βασιλιά.
Ο ίδιος πάπας τον διόρισε επίσκοπο του Νάουμπουρκ το 1349, αλλά δεν ανέλαβε τη θέση του εκεί. Το 1350 έγινε επίσκοπος ("πατριάρχης") της Ακουιλέια στο Βένετο. Θέλησε με τον αδελφό του Κάρολο Δ΄ να ιδρύσουν μία πόλη, που να είναι κέντρο εμπορίου, αλλά ο Νικόλαος δέχθηκε επίθεση από τον Ερρίκου Γ΄ κόμη της Γκορίτσια και τον Αλβέρτο Β΄ Αψβούργων δούκα της Αυστρίας.
Το 1351-52 εκτέλεσε μερικούς ευγενείς, θεωρούμενους ως δολοφόνους του προκατόχου του Μπέρτραμ του Αγ. Γενεσίου. Έλαβε μέρος με τον Λουδοβίκο Α΄ Καπετιδών-Ανζού της Ουγγαρίας και άλλους στον πόλεμο εναντίον της Βενετίας, η οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Δαλματία και την Κροατία στην Ουγγαρία.
Το 1353 ο Κάρολος Δ΄ ενέκρινε την ανέγερση σταδίου στην Σβιντάλε. Επισκέφθηκε την Ακουιλέια το επόμενο έτος και ο Νικόλαος του παρουσίασε ένα σπάνιο κειμήλιο: δύο σελίδες του ευαγγελίου γραμμένες από τον Αγ. Μάρκο. Ο Νικόλαος συνόδευσε τον αδελφό του, που συνέχισε το ταξίδι του στη Ρώμη.
Απεβίωσε το 1358, σε ηλικία 36 ετών, ίσως από ασθένεια. Τάφηκε κάτω από την αγία τράπεζα του ναού του Ούντινε.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Nicolaus of Luxemburg" in en.citizentium.com
- Bianchi, G., Documenti per la storia del Friuli dal 1200 al 1400
- Guerra, Otium Foriiulii. Manoscritti, Museo Archeologico, Cividale
- Chronicon Spilimberghense
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- R. Bouillon: Die Beziehungen zwischen Aquileia und Karl IV. während der Amtszeit der Patriarchen Nikolaus von Luxemburg und Lodovico della Torre (1350–1365). Münster 1991.
- Franz Krones (1886), "Nicolaus", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 23, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 611–613
- Marco Innocenti (2001). "NIKOLAUS von Luxemburg". In Bautz, Traugott. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (in German). 18. Herzberg: Bautz. cols. 1038–1044. ISBN 3-88309-086-7.
- Tirelli, R. (2000). I patriarchi. La spada e la croce. XV secoli di storia. Pordenone.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Marco Innocenti (2001). «Nikolaus von Luxemburg». Στο: Bautz, Traugott, επιμ. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (στα Γερμανικά). 18. Herzberg: Bautz. cols. 1344–1346. ISBN 3-88309-086-7.
- Topic in italian Literature
Παραπομπές σε πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 11905762X. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. luxen. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. luxen. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ 6,0 6,1 luxen.
- ↑ n525.
- ↑ WIAG-Pers-EPISCGatz-03199-001.