Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νομός Καράφουτο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Νομός Καράφουτο (ιαπωνικά: 樺太廳, Karafuto-chō· ρωσικά: Префектура Карафуто, με λατινικούς χαρακτήρες: Pryefektura Karafuto), κοινώς γνωστός ως Νότια Σαχαλίνη, ήταν νομός της Ιαπωνίας ο οποίος βρισκόταν στη Σαχαλίνη από το 1907 έως το 1949.

Το Καράφουτο έγινε έδαφος της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας το 1905 μετά τον Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο, όταν το τμήμα της Σαχαλίνης νοτίως των 50° Β εκχωρήθηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία με τη Συνθήκη του Πόρτσμουθ. Το Καράφουτο ιδρύθηκε το 1907 ως εξωτερικό έδαφος μέχρι να αναβαθμιστεί σε «Εσωτερική Γη» της ιαπωνικής μητρόπολης το 1943. Το Ότομαρι (Κορσακόφ) ήταν η πρωτεύουσα του Καράφουτο από το 1905 έως το 1908 και η Τογιοχάρα (Γιούζνο-Σαχαλίνσκ) από το 1908 έως τον Αύγουστο του 1945 όταν η ιαπωνική διοίκηση έπαψε να λειτουργεί στην εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη Νότια Σαχαλίνη μετά τη συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Νομός Καράφουτο αντικαταστάθηκε de facto με το Όμπλαστ της Σαχαλίνης, αν και συνέχισε να υφίσταται de jure σύμφωνα με την ιαπωνική νομοθεσία έως ότου καταργήθηκε επισήμως ως νομική οντότητα από την Ιαπωνία την 1η Ιουνίου 1949.