Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντέπη Φελουκατζή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντέπη Φελουκατζή
Γέννηση1941
Καρλόβασι, Σάμος, Ελλάδα
Θάνατος2015
Αθήνα, Ελλάδα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότηταζωγράφος
Είδος τέχνηςΖωγραφική
Καλλιτεχνικά ρεύματαΠοιητικός ρεαλισμός

Η Δέσποινα "Ντέπη" Φελουκατζή (Καρλόβασι, 1941 - Αθήνα 2015)[1] ήταν Ελληνίδα ζωγράφος[2].

Η Ντέπη Φελουκατζή εκπαιδεύτηκε στο Σπουδαστήριο της Σχολής Βακαλό, από τους Παναγιώτη Τέτση, Ελένη Βακαλό και Ασαντούρ Μπαχαριάν κατά την περίοδο 1963 - 1965. Το 1975 της απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο στη Συνάντηση Νέων Δημιουργών. Έργα της βρίσκονται σε σημαντικές συλλογές ιδιωτών και μουσείων εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Εθνική Πινακοθήκη και το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.[1]

Έζησε στη Σάμο, στην Αθήνα, στη Μόσχα και στη Σαντορίνη.[3] Υπήρξε αδερφή της Ήρας Φελουκατζή και σύζυγος του ηθοποιού Γιάννη Φακή, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο.

Η Ντέπη Φελουκατζή έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ.[1].

Αποδελτιωμένες εκθέσεις και δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1989, Οικολογία και Τέχνη, Gallery 3[4]

1983, Νίκος Αλεξίου, Κριτική[5]

1977, Α Συνάντηση Νέων Δημιουργών, Γκαλερί Κρεωνίδης[6]

1973, 12η Πανελλήνιος Καλλιτεχνική Έκθεσις, Αίθουσα Τέχνης Νέες Μορφές[7]