Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νταβίντ Ζινολά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νταβίντ Ζινολά
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΝταβίντ Ντεζιρέ Μαρκ Ζινολά
Ημερ. γέννησης25 Ιανουαρίου 1967 (1967-01-25) (57 ετών)
Τόπος γέννησηςΓκασέν, Γαλλία
Ύψος1,85 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1985-1988Τουλόν82(4)
1988-1990Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Φρανς21(8)
1990-1992Σταντ Μπρεστουά50(14)
1992-1995Παρί Σεν Ζερμέν115(33)
1995-1997Νιούκασλ Γιουνάιτεντ58(6)
1997-2000Τότεναμ Χότσπερ100(13)
2000-2002Άστον Βίλα32(3)
2002Έβερτον5(0)
Σύνολο503(81)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1990-1995Γαλλία17(3)
Τίτλοι
Παρί Σεν Ζερμέν
Νικητής Πρωτάθλημα Γαλλίας 1994
Νικητής Κύπελλο Γαλλίας 1993
Νικητής Κύπελλο Γαλλίας 1995
Νικητής Λιγκ Καπ Γαλλίας 1995
Τότεναμ Χότσπερ
Νικητής Λιγκ Καπ Αγγλίας 1999
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Νταβίντ Ντεζιρέ Μαρκ Ζινολά (γεννημένος στις 25 Ιανουαρίου 1967) είναι ένας πρώην Γάλλος διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος έχει επίσης εργαστεί ως ηθοποιός και μοντέλο.

Ο Ζινολά γεννήθηκε στο Γκασέν του Βαρ. Αγωνίστηκε για δέκα σεζόν στη γενέτειρά του, Γαλλία, προτού μετακομίσει στην Αγγλία το 1995, όταν και πήρε μεταγραφή για τη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ. Παρέμεινε στη χώρα, μέχρι την αποχώρησή του από τον χώρο του ποδοσφαίρου, επτά χρόνια αργότερα, έχοντας επίσης αγωνιστεί για λογαριασμό των Τότεναμ Χότσπερ, Άστον Βίλα και Έβερτον. Από την απόσυρσή του από τον χώρο του ποδοσφαίρου, το 2002, και μετά ασχολήθηκε με άλλους τομείς, μεταξύ άλλων της ηθοποιίας.

Συλλογική Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζινολά αγωνίστηκε σε συλλογικό επίπεδο με τις Τουλόν (1985–88), Ρασίνγκ Λεβαλουά 92 (1988–90), Μπρεστ (1990–92), Παρί Σεν Ζερμέν (1992–95), Νιούκασλ Γιουνάιτεντ (1995–97), Τότεναμ Χότσπερ (1997–2000), Άστον Βίλα (2000–2002) και Έβερτον (2002).

Γαλλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζινολά πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με τη Σπορτίνγκ Τουλόν Βαρ το 1985, σε ηλικία 18 ετών, σε μία εκτός έδρας νίκη της ομάδας του με αντίπαλο απέναντι στη Μετς, με σκορ 2-0.[1] Σημείωσε 14 συμμετοχές στη διάρκεια της πρώτης του σεζόν με την ομάδα, και μέχρι το 1986 είχε καταστεί, πλέον, βασικό στέλεχος της Τουλόν.

Το 1988, μεταπήδησε στη Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Παρί, όπου παρέμεινε μέχρι τη μεταγραφή του στην Μπρεστ το 1990. Εκεί ήταν, που ξεκίνησε να εντυπωσιάζει τους διάφορους σκάουτερ με το πλούτσιο ταλέντο του. Το 1991, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη της Μπρεστ (3–2) επί της μελλοντικής του ομάδας, Παρί Σεν Ζερμέν.

Ο Ζινολά εντάχθηκε στον σύλλογο της γαλλικής πρωτεύουσας τον Ιανουάριο του 1992, σε μια εποχή κατά την οποία η ΠΣΖ διψούσε για επιτυχίες, χάρη στην οικονομική βοήθεια του τηλεοπτικού κολοσσού Canal+. Λίγος καιρός του χρειάστηκε για να προσαρμοστεί στο καινούργιο αυτό περιβάλλον και σύντομα έγινε από τους πλέον αγαπημένους παίκτες του κοινού του Παρκ ντε Πρενς, χάρη στο εξαιρετικό του κοντρόλ της μπάλας, καθώς και την άνεση κινήσεων στον αγωνιστικό χώρο που διέθετε.

Τον ίδιο καιρό, βρισκόταν σε εξαιρετικά δεινή θέση με την Εθνική Γαλλίας, προπονητής της οποίας ήταν, τότε, ο Ζεράρ Ουγιέ, αλλά το παριζιάνικο κοινό ποτέ δεν φάνηκε να έχει κάποιο πρόβλημα μαζί του. Αντιθέτως, κατάφερε να γίνει ένας από τους πλέον δημοφιλείς παίκτες εντός των τάξεων των, απαιτητικών, φίλων της Παρί. Ήταν αγαπητός σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που ακόμη κι όταν παραδέχτηκε πως από μικρό παιδί υποστήριζε τη “μισητή” αντίπαλο της ΠΣΖ, Ολιμπίκ Μαρσέιγ και πως θα είχε μεταγραφεί ευχαρίστως σε αυτή αντί για την Παρί, εάν οι διαπραγματεύσεις με τον, τότε, ισχυρό άνδρα των Μασσαλών Μπερνάρ Ταπί, δεν κατέληγαν σε αδιέξοδο, η δημοτικότητά του παρέμεινε στα ίδια επίπεδα.[2]

Κατά την πρώτη του “γεμάτη” σεζόν με την Παρί Σεν Ζερμέν (1992–93), ο Ζινολά κατέκτησε το Κύπελλο Γαλλίας, ενώ, ταυτόχρονα, έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Στα τέλη του 1993, έλαβε το βραβείο του Καλύτερου Γάλλου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς από το περιοδικό France Football. Η σεζόν 1993–94, ήταν μακράν η καλύτερή του, αν και σημαδεύτηκε από μία από τις χειρότερες στιγμές στην καριέρα του Ζινολά, η οποία έλαβε χώρα τον Νοέμβριο του 1993. Συγκεκριμένα, του χρεώθηκε η αποτυχία η ήττα της Εθνικής Γαλλίας από την αντίστοιχη της Βουλγαρίας, η οποία οδήγησε τους Les Bleus στον αποκλεισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994.

Κι ενώ είχε προβλήματα με την εθνική του ομάδα, ο Ζινολά εντυπωσίαζε με την απόδοσή του στην ομάδα του. Συγκεκριμένα, η Παρί ΣΖ, η οποία εκείνη την εποχή διέθετε παίκτες όπως οι Πολ Λε Γκεν, Μπερνάρ Λαμά και Αντουάν Κομπουαρέ, ενώ προπονητής της ήταν ο Πορτογάλος Αρτούρ Ζόρζε, κατέκτησε τον δεύτερο τίτλο πρωταθλητή στην ιστορία της, γνωρίζοντας την ήττα μονάχα τρεις φορές, στη διάρκεια εκείνης της σεζόν. Ο Ζινολά έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη νικητήρια, για την ομάδα του, σεζόν, πετυχαίνοντας 13 γκολ σε 38 αγώνες, τα οποία τον έφεραν πρώτο σκόρερ της Παρί Σεν Ζερμέν για εκείνη τη σεζόν.

Η επομενη σεζόν, υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή Λουίς Φερναντές, αποδείχτηκε λιγότερο επιτυχημένη στο πρωτάθλημα, με την ΦΚ Ναντ να κατακτά, τελικά, τον τίτλο του πρωταθλητή. Ο Ζινολά σκόραρε 11 φορές σε 28 συμμετοχές για το πρωτάθλημα. Όμως η ΠΣΖ κατάφερε να λάμψει στον θεσμό του κυπέλλου, κατακτώντας ακόμη ένα Κύπελλο Γαλλίας, καθώς και την πρώτη έκδοση του νεοσύστατου Λιγκ Καπ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, η ομάδα του Παρισιού έκανε τη μεγάλη έκπληξη, αποκλείοντας από τη συνέχεια της διοργάνωσης τη φιναλίστ του 1994, Μπαρτσελόνα, στη φάση των προημιτελικών, με τον Ζινολά να έχει αρκετά καλή απόδοση στους συγκεκριμένους αγώνες. Η ομάδα του, τελικά, αποκλείστηκε στην επόμενη φάση από την κάτοχο του τίτλου ΑΚ Μίλαν.

Το καλοκαίρι του 1995, ο Νταβίντ Ζινολά αποφάσισε να εγκαταλείψει τη Γαλλία. Γνωστός για τη λατρεία του για το ισπανικό ποδόσφαιρο, όλοι περίμεναν να υπογράψει στην Μπαρτσελόνα. Επιπλέον, μεταξύ 1992 και 1995, οι καταπληκτικές του εμφανίσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις απέναντι στα ισπανικά μεγαθήρια Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα τράβηξαν το ενδιαφέρον του ισπανικού Τύπου, με τα τοπικά ΜΜΕ να του δίνουν το παρατσούκλι "El Magnifico". Τελικώς, και προς γενική έκπληξη, κατέληξε στην αγγλική Νιούκασλ Γιουνάιτεντ, προπονητής της οποίας ήταν, τότε, ο Κέβιν Κίγκαν.

Νιούκασλ Γιουνάιτεντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1995, ο Ζινολά υπέγραψε στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ έναντι ποσού ύψους £2.5 εκατομμυρίων. Αποκτήθηκε σε μια εποχή κατά την οποία ο προπονητής Κέβιν Κίγκαν προσπαθούσε να μετατρέψει την ομάδα σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του αγγλικού ποδοσφαίρου, με την τότε διοίκηση του συλλόγου να είναι έτοιμη να δαπανήσει μεγάλα χρηματικά ποσά για την απόκτηση μεγάλων ευρωπαϊκών αστέρων. Ο Ζινολά πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την ομάδα, σε έναν αγώνα απέναντι στην Κόβεντρι Σίτι στις 19 Αυγούστου 1995, όπου η Νιούκαστλ επικράτησε με σκορ 3–0. Πέτυχε το πρώτο του τέρμα για το πρωτάθλημα στις 27 Αυγούστου, με αντίπαλο τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ, εκτός έδρας, με την ομάδα του να επικρατεί με σκορ 2–0, ενώ πέτυχε συνολικά πέντε τέρματα στη διάρκεια της πρώτης του σεζόν στο αγγλικό πρωτάθλημα. Τη σεζόν 1995–96, η Νιούκαστλ τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα, τέσσερις βαθμούς πίσω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτή ήταν η καλύτερη βαθμολογική θέση της ομάδας στο πρωτάθλημα έπειτα από δεκαετίες, με τον Ζινολά να αποτελεί σημαντικότατο στέλεχος αυτής της ομάδας. Η χημεία εντός της ομάδας ήταν εξαιρετική, με τον Ζινολά να προσαρμόζεται χωρίς πολλά προβλήματα στις νέες απαιτήσεις. Τελικώς όμως, η απογοήτευση ήταν μεγάλη στη Νιούκαστλ για τη δεύτερη θέση, καθώς η ομάδα προηγούνταν στον βαθμολογικό πίνακα με διαφορά 10 βαθμών μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου.

Το 1996, η Μπαρτσελόνα κατέθεσε πρόταση για την απόκτησή του, αλλά η Νιούκαστλ την απέρριψε.[3] Ο Ζινολά δήλωσε αργότερα για την απογοήτευσή του που δεν αγωνίστηκε ποτέ με μια "μεγάλη ομάδα".[εκκρεμεί παραπομπή] Με στόχο την ενίσχυσή της, η Νιούκαστλ πλήρωσε £15 εκατομμύρια, σπάζοντας το σχετικό ρεκόρ μεταγραφών, για την απόκτηση του Άλαν Σίρερ. Και πάλι όμως, η Νιούκαστλ τερμάτισε για μια ακόμη φορά δεύτερη, με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να την ξεπερνάει και πάλι στον βαθμολογικό πίνακα της Πρέμιερ Λιγκ. Κι ενώ η σεζόν βρισκόταν στα μέσα της, ο Κέβιν Κίγκαν ξαφνικά παραιτήθηκε από τη θέση του προπονητή, με τον Κένι Νταλγκλίς να παίρνει τη θέση του.

Ο Κίγκαν αποχώρησε από την ομάδα τον Ιανουάριο του 1997, με τον Ζινολά να μην καταφέρει ποτέ να τα βρει με τον αντικαταστάτη του, Κένι Νταλγκλίς, ο οποίος ποτέ δεν συμπάθησε ιδιαίτερα τον Γάλλο.[4] Σύντομα έγινε εμφανής η πρόθεση του παίκτη να αποχωρήσει από την ομάδα του Τάινσαϊντ, κι αυτό παρά τη δημοτικότητά του στις τάξεις των οπαδών των Geordies, μερικοί εκ των οποίων του είχαν δώσει το παρατσούκλι "David Copperfield", λόγω της ικανότητάς του στις ντρίμπλες.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζινολά είναι παντρεμένος με το μοντέλο σε οίκο μόδας Κοραλίν. Το ζεύγος έχει έναν γιό και μία κόρη, και ζει κοντά στο Σαιν Τροπέ.[5]

Οινοπαραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2008, ο Ζινολά έλαβε ασημένιο μετάλλιο στο International Wine Challenge για ένα τύπου ροζέ κρασί, το οποίο παρήγαγε σε αμπέλια του στην Προβηγκία.[6]

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρί Σεν Ζερμέν
Τότεναμ Χότσπερ

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τότεναμ Χότσπερ

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012. 
  2. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012. 
  3. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012. 
  4. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2012. 
  5. ↑ Peter Allen and Graham Tearse (3 September 2009). «David Ginola facing jail for 'abandoning' daughter he had with mistress». Daily Mail (London). http://www.dailymail.co.uk/news/worldnews/article-1210765/David-Ginola-facing-jail-abandoning-daughter-mistress.html. Ανακτήθηκε στις 13 February 2011. 
  6. ↑ «Chambers Reference Online». Chambersreference.com. 26 Μαΐου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νταβίντ_Ζινολά&oldid=10775539"