Νταρίο Μπενεδέτο
Ο Μπενεδέτο αγωνιζόμενος με την Μαρσέιγ, το 2019. | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Νταρίο Ισμαέλ Μπενεδέτο | ||
Ημερ. γέννησης | 17 Μαΐου 1990 | ||
Τόπος γέννησης | Μπερασατέγκι, Αργεντινή | ||
Ύψος | 1,77 μ.[1] | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Πληροφορίες συλλόγου | |||
Ομάδα | Μαρσέιγ | ||
Νούμερο φανέλας | 9 | ||
Ομάδες νέων | |||
–2002 | Αρσενάλ ντε Σαραντί | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2008–2013 | Αρσενάλ ντε Σαραντί | 59 | (14) |
2010 | → Ντεφένσα ι Χουστίσια (δανεικός) | 24 | (2) |
2011 | → Χιμνάσια ντε Χουχούι (δανεικός) | 19 | (11) |
2013–2014 | Τιχουάνα | 50 | (23) |
2015–2016 | Κλουμπ Αμέρικα | 61 | (26) |
2016–2019 | Μπόκα Τζούνιορς | 76 | (45) |
2019– | Μαρσέιγ | 18 | (7) |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2017– | Αργεντινή | 5 | (0) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 21 Δεκεμβρίου 2019. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Νταρίο Ισμαέλ Μπενεδέτο (ισπανικά: Darío Ismael Benedetto), γνωστός υπό το ψευδώνυμο Πίπα (ισπανικά: Pipa)[2], γεννημένος στις 17 Μαΐου 1990 στο Μπερασατέγκι, είναι Αργεντινός διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός για λογαριασμό της γαλλικής Ολιμπίκ Μαρσέιγ.
Ο Μπενεδέτο είναι ένας πλήρης επιθετικός ο οποίος γίνεται, αρκετά συχνά, αποδέκτης θετικών σχολίων για τη νοοτροπία του, τον αλτρουισμό του, τον ομαδικό τρόπο παιχνιδιού του, καθώς και τις αθλητικές ικανότητές του, οι οποίες τον καθιστούν ως έναν παίκτη ο οποίος χαίρει της εκτίμησης των προπονητών του. Πρόκειται για έναν πολύ καλό ως προς τα τελειώματα των φάσεων παίκτη, ενώ, ταυτόχρονα, βελτιώνει σε σημαντικό βαθμό τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Είναι δυνατό να αγωνιστεί ως κεντρικός επιθετικός, καθώς και ως πλάγιος επιθετικός, ή, εναλλακτικά, σε άλλη, πιο χαμηλά στον αγωνιστικό χώρο, θέση, προκειμένου να χρησιμοποιήσει και να συνεισφέρει με τις τεχνικές ικανότητές του στην ανάπτυξη του παιχνιδιού της ομάδας του[3].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νεανικά χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νταρίο Μπενεδέτο γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1990 στο Μπερασατέγκι, εντός της μητροπολιτικής περιοχής του Μπουένος Άιρες. Μεγάλωσε με τους ξαδέρφους του, ενώ, ταυτόχρονα, ενδιαφέρθηκε από νεαρή ηλικία για το ποδόσφαιρο και εκπαιδεύτηκε ποδοσφαιρικά στα τμήματα υποδομής της ΚΑ Ιντεπεντιέντε[4].
Σε ηλικία δώδεκα ετών, ενώ αγωνιζόταν σε τελικό στο πλαίσιο της διοργάνωσης των «Εθνικών Αγώνων Εβίτα», η μητέρα του, η οποία βρισκόταν στις κερκίδες, υπέστη καρδιακή προσβολή και απεβίωσε. Ο Νταρίο αποφάσισε, εκείνη την περίοδο, να σταματήσει την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο, καθώς και να εγκαταλείψει το σχολείο και να εργαστεί με τον πατέρα του ως οικοδόμος[4]. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου, ίδρυσε συγκρότημα κούμπια μαζί με τον αδερφό του, Λούκας, γνωστό ως Ελ Πάτο, μέσω του οποίου πέτυχε να εμφανιστεί, συνολικά, τρεις φορές στην τηλεόραση, στο τηλεοπτικό κανάλι América TV.
Σε ηλικία δεκαέξι ετών, πραγματοποίησε δοκιμαστική περίοδο για λογαριασμό της Αρσενάλ ντε Σαραντί[4], μετά το πέρας των οποίων ενσωματώθηκε στη δεύτερη ομάδα του συλλόγου.
Μέτρια επαγγελματικά ξεκινήματα (2007-2010)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νταρίο Μπενεδέτο πραγματοποίησε το επαγγελματικό ντεμπούτο σε αναμέτρηση με αντίπαλο την Μπόκα Τζούνιορς[4], στις 9 Νοεμβρίου 2007, στα πλαίσια της 14ης αγωνιστικής του Τουρνουά Απερτούρα[5].
Ο Μπενεδέτο πέτυχε το πρώτο του τέρμα ως επαγγελματίας λίγους μήνες αργότερα, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης στα πλαίσια του Τουρνουά Κλαουσούρα[4], απέναντι στη Λανούς.
Το 2010, παραχωρήθηκε ως δανεικός στη ΚΣΝ Ντεφένσα ι Χουστίσια, ομάδα της Β΄ Κατηγορίας Αργεντινής, με την οποία, ωστόσο, πέτυχε, συνολικά, δύο τέρματα σε 23 συμμετοχές[6].
Κατά τη διάρκεια της θερινής μεταγραφικής περιόδου του 2011, επέστρεψε στην Αρσενάλ, με την οποία και αναδείχθηκε πρωταθλητής του Τουρνουά Κλαουσούρα του 2012, αν και ο ίδιος είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Παράλληλα, ο σύλλογος κατέκτησε, επίσης, το Σούπερ Καπ Αργεντινής του 2012[5], ωστόσο ο Νταρίο δεν αγωνίστηκε στη συγκεκριμένη αναμέτρηση.
Επιτυχημένος δανεισμός και επιστροφή στο Σαραντί (2010-2013)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού του 2011, ο Μπενεδέτο εστάλη, εκ νέου, ως δανεικός στη Β΄ Κατηγορία, στην ομάδα της Χιμνάσια Χουχούι. Εκεί, αγωνιζόμενος με τα χρώματά της, έλαβε το ψευδώνυμο El Diablo (μτφ. Διάβολος), χάρη σε καλές εμφανίσεις, οι οποίες είχαν τελικό αποτέλεσμα, συνολικά, να πετύχει 11 τέρματα σε 19 συμμετοχές[4].
Κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος της σεζόν 2012-2013, ο Γουστάβο Αλφάρο τον καθιέρωσε ως βασικό στέλεχος της ομάδας του Σαραντί. Ο Μπενεδέτο, εκμεταλλευόμενος τη συγκεκριμένη ευκαιρία, πέτυχε τέρματα σε αναμετρήσεις με αντιπάλους τις Ουνιόν ντε Σάντα Φε και Ρίβερ Πλέιτ, σε αναμέτρηση η οποία διεξήχθη στο Ελ Μονουμεντάλ. Κατά τη διάρκεια του Κόπα Λιμπερταδόρες 2013, πέτυχε το πρώτο τέρμα του σε διασυλλογική διοργάνωση, με απευθείας εκτέλεση φάουλ σε εκτός έδρας αναμέτρηση με αντίπαλο τη Δε Στρόνγκεστ, στη Λα Πας, καθώς και ακόμη δύο τέρματα σε αναμετρήσεις με αντιπάλους τις Σάο Πάολο ΦΚ και Ατλέτικο Μινέιρο.
Επιτυχημένη παρουσία στο Μεξικό (2013-2016)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της θερινής μεταγραφικής περιόδου του 2013, ο Μπενεδέτο μεταγράφηκε στη μεξικανική Κλουμπ Τιχουάνα, έναντι χρηματικού ποσού της τάξεως των 1,5 εκατομμυρίων €[6]. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τη νέα του ομάδα στις 19 Ιουλίου 2013, σε αναμέτρηση με αντίπαλο την Κλουμπ Άτλας ντε Γουαδαλαχάρα, κατά τη διάρκεια της οποίας πέτυχε τρία τέρματα. Συνολικά, πέτυχε 23 τέρματα σε 50 συμμετοχές[4], ενώ, έως την αποχώρησή του, παρέμενε ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Οι καλές του εμφανίσεις είχαν ως αποτέλεσμα το μεταγραφικό ενδιαφέρον ενός εκ των κορυφαίων συλλόγων στο Μεξικό, της Κλουμπ Αμέρικα[4], η οποία προχώρησε στην απόκτησή του έναντι χρηματικού ποσού της τάξεως των 6,6 εκατομμυρίων €[6].
Ο Νταρίο πέτυχε το πρώτο τέρμα του με τα χρώματα της νέας του ομάδας κατά τη διάρκεια εκτός έδρας φιλικής αναμέτρησης με αντίπαλο τη Μοντερρέι, ενώ πέτυχε το πρώτο τέρμα του σε επίσημη αναμέτρηση κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την Τίγρες ΟΑΝΛ. Ωστόσο, λόγω του ανταγωνισμού που υπήρχε για τη θέση του επιθετικού του συλλόγου, αναγκάστηκε να μετατοπιστεί στο αριστερό άκρο της επίθεσης, με συνέπεια να δίνει περισσότερες ασίστ, παρά να πετυχαίνει τέρματα[4].
Στις 8 Απριλίου 2015, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης για τα ημιτελικά του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ, πέτυχε, συνολικά, τέσσερα τέρματα απέναντι στην Ερεδιάνο, συνεισφέροντας, ως αποτέλεσμα, στην πρόκριση της Αμέρικα στην αμέσως επόμενη φάση της διοργάνωσης, καθώς η τελευταία πέτυχε να ξεπεράσει το προβάδισμα 3 τερμάτων της αντίπαλης ομάδας. Στις 29 Απριλίου 2015, ο ίδιος πέτυχε τρία εκ των, συνολικά, τεσσάρων τερμάτων της Κλουμπ Αμέρικα απέναντι στη Μόντρεαλ Ίμπακτ, κατά τη διάρκεια της επαναληπτικής αναμέτρησης του τελικού του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2014-2015 (4-2)[7][8]. Ως αποτέλεσμα, κατέκτησε το πρώτο του Τσάμπιονς Λιγκ, διοργάνωση κατά τη διάρκεια της οποίας κατέκτησε, επίσης, τη Χρυσή Μπάλα, ενώ, παράλληλα, μαζί με τον συμπαίκτη του, Ορίβε Περάλτα, κατέκτησε το Χρυσό Παπούτσι της συγκεκριμένης διοργάνωσης, έχοντας πετύχει, συνολικά, επτά τέρματα[9].
Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του ως παίκτης της Αμέρικα, ο Μπενεδέτο έλαβε τη μεξικανική υπηκοότητα, ενώ, παράλληλα, εξέφρασε την επιθυμία του προκειμένου να αγωνιστεί για λογαριασμό της εθνική ομάδα της χώρας[5].
Η επιτυχία του συλλόγου σε ηπειρωτικό επίπεδο οδήγησε στην πρόκρισή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 2015, στο οποίο ο Μπενεδέτο αγωνίστηκε. Την αμέσως επόμενη σεζόν, η ομάδα πέτυχε να κατακτήσει εκ νέου το ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ[5].
Παρά το λιγοστό χρόνο παιχνιδιού του, καθώς και την αδιαφορία των διαδοχικών προπονητών του προς το πρόσωπό του, όπως οι Γουστάβο Ματόσας και Ιγνάσιο Νάτσο Αμπρίς[5] · [10], ωστόσο, ο ίδιος κατάφερε να πετύχει, συνολικά, 26 τέρματα σε 61 συμμετοχές. Το 2016, πέτυχε να αποχωρήσει από την ομάδα, επιστρέφοντας στη χώρα καταγωγής του, προκειμένου να ενταχθεί στη Μπόκα Τζούνιορ, της οποίας φέρει το έμβλημα ως τατουάζ[5]. Στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο συλλόγων, ο ίδιος ανέλαβε την καταβολή μέρους επί του συνολικού χρηματικού ποσού της μεταγραφής του[4], της τάξεως των 4,4 εκατομμυρίων €[6].
Επιστροφή στην Αργεντινή και επιτυχίες με την Μπόκα Τζούνιορς (2016-2019)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καθώς ο σύλλογος βρισκόταν σε αναζήτηση ενός αποτελεσματικού ως προς το σκοράρισμα επιθετικού, έπειτα από την αποχώρηση του Μαρτίν Παλέρμο το 2011, η πίεση ήταν ιδιαιτέρως υψηλή προς το πρόσωπο του Μπενεδέτο ο οποίος, επιπλέον, αγωνιζόταν έχοντας στη φανέλα του τον αριθμό 9[11]. Πραγματοποίησε το επίσημο ντεμπούτο του κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την Ιντεπεντιέντε ντελ Βάγιε, στα πλαίσια των ημιτελικών του Κόπα Λιμπερταδόρες του 2016[12]. Πέτυχε το πρώτο επίσημο τέρμα του με τη νέα του ομάδα κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο τη Σανταμαρίνα, στα πλαίσια της φάσης των 16 του Κυπέλλου Αργεντινής, στην οποία τελικώς νικητής ήταν η Μπόκα Τζούνιορς με σκορ 2-1[13].
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2016, πέτυχε το πρώτο του χατ τρικ ως παίκτης της Μπόκα, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης για την Πριμέρα Ντιβισιόν με αντίπαλο την Κίλμες[14]. Έχοντας δει τις συνεχόμενες καλές του επιδόσεις να ανακόπτονται από έναν τραυματισμό, ωστόσο, ο ίδιος επέστρεψε πετυχαίνοντας, συνολικά, επτά τέρματα σε πέντε συμμετοχές. Ο σύλλογος κατέκτησε το εγχώριο πρωτάθλημα, ενώ ο Μπενεδέτο ολοκλήρωσε τη σεζόν ως ο κορυφαίος σκόρερ της διοργάνωσης, έχοντας πετύχει, συνολικά, 21 τέρματα σε 25 συμμετοχές. Ως αποτέλεσμα των εμφανίσεών του, κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Αργεντινής[4]. Συνολικά, πέτυχε 31 τέρματα σε 38 συμμετοχές[5]. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου, όπου ο ίδιος διακρίθηκε μέσω των εμφανίσεών του με την Μπόκα, οι συμπαίκτες του αναγνώρισαν τη σημαντική συνεισφορά του στα καλά αποτελέσματα, με τον Χουάν Ρομάν Ρικέλμε να αναφέρει σχετικά πως «είναι ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας μας»[10].
Το 2017, υπέστη ρήξη χιαστών συνδέσμων[4] στο ένα εκ των δύο γονάτων του, ενώ, παράλληλα, την ίδια περίοδο καθιερώθηκε ως ένας εκ των κορυφαίων επιθετικών της χώρας[11].
Έχοντας παραμείνει εκτός αγωνιστικής δράσης επί χρονικού διαστήματος αρκετών μηνών, αντιμετώπισε δυσκολίες προκειμένου να επανέλθει στα επίπεδα απόδοσής του κατά τη διάρκεια της περιόδου προ του τραυματισμού του, ωστόσο κατάφερε να πετύχει δύο τέρματα στα πλαίσια του τελικού του Κόπα Λιμπερταδόρες του 2018 απέναντι στη Ρίβερ Πλέιτ, ένα κατά τη διάρκεια της πρώτης και ένα κατά τη διάρκεια της επαναληπτικής αναμέτρησης[15]. Πάραυτα, ο Μπενεδέτο άρχισε, σταδιακά, να χάνει τη θέση του ως βασικός επιθετικός της ομάδας[4].
Το 2019, η Ολιμπίκ Μαρσέιγ του έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστεί, για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής καριέρας του, στην Ευρώπη. Σε χρονικό διάστημα παρουσίας διάρκειας τριών ετών στη Μπόκα, συνολικά, πραγματοποίησε 76 συμμετοχές, κατά τη διάρκεια των οποίων πέτυχε 46 τέρματα, στατιστικά που μεταφράζονται σε έναν μέσο όρο της τάξεως των 0,6 τερμάτων ανά αγώνα[4].
Άφιξη στην Ευρώπη και την Ολιμπίκ Μαρσέιγ (2019-)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 5 Αυγούστου 2019, ο Μπενεδέτο επισημοποίησε τη μεταγραφή του στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας διάρκειας τεσσάρων ετών[16], ενώ το συνολικό κόστος της μεταγραφής ανήλθε στα 14 εκατομμύρια ευρώ[17].
Στις 10 Αυγούστου 2019, στα πλαίσια της 1ης αγωνιστικής της Λιγκ 1 της σεζόν 2019-20, πραγματοποίησε το επίσημο ντεμπούτο του με τους Φωκαείς, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο τη Ρενς, εισερχόμενος στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή, στο 73ο λεπτό, στη θέση του Βαλέρ Ζερμαίν[18]. Πέτυχε το πρώτο τέρμα του για λογαριασμό της ΟΜ με ένα τεχνικό σουτ στην κίνηση κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την ΟΖΚ Νις, στα πλαίσια της 3ης αγωνιστικής της Λιγκ 1[19]. Τέσσερις ημέρες αργότερα, πέτυχε το πρώτο τέρμα του στο Βελοντρόμ, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν, σε μία φάση στη δημιουργία της οποίας συνέβαλλε και ο ίδιος, συμβάλλοντας, ως αποτέλεσμα, στην τελική επικράτηση της ομάδας του με σκορ 1-0[20].
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2019, πέτυχε τα πρώτα δύο τέρματά του, στα πλαίσια της 5ης αγωνιστικής της Λιγκ 1, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης με αντίπαλο την ΑΣ Μονακό, όπου η ομάδα του επικράτησε με τελικό σκορ 4-3[21]. Ως αποτέλεσμα, κατέστη ο πρώτος παίκτης του συλλόγου ο οποίος να έχει πετύχει από ένα τέρμα κατά τη διάρκεια καθεμίας εκ των 4 πρώτων συμμετοχών του ως βασικός, έπειτα από τους Τόνι Κασκαρίνο και Τζιμπρίλ Σισέ[22].
Δύο εβδομάδες αργότερα, σκόραρε εκ νέου, κατά τη διάρκεια αναμέτρηση με αντίπαλο την Αμιάν, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να αποφύγει την ήττα της ομάδας του, με τελικό σκορ 3-1[23].
Έχοντας ιδιαίτερη επιρροή στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, ο Μπενεδέτο, σύντομα, πέτυχε να αγαπηθεί από τους οπαδούς του συλλόγου[24], ενώ, παράλληλα, σκόραρε εκ νέου κατά τη διάρκεια αναμετρήσεων με αντιπάλους τις Τουλούζ[25] και Νιμ[26], έχοντας πετύχει, συνολικά, 7 τέρματα σε 17 συμμετοχές.
Διεθνής Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 27 Αυγούστου 2017, έλαβε την πρώτη κλήση του στην Εθνική Αργεντινής από τον ομοσπονδιακό τεχνικό Χόρχε Σαμπάολι, ενόψει αναμετρήσεων στα πλαίσια των Προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018, με αντιπάλους την Ουρουγουάη[27] και τη Βενεζουέλα[28]. Πραγματοποίησε το επίσημο ντεμπούτο του στις 5 Σεπτεμβρίου 2017, κατά τη διάρκεια της δεύτερης εκ των δύο αναμετρήσεων, εισερχόμενος στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή, στο 60ό λεπτό, στη θέση του Πάουλο Ντιμπάλα, με την αναμέτρηση να ολοκληρώνεται με ισόπαλο σκορ 1-1[5].
Ξεκίνησε ως βασικός και αγωνίστηκε κατά τη συνολική διάρκεια αναμέτρησης, έναν μήνα αργότερα, επίσης στα πλαίσια της συγκεκριμένης προκριματικής φάσης, με αντίπαλο το Περού, η οποία έληξε με τελικό σκορ ισοπαλία 0-0[29]. Το ίδιο συνέβη πέντε ημέρες αργότερα σε αναμέτρηση με αντίπαλο το Εκουαδόρ, ωστόσο ο ίδιος αντικαταστάθηκε στο 76ο λεπτό της συγκεκριμένης αναμέτρησης[30].
Κατά τα μέσα Νοεμβρίου, μετέβη στη Ρωσία, όπου η εθνική ομάδα της χώρας του έδωσε δύο φιλικές αναμετρήσεις. Ωστόσο, ο ίδιος δεν αγωνίστηκε στην πρώτη εκ των δύο αναμετρήσεων, απέναντι στην οικοδέσποινα χώρα[31], όμως, στις 14 Νοεμβρίου 2017, πραγματοποίησε την τέταρτη διεθνή συμμετοχή του, εισερχόμενος στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου αναμέτρησης με αντίπαλο τη Νιγηρία, αναμέτρηση η οποία ολοκληρώθηκε με την ήττα της Αργεντινής με σκορ 2-4, η οποία και ήταν η πρώτη του Μπενεδέτο[32].
Στη συνέχεια, ο τραυματισμός του στο γόνατο τον έθεσε εκτός αγωνιστικής δράσης και, ως συνέπεια, εκτός εθνικής ομάδας[33].
Τον Μάρτιο του 2019, καθώς είχε επανέλθει σε αγωνιστική δράση με την Μπόκα Τζούνιορς, ο Μπενεδέτο κλήθηκε εκ νέου στην Εθνική Αργεντινής, ενόψει φιλικής αναμέτρησης με αντίπαλο τη Βενεζουέλα, κατά τη διάρκεια της οποίας και ο ίδιος εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή, στο 74ο λεπτό, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να αποφύγει την ήττα της εθνικής ομάδας του με τελικό σκορ 1-3[34]. Στη συνέχεια, όμως, ο Μπενεδέτο δεν αγωνίστηκε σε νέα φιλική αναμέτρηση της εθνικής ομάδας της χώρας του, τέσσερις ημέρες αργότερα, με αντίπαλο το Μαρόκο[35].
Αγωνιστικό στυλ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νταρίο Μπενεδέτο έχει γίνει αποδέκτης εγκωμιαστικών σχολίων ως προς τη μαχητικότητά του, ενώ είναι σε θέση να αγωνιστεί ως κεντρικός επιθετικός, καθώς και στον άξονα, ως πλάγιος επιθετικός. Παράλληλα, χάρη στην ταχύτητα και την τεχνική κατάρτισή του, είναι σε θέση να υποχωρεί προκειμένου να αποκτήσει κατοχή της μπάλας[4].
Κατά την άφιξή του στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ το 2019, Νικολά Κουγκό, αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας Lucarne Opposée (ειδικός επί του νοτιοαμερικανικού ποδοσφαίρου) ανέφερε σχετικά πως «είναι ένας παίκτης ο οποίος αρέσκεται στο να συμμετέχει στο παιχνίδι της ομάδας, ο οποίος δεν θα αρκεστεί στο να παραμείνει στη θέση του στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή. Είναι ιδιαιτέρως τεχνίτης (...). Πρόκειται για ένα παιδί το οποίο εξαρτάται από τακτικό σύστημα της ομάδας για λογαριασμό της οποίας αγωνίζεται. Του αρέσουν οι ομάδες οι οποίες δημιουργούν παιχνίδι, ενώ, ταυτόχρονα, στηρίζονται στις πτέρυγες και διαθέτουν ιδιαιτέρως γρήγορα χαφ»[11].
Στατιστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύλλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σεζόν | Ομάδα | Πρωτάθλημα | Εθνικό Κύπελλο | Λιγκ Καπ | Σούπερ Καπ | Διασυλλογικές διοργανώσεις |
Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων | Σύνολο | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Κατηγορία | Γκολ | Γκολ | Γκολ | Γκολ | Διοργάνωση | Γκολ | Γκολ | Γκολ | |||||||||
2008-2009 | Αρσενάλ ντε Σαραντί | Πριμέρα Ντιβισιόν | 1 | - | - | - | - | - | - | 1 | |||||||
2009 | Αρσενάλ ντε Σαραντί | Πριμέρα Ντιβισιόν | 0 | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||
Υποσύνολο | 1 | - | - | - | - | - | - | 1 | |||||||||
2009-2010 | Ντεφένσα ι Χουστίσια (δανεικός) | Πριμέρα Β Νασιονάλ | 1 | - | - | - | - | - | - | 1 | |||||||
2010 | Ντεφένσα ι Χουστίσια (δανεικός) | Πριμέρα Β Νασιονάλ | 1 | - | - | - | - | - | - | 1 | |||||||
Υποσύνολο | 2 | 0 | 0 | 0 | - | 0 | 0 | 2 | |||||||||
2010-2011 | Χιμνάσια Χουχούι (δανεικός) | Πριμέρα Β Νασιονάλ | 11 | - | - | - | - | - | - | 11 | |||||||
2011-2012 | Αρσενάλ ντε Σαραντί | Πριμέρα Ντιβισιόν | 1 | - | - | - | - | - | - | 1 | |||||||
2012-2013 | Αρσενάλ ντε Σαραντί | Πριμέρα Ντιβισιόν | 7 | 2 | - | - | ΚΛ | 3 | - | 12 | |||||||
Υποσύνολο | 9 | 2 | 0 | 0 | - | 3 | 0 | 14 | |||||||||
2013-2014 | Κλουμπ Τιχουάνα | Λίγα MX | 12 | - | - | - | ΚΤΛ | 1 | - | 13 | |||||||
2014-2015 | Κλουμπ Τιχουάνα | Λίγα MX | 9 | 1 | - | - | - | - | - | 10 | |||||||
Υποσύνολο | 21 | 1 | 0 | 0 | - | 1 | 0 | 23 | |||||||||
2015 | Κλουμπ Αμέρικα | Λίγα MX | 6 | - | - | - | ΚΤΛ | 7 | - | 13 | |||||||
2015-2016 | Κλουμπ Αμέρικα | Λίγα MX | 11 | - | - | - | ΚΤΛ | 1 | 1 | 13 | |||||||
Υποσύνολο | 17 | 0 | 0 | 0 | - | 8 | 1 | 26 | |||||||||
2016 | Μπόκα Τζούνιορς | Πριμέρα Ντιβισιόν | - | 2 | - | - | ΚΛ | - | - | 2 | |||||||
2016-2017 | Μπόκα Τζούνιορς | Πριμέρα Ντιβισιόν | 21 | 3 | - | - | - | - | - | 24 | |||||||
2017-2018 | Μπόκα Τζούνιορς | Πριμέρα Ντιβισιόν | 9 | 0 | - | - | ΚΛ | 5 | - | 14 | |||||||
2018-2019 | Μπόκα Τζούνιορς | Πριμέρα Ντιβισιόν | 2 | 0 | - | - | ΚΛ | 3 | - | 5 | |||||||
2019-2020 | Μπόκα Τζούνιορς | Πριμέρα Ντιβισιόν | - | - | - | - | - | - | - | 0 | |||||||
Υποσύνολο | 32 | 5 | 0 | 0 | - | 8 | 0 | 45 | |||||||||
2019-2020 | Ολιμπίκ Μαρσέιγ | Λιγκ 1 | 7 | - | - | - | - | - | - | 7 | |||||||
Υποσύνολο | 7 | - | - | - | - | - | - | 7 | |||||||||
Σύνολο Καριέρας | 98 | 8 | - | 0 | - | 20 | 1 | 127 |
Εθνική Ομάδα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]# | Ημερομηνία | Αντίπαλος | Τοποθεσία | Σκορ | Διοργάνωση | Σημειώσεις |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 6 Σεπτεμβρίου 2017 | Βενεζουέλα | Εστάδιο Μονουμεντάλ, Μπουένος Άιρες | 1 - 1 | Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018 | n°13, αλλαγή, 63'[36] |
2 | 5 Οκτωβρίου 2017 | Περού | Λα Μπομπονέρα, Μπουένος Άιρες | 0 - 0 | n°7, βασικός, αγωνίστηκε κατά τη διάρκεια ολόκληρης της αναμέτρησης[37] | |
3 | 10 Οκτωβρίου 2017 | Ισημερινός | Εστάδιο Ολίμπικο Αταουάλπα, Κίτο | 1 - 3 | n°7, βασικός, 76'[38] | |
4 | 14 Νοεμβρίου 2017 | Νιγηρία | Στάδιο ΦΚ Κρασνοντάρ, Κρασνοντάρ | 2 - 4 | Φιλική Αναμέτρηση | n°7, αλλαγή, 46'[39] |
5 | 22 Μαρτίου 2019 | Βενεζουέλα | Εστάδιο Μετροπολιτάνο, Μαδρίτη | 1 - 3 | n°9, αλλαγή, 70'[40] |
Διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συλλογικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κόπα Λιμπερταδόρες :
- Φιναλίστ: 2018 με την Μπόκα Τζούνιορς.
- Πρωτάθλημα Αργεντινής (3)
- Νικητής: 2012 (Κλαουσούρα) με την Αρσενάλ ντε Σαραντί, 2017[43] και 2018[44] με την Μπόκα Τζούνιορς.
- Σούπερ Καπ Αργεντινής (1)
- Νικητής: 2018[45] με την Μπόκα Τζούνιορς.
Ατομικές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Καλύτερος παίκτης του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ 2014-2015[41]
- Πρώτος σκόρερ του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ 2014-2015[41] (7 τέρματα)
- Πρώτος σκόρερ του αργεντίνικου πρωταθλήματος της σεζόν 2016-17[43] (21 τέρματα)
- Αργεντινός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς, ο οποίος αγωνίζεται στην Αργεντινή, το 2017
- Υποψήφιος μεταξύ των 5 κορυφαίων παικτών της ΚΟΝΜΕΜΠΟΛ, το 2018.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γαλλικά) «Darío Benedetto». OM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «OM: pourquoi Benedetto est surnommé « Pipa »». RMC Sport. 19 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ (Γαλλικά) «Avec Dario Benedetto, l'OM à choisi un vrai buteur qu'il faudra relancer». football365.fr. 17 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2019.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 (Γαλλικά) Deroche, Seb (18 Ιουλίου 2019). «Portrait : Qui est Dario Benedetto, le guerrier prêt à tout donner pour l'OM». 90min.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019..
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 (Ισπανικά) «Darío Benedetto, el arma secreta de Sampaoli». El País. 4 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 (Γαλλικά) «Προφίλ του Νταρίο Μπενεδέτο». footballdatabase.eu.
- ↑ (Γαλλικά) «Le rêve de l'Impact prend fin». Radio-Canada.ca. 29 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «América domine, et remporte la coupe de la CONCACAF». Le Journal de Montréal. 29 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) Gama, Karla Villegas (30 Απριλίου 2015). «Why Dario Benedetto Was Key to America's Success in CONCACAF Champions League». Bleacher Report. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 (Γαλλικά) Cougot, Nicolas (15 Ιουλίου 2019). «Darío Benedetto, l'héritier». lucarne-opposee.fr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 (Γαλλικά) «"Benedetto ? L'OM, c'est le club qu'il lui faut"». Yahoo Sport. 26 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.
- ↑ (Γαλλικά) «Copa Libertadores : L'Independiente del Valle gagne à Boca et se qualifie pour la finale». L'Équipe. 15 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Ισπανικά) «Boca Juniors venció a Santamarina y pasa a los octavos de la Copa Argentina». CONMEBOL. 23 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «VIDÉO - Le "golazo" de Benedetto avec Boca Juniors». LCI. 26 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Boca: quand Benedetto, cible de l'OM, a mis le feu à la finale de Copa Libertadores». RMC Sport. 2 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Transferts : l'OM officialise l'arrivée de Dario Benedetto». L'Équipe. 5 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Talbi, Timothée (5 Αυγούστου 2019). «OM : Dario Benedetto a signé !». Onze Mondial. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Lebreton, Jean-Guy (19 Φεβρουαρίου 2019). «OM-Reims: Benedetto a manqué de temps et de munitions pour s'illustrer». RMC Sport. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Merle, Arthur (28 Αυγούστου 2019). «Benedetto et l'OM s'éveillent à Nice». Eurosport. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «L'OM s'arrache et bat Saint-Étienne grâce à Benedetto». RMC Sport. 2 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Gourdol, Nathan (16 Σεπτεμβρίου 2019). «Ligue 1 : l'OM renverse Monaco avec un doublé de Benedetto dans un match fou, l'ASM en crise». L'Équipe. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Basse, Nicolas (17 Σεπτεμβρίου 2019). «Seuls 2 joueurs ont connu un meilleur départ que Benedetto à l'OM». onefootball.com. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Amiens-OM: Marseille tombe de haut et la suite s'annonce galère». RMC Sport. 4 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Pereira, Alexis (12 Δεκεμβρίου 2019). «Le rêve éveillé de Dario Benedetto à l'OM». Foot Mercato. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Faugère, Théo (24 Νοεμβρίου 2019). «Toulouse. Benedetto, sang 9 de l'OM». LaDepeche.fr. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) Jacquin, Alexandre (22 Δεκεμβρίου 2019). «OM-Nîmes : Benedetto en a fait voir de toutes les couleurs». La Provence. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Mondial-2018: Messi et l'Argentine préparent le derby face à l'Uruguay». Le Point. 29 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) «Who would Messi pick in attack for Argentina?». ESPN.com. 27 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Les Argentins comptent sur Dario Benedetto». TV5 Sports. 5 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Equateur-Argentine: Messi emmène ses partenaires en Russie». RMC Sport. 11 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) «Late Aguero header sees Argentina roll over Russia at Luzhniki grand opening». RT International. 11 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Amical : l'Argentine renversée par le Nigeria après avoir mené 2-0». L'Équipe. 14 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) «Benedetto set for long lay-off with ACL injury». ESPN.com. 20 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) «Lionel Messi's return for Argentina ends in 3-1 defeat against Venezuela». BBC Sport. 22 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Ιταλικά) Seu, Adriano (26 Μαρτίου 2019). «Marocco-Argentina 0-1: gol di Correa, Dybala e Lautaro a secco». La Gazzetta dello Sport. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ (Γαλλικά) «Argentine vs. Venezuela 1 - 1». soccerway.com. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.
- ↑ (Αγγλικά) «2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Argentina-Peru». fifa.com. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ (Αγγλικά) «2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Ecuador-Argentina». fifa.com. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ (Γαλλικά) «Argentine vs. Nigeria 2 - 4». soccerway.com. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.
- ↑ (Γαλλικά) «Argentine vs. Venezuela 1 - 3». soccerway.com. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2019.
- ↑ 41,0 41,1 41,2 (Αγγλικά) «Why Dario Benedetto Was Key to America's Success in CONCACAF Champions League». Bleacher Report. 30 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- ↑ (Αγγλικά) «Tigres UANL 0 America 2: Benedetto, Martinez score for champions». Four Four Two. 21 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- ↑ 43,0 43,1 (Αγγλικά) «Who is Dario Benedetto and why is Boca Juniors striker starting alongside Lionel Messi for Argentina?». The Sun. 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- ↑ (Αγγλικά) «Boca Juniors clinch Argentine Superliga title with 2-2 draw». Reuters. 9 Μαΐου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- ↑ (Ισπανικά) «Alfaro: "Lo quiero compartir con Guillermo"». Fox Sports. 2 Μαΐου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019.
- Αργεντινοί ποδοσφαιριστές
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Αργεντινής
- Ποδοσφαιριστές Πριμέρα Ντιβιζιόν Αργεντινής
- Ποδοσφαιριστές Λίγα MX
- Ποδοσφαιριστές Λιγκ 1
- Ποδοσφαιριστές Αρσενάλ Σαραντί
- Ποδοσφαιριστές Ντεφένσα ι Χουστίσια
- Ποδοσφαιριστές Χιμνάσια Χουχούι
- Ποδοσφαιριστές Κλουμπ Τιχουάνα
- Ποδοσφαιριστές Κλουμπ Αμέρικα
- Ποδοσφαιριστές Μπόκα Τζούνιορς
- Ποδοσφαιριστές Ολιμπίκ Μαρσέιγ
- Επιθετικοί ποδοσφαιριστές