Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντομίνγκος Πασιένσια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντομίνγκος Πασιένσια
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΝτομίνγκος Ζοσέ Πασιένσια Ολιβέιρα
Ημερ. γέννησης2 Ιανουαρίου 1969 (1969-01-02) (55 ετών)
Τόπος γέννησηςΛέσα ντα Παλμέιρα, Πορτογαλία
Ύψος1,74 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΜπελενένσες
Ομάδες νέων
1982-1987ΦΚ Πόρτο
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1987-1997ΦΚ Πόρτο232(97)
1997-1999ΚΝ Τενερίφη50(6)
1999-2001ΦΚ Πόρτο31(9)
Σύνολο313(112)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1986Πορτογαλία U182(0)
1987-1989Πορτογαλία U214(0)
1989-1999Πορτογαλία35(9)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2004-2005ΦΚ Πόρτο Β
2006-2007ΟΝ Λεϊρία
2007-2009Ακαδέμικα Κοΐμπρα
2009-2011Μπράγκα
2011-2012Σπόρτινγκ Λισαβόνας
2012-2013Ντεπορτίβο Λα Κορούνια
2014Κάισερισπορ
2014-2015Βιτόρια
2015Α.Π.Ο.Ε.Λ.
2017-Μπελενένσες
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ντομίνγκος Ζοσέ Πασιένσια Ολιβέιρα, ή απλά Ντομίνγκος όπως ήταν γνωστός ως ποδοσφαιριστής (γεννημένος στις 2 Ιανουαρίου 1969 στη Λέσα ντα Παλμέιρα του Ματοσίνιος), είναι ένας παλαίμαχος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής ο οποίος αγωνίστηκε ως επιθετικός, και νυν προπονητής.

Κατάφερε να διακριθεί τόσο με την Πόρτο όσο και με την Εθνική Πορτογαλίας, αγωνιζόμενος σε περισσότερους από 350 επίσημους αγώνες με την πρώτη σε διάστημα 12 σεζόν (πετυχαίνοντας περίπου 150 γκολ), και αγωνιζόμενος με την δεύτερη στο Euro 1996.

Έχοντας πλέον καταθέσει τα διαπιστευτήριά του το 2005, ο Ντομίνγκος ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα, με πιο σημαντική στιγμή την συμμετοχή με την Μπράγκα στον τελικό του Europa League του 2011.

Αγωνιστική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παίκτης της ΦΚ Πόρτο από τα 13 του,[1] όταν αυτή τον ανακάλυψε στην τοπική Ατλέτικο ντε Λέσα, ο Ντομίνγκος απέδειξε το τεράστιο ταλέντο του στο σκοράρισμα, κι αυτό παρά το γεγονός πως ήταν αδύναμος από πλευράς φυσικής κατάστασης. Ο Τόμισλαβ Ίβιτς ήταν τελικά αυτός που αποφάσισε να τον προωθήσει στην πρώτη ομάδα των "Δράκων" ως αλλαγή του μεγάλου σε ηλικία πλέον Φερνάντο Γκόμες, ενώ πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στη πρώτη ομάδα σε ηλικία 19 ετών, καταφέρνοντας να αναδειχτεί πρώτος σκόρερ του πορτογαλικού πρωταθλήματος την σεζόν 1995–96. Προηγουμένως, τη σεζόν 1990–91, είχε συμμετάσχει στην "μάχη" της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος για το βραβείο Bola de Prata με αντίπαλό του τον παίκτη της Μπενφίκα Ρουί Άγκουας, με την ομάδα του Άγκουας να έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα από την προηγούμενη αγωνιστική: ο Ντομίνγκος αγωνίστηκε πρώτος, πετυχαίνοντας τέσσερα τέρματα σε βάρος της Βιτόρια Γκιμαράες σε μια εντός έδρας νίκη με 5–0, πηγαίνοντας από τα 20 γκολ που είχε πετύχει συνολικά στα 24. Ο Άγκουας αγωνίστηκε μερικές ώρες αργότερα απέναντι στην ΣΚ Μπέιρα-Μαρ, πετυχαίνοντας δύο γκολ στο δεύτερο ημίχρονο μια νίκης των "Αετών της Λισαβόνας" με 3-0, τελειώνοντας έτσι τη σεζόν με 25 γκολ, μόλις ένα παραπάνω από τον Ντομίνγκος.

Την σεζόν 1997–98, ο Ντομίνγκος μετακόμισε στην ομάδα από τις Κανάριες Νήσους, ΣΝ Τενερίφη, μία όλις σεζόν αφότου η Πόρτο υπέγραψε τον μεγάλο επιθετικό Μάριο Ζαρντέλ. Εκεί, είχε ως συμπαίκτη τον Ολλανδό Ρόι Μακάι, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να προσαρμοστεί στο επίπεδο της Πριμέρα Ντιβιζιόν, σκοράροντας μόλις στην τελευταία του σεζόν με την ομάδα - η οποία τελείωσε με τον υποβιβασμό της - σε μια εντός έδρας ήττα με 1–2 από την Ντεπορτίβο Αλαβές.

Ο Ντομίνγκος τελικά επέστρεψε στην Πόρτο δύο χρόνια αργότερα, με την τελευταία να προλαβαίνει την τελευταία στιγμή να κάνει υψηλότερη προσφορά από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, κάνοντας έτσι δικό της τον παίκτη. Αν και υπήρξε αντικείμενο λατρείας από τον κόσμο της ομάδας, δεν κατάφερε να καθιερωθεί όπως στο παρελθόν, και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση με το τέλος της σεζόν 2000–01. Κατέκτησε επτά τίτλους πρωταθλητή, έξι Σούπερ Καπ και πέντε κύπελλα.

Με την Πορτογαλία, ο Ντομίνγκος πέτυχε εννέα γκολ σε 35 εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός απέναντι στην Κροατία στο Euro 1996, καθώς η εθνική ομάδα έφτασε τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Προπονητική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεϊρία και Ακαντέμικα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την απόσυρσή του, ο Ντομίνγκος ανέλαβε προπονητής στις ακαδημίες της Πόρτο, και αργότερα, στις ρεζέρβες. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του πήρε άδεια προπονητή, ο Ντομίνγκος εγκατέλειψε την Πόρτο και προσλήφτηκε ως προπονητής από την ομάδα της πρώτης κατηγορίας του πορτογαλικού ποδοσφαίρου Ουνιάο Λεϊρία για τη σεζόν 2006–07. Άνοιξε επίσης σχολή ποδοσφαίρου στο Ματοσίνιος με τον πρώην συμπαίκτη του στην Πόρτο Ρουί Μπάρος.

Παρά την γενικώς καλή δουλειά εκ μέρους του, που οδήγησε την ομάδα να τερματίσει στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος, ο Ντομίνγκος εγκατέλειψε την ομάδα πριν από το τέλος της σεζόν, έχοντας τσακωθεί με τον πρόεδρο της ομάδας και τον παίκτη Αντριάνο Ροσάτο.[2]

Την επόμενη σεζόν ο Ντομίνγκος ανέλαβε την τεχνική καθοδήγηση μιας άλλης ομάδας της πρώτης κατηγορίας, της Ακαντέμικα Κοΐμπρα, μετά την παραίτηση του Μανουέλ Μασάδο. Την πρώτη του χρονιά ως προπονητής των Φοιτητών, οδήγησε την ομάδα σε δύο συνεχόμενες νίκες σε βάρος της Μπενφίκα (3–0, 1–0). Στη δεύτερη σεζόν του, οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση της έβδομης θέσης, την καλύτερα στην ιστορία της ομάδας τα τελευταία 24 χρόνια.

Τον Ιούνιο του 2009, ο Πασιένσια παραιτήθηκε, αφού έλαβε προσφορά από την ΣΚ Μπράγκα, η οποία είχε μόλις χάσει τον προπονητή της Ζόρζε Ζέσους ο οποίος είχε υπογράψει στην Μπενφίκα. Την πρώτη του σεζόν, και παρά ένα κακό ξεκίνημα στο οποίο συμπεριλαμβανόταν ο αποκλεισμός από το UEFA Europa League στο τρίτο προκριματικό γύρο από την ΙΦ Έλφσμποργκ, οδήγησε τη ομάδα από το Μίνιο σε μια πορεία άνευ προηγουμένου, καθώς αυτή βρισκόταν επικεφαλής της βαθμολογικής κατάταξης για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν και τελικά τερμάτισε στη δεύτερη θέση - την καλύτερη στην ιστορία της ομάδας, πίσω από την Μπενφίκα - εξασφαλίζοντας έτσι την πρόκριση για τα προκριματικά του UEFA Champions League. Η ομάδα έγινε μόλις η πέμπτηστην ιστορία της χώρας που φτάνει στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης, αφού απέκλεισε τις Σέλτικ (4–2 συνολικό σκορ) και Σεβίλλη ΦΚ (5–3) στους προκριματικούς γύρους.

Μετά από ένα κακό ξεκίνημα τόσο εντός συνόρων όσο και στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, η Μπράγκα αργά αλλά σταθερά ξαναβρήκε την φόρμα της, τερματίζοντας τέταρτη στο πρωτάθλημα και τρίτη στον όμιλό της, με επακόλουθο την πρόκριση για το Europa League, όπου ο Ντομίνγκος οδήγησε την ομάδα στον τελικό, αποκλείοντας διαδοχικά τις Λεχ Πόζναν, Λίβερπουλ, ΦΚ Ντιναμό Κιέβου και Μπενφίκα. Όπως είχε ανακοινώσει τον Μάιο του 2011, εγκατέλειψε το πόστο του στην ομάδα μετά τον αγώνα με την Πόρτο.[3]

Στις 23 Μαΐου 2011, ο Ντομίνγκος ανέλαβε να διαδεχτεί τον Ζοσέ Κουτσέιρο στον πάγκο της Σπόρτινγκ Λισαβόνας.[4] Η μετακόμισή του στη Λισαβόνα ήταν κατά πολλούς αναμενόμενη μετά την ανάδειξη του Λουίς Γκοντίνιο Λόπες στην προεδρία των "Λεόντων".[5]

Την πρώτη του σεζόν, ο Ντομίνγκος κατάφερε να προκριθεί με τα Λιοντάρια στο πρώτο τελικό κυπέλλου γι'αυτά ύστερα από πέντε χρόνια. Στις 13 Φεβρουαρίου 2012, παρόλα αυτά, καθώς η ομάδα βρισκόταν τέταρτη στο πρωτάθλημα, 16 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο και μισητή αντίπαλο Μπενφίκα, απολύθηκε, μετά από μια εκτός έδρας ήττα με 0–2 από την ΚΣ Μαρίτιμο.[6][7]

Στις 30 Δεκεμβρίου 2012, ο Πασιένσια υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα της Α΄ Κατηγορίας Ισπανίας, Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, καθώς η ομάδα της Γαλικίας πάλευε για την αποφυγή του υποβιβασμού.[8] Στον πρώτο αγώνηα που κάθισε στον πάγκο της, η Λα Κορούνια επικράτησε της Μάλαγα ΚΦ με 1–0 εντός έδρας, πετυχαίνοντας την πρώτη της νίκης ύστερα από διάστημα δύο μηνών.[9]

Ο Πασιένσια παραιτήθηκε από την Depor στις 10 Φεβροαυρίου 2013, καθώς δεν κατάφερε να βοηθήσει την ομάδα να απομακρυνθεί από την 20ή και τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα.[10]

Το καλοκαίρι του 2015, ο Πασιένσια υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα του ΑΠΟΕΛ Λευκωσίας[11].

  1. «Domingos Paciência». UEFA.com. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2011. 
  2. Domingos abandona equipa (Domingos leaves team); Record, 30 March 2007 (Πορτογαλικά)
  3. Paciência to leave Braga after all-Portuguese final; UEFA.com, 10 May 2011
  4. «Official: Domingos Paciencia appointed new Sporting Lisbon coach». Goal.com. 23 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2011. 
  5. «Domingos é o treinador de Godinho Lopes» [Domingos is Godinho Lopes' manager]. Correio da Manhã. 18 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2011. 
  6. «Comunicado» [Announcement] (PDF) (στα Portuguese). Sporting Clube de Portugal. 13 Φεβρουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2012. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  7. Sporting: Domingos out, Sa Pinto in Αρχειοθετήθηκε 2012-06-14 στο Wayback Machine.; PortuGOAL, 13 February 2012
  8. «Domingos believes Deportivo can beat drop». ESPN FC. 1 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  9. «Deportivo beats Malaga 1-0 for 1st win in 2 months». Sports Illustrated. 5 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2013. 
  10. «Domingos echa la culpa a la mala fortuna y a los árbitros» [Domingos places blame on bad luck and referees] (στα Spanish). Marca. 11 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  11. «Ανακοίνωσε Πασιένσια ο ΑΠΟΕΛ». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]