Ντομπζίτσα

Ντομπζίτσα
; Σημαία	; Έμβλημα
	Ντομπζίτσα 51°51′0″N 17°36′0″E
Χώρα	Πολωνία
Διοικητική υπαγωγή	Gmina Dobrzyca
Υψόμετρο	132 μέτρα
Πληθυσμός	2.949 (31 Μαρτίου 2021)
Ταχ. κωδ.	63-330
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 51°51′N 17°36′E / 51.850°N 17.600°E / 51.850; 17.600

Η Ντομπζίτσα (πολωνικά: Dobrzyca) είναι πόλη του Πόβιατ Πλέσεφ στο Βοεβοδάτο της Μεγάλης Πολωνίας στη δυτική-κεντρική Πολωνία. Είναι η έδρα της Γκμίνα Ντομπζίτσα (διοικητική περιοχή).^[2] Βρίσκεται περίπου 13 χιλιόμετρα δυτικά του Πλέσεφ, 15 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Γιαρότσιν, 25 χιλιόμετρα από τον Κροτόσιν και 76 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας του βοεβοαδάτου, Πόζναν. Η πόλη έχει πληθυσμό 3.250 κατοίκων.

Ιστορία

Η πρώτη γραπτή αναφορά της Ντομπζίτσα χρονολογείται στο 1327, όταν ο ευγενής Μικόουαι Ντομπζίτσκι κατέλαβε την πόλη. Το 1440, ο Βασιλιάς Βλαντίσλαβ Γ΄ της Πολωνίας έδωσε προνόμια πόλης στην κοινότητα. Η Ντομπζίτσα έχασε αυτήν την κατάσταση μόνο το 1934. Είναι και πάλι μια πόλη από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Η μικρή πόλη είχε, τον 18ο αιώνα, όχι περισσότερους από 1.000 κατοίκους. Τον 17ο αιώνα, η Ντομπζίτσα καταστράφηκε από σουηδικά στρατεύματα. Το 1655, ο Χετμάνος Γέζι Σεμπάστιαν Λουμπομίρσκι ηγήθηκε μιας αριστοκρατικής εξέγερσης εναντίον του Βασιλιά Γιόχαν Β΄, χρησιμοποιώντας τη Ντομπζίτσα ως περιοχή κατασκήνωσης. Οι αντάρτες είχαν μια νίκη επί των βασιλικών στρατευμάτων στην Τσενστοχόβα, αλλά αργότερα αποσύρθηκαν στην πολωνική ενδοχώρα.

Το 1717, πλούσιος αριστοκράτης γαιοκτήμονας Αλεξάντερ Γκοζένσκι απέκτησε την πόλη. Ο εγγονός του ήταν ο Στρατηγός Αουγκούστιν Γκοζένσκι, βοηθός του Βασιλιά Στανίσουαφ Αύγουστου Πονιατόφσκι, εκπρόσωπος του Σέιμ (πολωνικό κοινοβούλιο) και συμμετέχων στην ανάπτυξη του Συντάγματος της 3ης Μαΐου 1791, το οποίο παρείχε ώθηση στην αστική οικονομία το 1772.

Λόγω των πολιτικών αλλαγών στην Πολωνία, η Ντομπζίτσα τέθηκε υπό την πρωσική κυριαρχία το 1793. Τον επόμενο αιώνα, υπήρχαν αρκετοί ηγέτες και το 1890, ο βιβλιόφιλος Κόμης Ζίγκμουντ Τσαρνέτσκι ανέλαβε την πόλη. Η πόλη παρέμεινε το οικογενειακό κτήμα της οικογένειας Τσαρνέτσκι μέχρι το 1939. Οι κόμηδες συνέδεσαν την πόλη με το σιδηρόδρομο, βελτίωσαν τη γεωργία και δημιούργησαν μια αγροτική τράπεζα. Η επιστροφή στη νεοσυσταθείσα χώρα της Πολωνίας το 1918 έφερε την ίδρυση περαιτέρω συνεταιρισμών και ενώσεων. Ο Στανίσουαφ Μικοουάιτσικ, εκπρόσωπος του Σέιμ και αργότερα πρωθυπουργός της πολωνικής εξόριστης κυβέρνησης, που έδρευε στο Λονδίνο, βαφτίστηκε στην πόλη.

Μετά την κατάληψη από το Ράιχ κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αναπτύχθηκαν συνεταιρισμοί στέγασης, επιτρέποντας στο παλάτι, το οποίο είχε γίνει το δημαρχείο, να μετατραπεί σε μουσείο. Από το 1975 έως σήμερα, με την περιφερειακή αναδιοργάνωση στην Πολωνία, η Ντομπζίτσα ανήκει στο Βοεβοδάτο Κάλις.

Σημεία ενδιαφέροντος

Παλάτι

Το παλάτι του Αουγκούστιν Γκοζένσκι, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Στανίσουαφ Ζαβάντζκι, χτίστηκε μεταξύ 1795 και 1799. Πρόκειται για μια πρώιμη κλασική αρχιτεκτονική, η οποία εμφανίζει κάποια χαρακτηριστικά ύστερου μπαρόκ στιλ. Εξωτερικά, συνδυάζει παραδοσιακά δομικά στοιχεία μιας πολωνικής αριστοκρατικής έδρας με διπλά φτερά και συμβολισμό του ελευθεροτεκτονισμού.

Το 1940 έως το 1941, μετά την φυγή της Κόμησσας Τσαρνέτσκα και των θυγατέρων της, το παλάτι χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη σιτηρών, η οποία συνέβαλε στην καταστροφή των παρκέ δαπέδων. Στα μεταπολεμικά χρόνια το κτίριο χρησίμευσε ως δημοτικό σχολείο. Το 1988 παραδόθηκε στο Εθνικό Μουσείο. Το 1990 αποκαταστάθηκε στο πλαίσιο εταιρικής σχέσης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα.

Κήπος τοπίου

Το διαμορφωμένο πάρκο είναι αξιοσημείωτο. Αναπτύχθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στο αγγλικό στιλ. Καλύπτει δύο ροές ποταμών, καθώς και πολλές λίμνες και κανάλια. Το υπόστεγο αντιπροσωπεύει το Ρωμαϊκό Πάνθεον. Σε ένα τεχνητό νησί, υπάρχει ένα καλοκαιρινό σπίτι και εξωτικά φυτά, και ένα μονόπτερο ανεβαίνει από μια από τις λίμνες.