Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οίδημα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οίδημα
Ταξινόμηση
ICD-10R60.9
ICD-9782.3
DiseasesDB9148
MedlinePlus003103
MeSHD004487

Οίδημα είναι η περίσσεια υγρού σε έναν οποιονδήποτε ιστό του ανθρώπινου σώματος είτε ενδοκυττάρια είτε εξωκυττάρια.

Ενδοκυττάριο οίδημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι το οίδημα που έχει να κάνει με την συλλογή υγρού στον ενδοκυττάριο χώρο. Αυτό προκαλείται με 3 μηχανισμούς:

  • Έλλειψη επαρκούς θρέψης των κυττάρων. Αυτό κυρίως έχει να κάνει με την μη καλή αιμάτωση ενός ιστού, που με την σειρά της οδηγεί στην ανάπτυξη ωσμωτικών μηχανισμών και συσσώρευση υγρού εντός του κυττάρου.
  • Φλεγμονή. Η φλεγμονή οδηγεί σε αλλαγές της κυτταρικής μεμβράνης, που συνοδεύονται από αύξηση της διαπερατότητας της. Έτσι και πάλι με τον μηχανισμό της ώσμωσης έχουμε το σχηματισμό οιδήματος.
  • Καταστολή των μεταβολικών συστημάτων του κυττάρου.

Εξωκυττάριο Οίδημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι το οίδημα που έχει να κάνει με τη συλλογή υγρού στα μεσοκυττάρια διαστήματα. Αυτό προκαλείται με 2 μηχανισμούς:

  • Ανεπάρκεια λεμφικού συστήματος, για επαναπροώθηση του υγρού στα αγγεία.

Καταστάσεις που προδιαθέτουν για οίδημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Καρδιακή ανεπάρκεια. Είναι η κατάσταση εκείνη που η καρδιά δεν αντλεί από τις φλέβες το αίμα που απαιτείται για να το προωθήσει στις αρτηρίες. Έτσι το αίμα λιμνάζει στις φλέβες και αυξάνει την πίεση τους. Αυτό οδηγεί στην έξοδο πλάσματος από τα αγγεία και δημιουργία εξωκυττάριου οιδήματος. Παράλληλα, η αρτηριακή πίεση ελαττώνεται και αυτό οδηγεί σε μειωμένη αποβολή νερού και άλατος από τους νεφρούς, πράγμα που αυξάνει την υδροστατική πίεση του αίματος και επιτείνει ακόμη περισσότερο το σχηματισμό του οιδήματος.
  • Παθήσεις που σχετίζονται με ελάττωση πρωτεϊνών του πλάσματος. Παθήσεις όπως το νεφρωσικό σύνδρομο, η κίρρωση ήπατος η ηπατική ίνωση οδηγούν σε αύξηση της κολλοειδωσμωτικής πίεσης κάτι που συνεπάγεται με αύξηση της τριχοειδικής διήθησης σε όλο το σώμα και σχηματισμό εξωκυττάριου οιδήματος.

Είναι η κατάσταση που συνοδεύεται από την παρουσία υγρού στον εξωκυττάριο χώρο των πνευμόνων. Αυτή η κατάσταση που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για την ζωή, προκαλείται κυρίως σε αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια, λόγω αδυναμίας της αριστερής πλευράς της καρδιάς να επαναφέρει το αίμα από τις πνευμονικές φλέβες στην καρδιά. Έτσι αυξάνεται η πνευμονική τριχοειδική πίεση και προκαλεί οίδημα

Εγκεφαλικό οίδημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι η κατάσταση που συνοδεύεται από αύξηση του ύδατος στον εγκέφαλο. Αυτό μπορεί να προκληθεί από την διαταραχή διάφορων μηχανισμών, όπως αγγειακών (αγγειογενές οίδημα), καταστάσεις ισχαιμίας και υποξίας (κυτταροτοξικό), ενδοκρινολογικές καταστάσεις, κακώσεις (διάχυτο), καταστάσεις υδροκέφαλου (διάμεσο οίδημα) και καταστάσεις δηλητηρίασης από το νερό.

  • Διουρητικά. Τα διουρητικά είναι φάρμακα εκλογής για όλα σχεδόν τα οιδήματα. Αυτά αυξάνουν την διούρηση και έτσι μειώνουν τα υγρά του σώματος. Με αυτό τον τρόπο ο οργανισμός απαλλάσσεται από ένα μεγάλο φορτίο και διακινεί καλύτερα το αίμα.
  • Μείωση του σωματικού βάρους.
  • Περιορισμός λήψης αλατιού. Το αλάτι αυξάνει την αρτηριακή πίεση και δυσχεραίνει τον οργανισμό στην αντιμετώπιση του οιδήματος.
  • Άσκηση.[1]
  • Νευροχειρουργική Κριτική και πρακτική προσέγγιση Φίλιππος Δ. Τσιτσόπουλος. 2η έκδοση σελ. 17-20
  • Ιατρική Φυσιολογία Guyton & Hall Κεφάλαιο 25 σελ. 343-346