Οίκος της Μπραγκάνσα-Σαξονίας-Κόμπουργκ και Γκότα
Ο Οίκος της Μπραγκάνσα-Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα [1] ή Οίκος της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Μπραγκάνσα [2] είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να καθορίσει τους τέσσερις τελευταίους βασιλείς της Πορτογαλίας από το 1853 μέχρι την πτώση της μοναρχίας (1910). Η πατρική καταγωγή της δυναστείας είναι ο Φερδινάνδος Β΄ της Πορτογαλίας από τον Οίκο της Σαξονίας - Κόμπουργκ & Γκότα - Κοχάρυ και η μητρική καταγωγή της δυναστείας είναι η βασίλισσα Μαρία Β΄ της Πορτογαλίας από τον Οίκο της Μπραγκάνσα. Ο Οίκος της Σαξονίας - Κόμπουργκ & Γκότα - Κοχάρυ δεν αναφέρεται στα γενεαλογικά δέντρα των βασιλέων της Πορτογαλίας, επειδή έχει Γερμανική καταγωγή, παρόλα αυτά θεωρείται επίσημα σαν κλάδος του Οίκου της Μπραγκάνσα.
Το Πορτογαλικό κοινοβούλιο αποφάσισε (1838) να ανακηρύξει την Μαρία Β΄ σαν νόμιμη βασίλισσα της Πορτογαλίας, ως μέλος του Οίκου της Μπραγκάνσα και τους απογόνους της σαν κληρονόμους του Πορτογαλικού στέμματος επίσης, ως μέλη του Οίκου της Μπραγκάνσα - Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα.[3] Ο βασιλικός Οίκος ιδρύθηκε με τον γάμο του Φερδινάνδου πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα με την βασίλισσα Μαρία Β΄ στις 9 Απριλίου 1836. Τα μέλη του βασιλικού οίκου είχαν τους τίτλους του πρίγκιπα (infante) της Πορτογαλίας και του δούκα της Σαξονίας.[4] Η βασίλισσα Μαρία Β΄ απεβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 1853 και τη διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος της Πέτρος Ε΄ της Πορτογαλίας, πρώτος βασιλιάς από τον Οίκο της Μπραγκάνσα - Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα.
Ανατροπή της δυναστείας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δυναστεία παρέμεινε στον θρόνο της Πορτογαλίας μέχρι την ανατροπή της από πραξικόπημα στις 5 Οκτωβρίου 1910 και την ανακήρυξη της Πορτογαλικής Δημοκρατίας. Ο τελευταίος βασιλιάς της δυναστείας, ο Εμμανουήλ Β΄ της Πορτογαλίας εξορίστηκε στο Φούλγουελ Παρκ στην Αγγλία και εκεί παρέμεινε μέχρι το τέλος του στις 2 Ιουλίου 1932. Με τον θάνατό του ο Οίκος της Μπργκάντσα - Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα εξέλιπε.[1] Λίγο πριν το τέλος του (1932) ο Εμμανουήλ Β΄ ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με τον αντίπαλο κλάδο των Μιγκελιστών από τον Οίκο της Μπραγκάνσα, που διεκδικούσε τον Πορτογαλικό θρόνο από το 1834 σε αντιπαλότητα με τον Οίκο της Μπραγκάνσα-Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα. Με τον θάνατό του η διεκδίκηση του Πορτογαλικού στέμματος πέρασε στον Ντουάρτε Β΄ της Μπραγκάνσα.[5][6] Το 1932 εμφανίστηκε μια γυναίκα, η Μαρία-Πία της Μπραγκάνσα-Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα, η οποία ισχυρίστηκε ότι είναι η νόμιμη κόρη του βασιλιά Καρόλου Α΄ και διεκδίκησε τα δικαιώματά της στους τίτλους της δούκισσας της Μπραγκάνσα και της βασίλισσας της Πορτογαλίας.[7][8][9] Η Μαρία-Πία ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας της την όρισε νόμιμη διάδοχό του στον Πορτογαλικό θρόνο, αλλά δεν παρουσίασε καθόλου αποδείξεις.
Γενεαλογικό δέντρο του Οίκου της Μπραγκάνσα-Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Φραγκίσκος δούκας της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ 1800-1806 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ερνέστος Α΄ της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα δούκας της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα 1826-1844 | Βικτώρια της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ | Εδουάρδος των Γουέλφων-Αννοβέρου δούκας του Κεντ & Στράθερν | Φερδινάνδος πρίγκιπας της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα | Λεοπόλδος Α΄ βασιλιάς του Βελγίου 1831-1865 ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ερνέστος Β΄ της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα δούκας της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα 1844-1893 | Αλβέρτος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα | Βικτώρια βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου 1876-1901 | Φερδινάνδος Β΄ βασιλιάς της Πορτογαλίας 1837-1853 | Αύγουστος πρίγκιπας της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Εδουάρδος Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου Βασιλιάς της Μεγάλης Βρετανίας 1901-1910 ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ | Πέτρος Ε΄ της Πορτογαλίας Βασιλιάς της Πορτογαλίας 1853-1861 | Λουδοβίκος Α΄ της Πορτογαλίας Βασιλιάς της Πορτογαλίας 1861-1889 | Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας τσάρος της Βουλγαρίας 1908-1918 ΒΑΣΙΛΕΙΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Κάρολος Α΄ της Πορτογαλίας Βασιλιάς της Πορτογαλίας 1889-1908 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λουδοβίκος-Φίλιππος διάδοχος της Πορτογαλίας | Εμμανουήλ Β΄ της Πορτογαλίας Βασιλιάς της Πορτογαλίας 1908-1910 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Almanach de Gotha (175th ed.). Justus Perthes. 1938. p. 112.
- ↑ Maclagan, Michael (2002). Lines of Succession. Tables by Jiri Louda. Time Warner Books. p. 187.
- ↑ http://www.gutenberg.org/ebooks/14904?msg=welcome_stranger
- ↑ Almanach de Gotha (146th ed.). Justus Perthes. 1909. p. 66.
- ↑ "Monarchist Breach Closed In Portugal". The New York Times. 1930-05-18. p. N1.
- ↑ "Successor Expects Throne". The New York Times. 1932-07-06. p. 19.
- ↑ "Princess Maria Pia of Saxe-Coburg, duchess of Braganza" in CHILCOTE, Ronald H.; The Portuguese Revolution: State and Class in the Transition to Democracy, page 37. Rowman & Littlefield Publishers; Reprint edition (August 31, 2012).
- ↑ "...Her Royal Highness D. Maria Pia of Saxe-Coburg and Gotha Braganza, the Crown Princess of Portugal" in Jean Pailler; Maria Pia of Braganza: The Pretender. New York: ProjectedLetters, 2006;
- ↑ Jean Pailler; Maria Pia of Braganza: The Pretender. New York: ProjectedLetters, 2006.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- PINTO, Albano Anthero da Silveira; VISCONDE, Augusto Romano Sanches de Baêna e Farinha; Resenha das familías titulares e grandes de Portugal (Volume 1). Lisboa: Empreza Editora de Francisco Arthur da Silva (1883). Pág. 313
- McCULLOCH, John Ramsay; A Dictionary, Geographical, Statistical, and Historical: of the various Countries, Places, and Principal Natural Objects in the World (Volume 4). Longmans: Green (1866). Pág. 14
- Almanach de Gotha. Justus Perthes Publishing House in Gotha; 175th ed.
- American Annals of Education (Volume 18). Otis: Broaders (1869).
- ROBINSON, James Harvey; BEARD, Charles Austin; The development of modern Europe: an introduction to the study of current history. Ginn & Company (1908). Pág. 27.
- The British Almanac: Containing Astronomical, Official and Other Information Relating to the British Isles, the Dominions Oversea and Foreign Countries. Stationers Company (1909). Pág. 457
- W.H. De Puy; The Century Reference Library of Universal Knowledge (Volume 8). National Newspapers Company (1909).
- ROLT-WHEELER, Francis; DRINKER, Frederick E.; The World War for Liberty: A Comprehensive and Authentic History of the War by Land, Sea and Air. C.H. Robinson Company (1919). Pág. 382
- COLENBRANDER, Herman Theodoor; deel. Algemeene koloniale geschiedenis. M. Nijhoff (1925). Pág. 26.
- Current History (Volume 38). New York Times Company (1933). Pág. 239.
- The Catholic Encyclopedia: Laprade-Mass. Appleton (1950). Pág. 282.
- FRANCIS, John Michael (Editor); Iberia and the Americas: Culture, Politics, and History (Transatlantic Relations), 3 Volumes Set. ABC-CLIO (November 21, 2005). Págs. 724 e 1112.
- OLIVEIRA, Barradas de; Quando os cravos murcham (Volume 2). Edições FP (1984). Pág. 41.
- FIGUEIREDO, Fidelino de; Revista de História (Volumes 10-11). Emprêsa Literária Fluminense (1921). Pág. 220.
- PAILLER, Jean; Maria Pia of Braganza: The Pretender. New York: ProjectedLetters, 2006;
- CHILCOTE, Ronald H.; The Portuguese Revolution: State and Class in the Transition to Democracy, page 37. Rowman & Littlefield Publishers; Reprint edition (August 31,
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα House of Braganza-Saxe-Coburg and Gotha της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |