Οίκος του Άρο
| Οίκος του Άρο | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Οίκος του Άρο, ισπαν.: Casa de Haro ήταν μία από τις πιο ισχυρές οικογένειες της Καστίλης κατά τον Μεσαίωνα, που υποστήριξε σθεναρά τις επεκτατικές πολιτικές του Αλφόνσου ΣΤ' της Καστίλλης. Ως ανταμοιβή, ο Ίνιγο Λόπεθ ονομάστηκε ο πρώτος κύριος του Βισκάγι.
Στις αρχές του 16ου αι. τα άρρενα μέλη της οικογένειας δε Άρο έκαναν επιγαμίες με τον Οίκο του Σοτομαγιόρ (Sotomayor), ιδρύοντας έναν κλάδο που συνέχισε να κυριαρχεί στη μαρκιωνία του Κάρπιo, που ιδρύθηκε το 1559 από τον βασιλιά Φίλιππο Β' της Ισπανίας.
Γενεαλογία του Οίκου δε Άρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Salazar y Castro, Luis, Historia genealógica de la Casa de Haro, Dalmiro de la Válgoma y Díaz-Varela, Μαδρίτη, 1959.
- Baury, Ghislain, «Diego López 'le bon' et Diego López 'le mauvais' : σχόλιο s'est construite la mémoire d'un magnat du règne d'Alphonse VIII de Castille», Berceo, n°144, 2003, p. 37-92. [1]
- Baury, Ghislain, « Los ricoshombres y el rey en Castilla : El linaje Haro, 1076-1322 », Territorio, Sociedad y Poder : Revista de Estudios Medievales, 6, 2011, σελ . 53-72. [2] .
- Baury, Ghislain, « La grande aristocratie et le système judiciaire dans le royaume de Castille (XIIe-XIIIe s.). Les sentences des ricoshombres du lignage Haro », Bruno Lemesle et Benoît Garnot (σκην.), Autour de la sentence judiciaire du Moyen Âge à l'époque contemporaine, Dijon, EUD, 2012,(ISBN 978-2-36441-028-2), σελ. 239-248.
- Baury, Ghislain, Les religieuses de Castille. Patronage aristocratique et ordre cistercien, XIIe-XIIIe siècles, Rennes, Presses Universitaires de Rennes, 2012,(ISBN 978-2-7535-2051-6) .
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βάσκοι σενιόριος