Ογιάγουε
Συντεταγμένες: 21°18′08″S 68°10′45″W / 21.30222°S 68.17917°W
To Ογιάγουε (ισπανικά: Ollagüe) είναι ένα ογκώδες ανδεσιτικό στρωματοηφαίστειο[1] στην οροσειρά των Άνδεων στα σύνορα μεταξύ της Βολιβίας και της βόρειας Χιλής, έχει μια προεξοχή 1.686 μέτρων, υψούμενο περισσότερο από ένα χιλιόμετρο πάνω από το περιβάλλον έδαφος.
Στην κάτω πλευρά του Ογιάγουε, λοφίσκοι από αποθέσεις χιονοστιβάδων περιβάλλουν τον κώνο σκωρίας.
Το ηφαίστειο παρουσιάζει φουμαρολική δραστηριότητα, ιδιαίτερα στο νότιο μέρος της κορυφής του.
Στη βορειοδυτική πλευρά του βουνού ένας εγκαταλελειμμένος ελικοειδής δρόμος, του οποίου το υψηλότερο σημείο φτάνει πάνω από 5.650 μ,[2] οδηγεί στα ορυχεία θείου στο ανώτερο μέρος του Ογιάγουε. Είναι ένας από τους υψηλότερους δρόμους στον κόσμο. Διαθέτει κατάβαση για ποδήλατο βουνού.[3]
Το ηφαίστειο υπέστη κατάρρευση των πλευρών του κατά τη διάρκεια του Πλειστοκαίνου και δημιούργησε ένα μεγάλο κοίτασμα των φερτών υίκών της χιονοστιβάδας το οποίο εκτείνεται δυτικά και χωρίζει τις αλυκές Σαλάρ δε Σαν Μαρτίν από Σαλάρ δε Ογιάγουε. Ένας κώνος σκωρίας που φαίνεται νεαρής γεωλογικής ηλικία στην κάτω ΔΝΔ πλευρά, Λα Πορουνίτα, θεωρήθηκε σχετικά πολύ νέος, αλλά έχει χρονολογηθεί σε ηλικία 420.000 έως 680.000 ετών.