Οικογένεια Γρίβα

Η οικογένεια Γρίβα είναι παλιά οικογένεια αρματολών της Ακαρνανίας.

Σε όλες τις εξεγέρσεις εναντίον των Τούρκων στα ελληνικά εδάφη τον 17ο και 18ο αιώνα, οι Γριβαίοι πρωτοστάτησαν και δοξάστηκαν. Το 1768 ο Χρήστος Γρίβας έπεσε στον Άγιο Ηλία του Αγγελόκαστρου, πολεμώντας ηρωϊκά, και από τότε το μέρος αυτό ονομάζεται «Τα κόκκαλα των Γριβαίων». Την περίοδο 1778-1790 συγκρούστηκαν για άλλη μια φορά με τους Κατσικογιανναίους, ενώ αργότερα εξαιτίας του Αλή Πασά αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Λευκάδα.

Ετυμολογία

Προέρχεται από το μεσαιωνικό ελληνικό "γρίβας", και σημαίνει το άλογο που έχει χρώμα σταχτί, ψαρό, ή γκρίζο· π.χ. «εις ίππον γρίβαν επιβάς» (Διγενής Ακρίτας - Ζ3358). Πιθανόν από το γερμανικό *ghraewaz (ίδια σημασίας, πβ. γοτθικό *grewa «ψαρός») ή το αρωμουνικό grivu «ψαρός, φαιός»· σλαβικής αρχής.^[1]^[2]^[3]^[4]

Μέλη

Χρήστος Γρίβας, αρματολός
- Αποστόλης Γρίβας, αρματολός και γιος του Χρήστου
  - Χρήστος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
    - Αποστόλης Γρίβας, αρματολός και γιος του Χρήστου
      - Χρήστος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
        Δημήτριος (Δράκος) Γρίβας, αρματολός, σύζυγος Θεοδώρας Γιαννίτση και γιος του Χρήστου
        Χρήστος Γρίβας, αγωνιστής του '21 και γιος του Δημητρίου
        
        Λασκαρίνα Γρίβα, σύζυγος^[5] Γιαννάκη Κώστα Μπουκουβάλα και κόρη του Δημητρίου
        Νικόλαος Μπουκουβάλας, αξιωματικός του στρατού, πληρεξούσιος και γιος της Λασκαρίνας
        Γιάννος Μπουκουβάλας (1868 - 1888), γιος του Νικολάου
        
        Κώστας Μπουκουβάλας (1876 - 1932), γιος του Νικολάου
        
        Φλώρος ή Κοκός Γρίβας, αγωνιστής του '21, δήμαρχος Βόνιτσας, βουλευτής και γιος του Δημητρίου.
        
        Σταύρος Γρίβας, αγωνιστής του '21 και γιος του Δημητρίου
        
        Θεόδωρος Γρίβας, στρατηγός, βουλευτής, σύζυγος Ελένης Μπούμπουλη και γιος του Δημητρίου
        Δημήτριος Γρίβας, αξιωματικός του στρατού, βουλευτής, υπουργός και γιος του Θεόδωρου
        
        Αλέξιος Γρίβας - Γαρδικιώτης, αγωνιστής του '21, αξιωματικός του στρατού, αυλάρχης του Βασιλιά
        Μαρία Γρίβα - Γαρδικιώτη, σύζυγος Κριεζή και κόρη το Αλέξη
        
        Χρήστος Γρίβας - Γαρδικιώτης, αξιωματικός του Στρατού, σύζυγος Ελένης Κωνσταντίνου Δοσσίου και γιος του Αλέξιου
        Αλέξιος Γρίβας - Γαρδικιώτης, αξιωματικός του στρατού, βουλευτής, υφυπουργός, σύζυγος Υπατίας Ευσταθίου Ευγενίδη και γιος του Χρήστου
        Θεόδωρος Γρίβας - Γαρδικιώτης, πρέσβης, λογοτέχνης και γιος του Αλεξίου
        
        Κωνσταντίνος Γρίβας - Γαρδικιώτης (1909 - 1979), σύζυγος Βερόνικας Καλβοκορέσση και γιος του Αλεξίου
        Ειρήνη Γρίβα - Γαρδικιώτη, κόρη του Κωνσταντίνου
        
        Αλέξης Γρίβας - Γαρδικιώτης, γιος του Κωνσταντίνου
        
        Κωνσταντίνος Γρίβας - Γαρδικιώτης, αξιωματικός του στρατού, υπουργός και γιος του Αλεξίου
        
        Γεωργάκης Γρίβας, αρματολός και γιος του Χρήστου
      - Μελίνα Γρίβα, σύζυγος^[5] Νικολάου Βαρνακιώτη και κόρη του Αποστόλη
        Γεώργιος Βαρνακιώτης, αρματολός, οπλαρχηγός, σύζυγος Μπουκουβάλα και γιος της Μελίνας
        
        Πάνος Βαρνακιώτης, αρματολός, αγωνιστής του 1821 και γιος του Γεωργίου
      - Παλαιολόγος Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη
      - Κωνσταντής Γρίβας, αρματολός και γιος του Αποστόλη

Παραπομπές

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (Μάρτιος 2010). ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. ΑΘΗΝΑ: ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε. σελ. 323. ISBN 978-960-89751-8-7. γρίβας «ψαρό άλογο» - μεσν., πιθ. < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.
↑ Surnamelogist (13 Μαΐου 2009). «Ελληνικά επίθετα: Ελληνικά επίθετα (Α-Λ)-ετυμολογία, προέλευση και καταγωγή του επίθετού σου». Ελληνικά επίθετα. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ ΔΑΥΛΟΣ: σελ. 21229. Σεπτέμβριος 2007. https://www.stipsi.gr/hellas/davlos/2007/306.pdf.
↑ «γρίβας - Βικιλεξικό». el.wiktionary.org. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020.
↑ ^5,0 ^5,1 Παπαγιώργη Κωστή, Τα καπάκια, Αθήνα 2003, εκδόσεις Καστανιώτη, σελ.151 - 152

Πηγές

Κωστής Παλαμάς (1896). Κ. Μάισνερ και Ν. Καργαδούρης, επιμ. Η Ελλάς κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνας του 1896. Αθήνα: Εκ του Τυπογραφείου της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2010.

[1] Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (Μάρτιος 2010). ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ. ΑΘΗΝΑ: ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΞΙΚΟΛΟΓΙΑΣ Ε.Π.Ε. σελ. 323. ISBN 978-960-89751-8-7. γρίβας «ψαρό άλογο» - μεσν., πιθ. < παλ. γερμ. *ghraewaz (ίδια σημ., πβ. γοτθ. *grewa «ψαρός») ή < αρωμουν. (βλάχ.) grivu «ψαρός, φαιός», σλαβ. αρχής.

[2] Surnamelogist (13 Μαΐου 2009). «Ελληνικά επίθετα: Ελληνικά επίθετα (Α-Λ)-ετυμολογία, προέλευση και καταγωγή του επίθετού σου». Ελληνικά επίθετα. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[3] ΔΑΥΛΟΣ: σελ. 21229. Σεπτέμβριος 2007. https://www.stipsi.gr/hellas/davlos/2007/306.pdf.

[4] «γρίβας - Βικιλεξικό». el.wiktionary.org. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020.

[Παπαγιώργης3-5] 5,0 ^5,1 Παπαγιώργη Κωστή, Τα καπάκια, Αθήνα 2003, εκδόσεις Καστανιώτη, σελ.151 - 152

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]