Οινόανδα
Το ελληνο-ρωμαϊκό θέατρο των Οινοάνδων | |
Τοποθεσία | İncealiler, Muğla, Τουρκία |
---|---|
Περιοχή | Λυκία |
Συντεταγμένες | 36°48′33″N 29°32′59″E / 36.80917°N 29.54972°EΣυντεταγμένες: 36°48′33″N 29°32′59″E / 36.80917°N 29.54972°E |
Είδος | Πόλις |
Ιστορία | |
Σχετιζόμενο με | Διογένης ο Οινοανδεύς |
Τα Οινόανδα ήταν μια αρχαία ελληνική πόλη στη Λυκία της Μικράς Ασίας, στην άνω κοιλάδα του ποταμού Ξάνθου. Η πόλη είναι γνωστή για τη μεγάλη πέτρινη επιγραφή του επικούρειου φιλοσόφου Διογένη του Οινοανδέως. Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται δυτικά του σύγχρονου χωριού Ιντζεαλιλάς (Incealiler) στη Φετίγιε της επαρχίας Μούγλων της Τουρκίας.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώιμη ιστορία του οικισμού είναι ασαφής, παρά μια διερευνητική έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Βρετανικό Ινστιτούτο στην Άγκυρα (BIAA) το 1974-76.[1] Φαίνεται ότι τα Οινόανδα έγιναν αποικία της Τερμησσούς το 200-190 π.Χ. και ονομάζονταν επίσης Μικρά Τερμησσός[2] ή Τερμησσός η προς τα Οινόανδα. Ήταν η νοτιότερη πόλη από την Κιβυριακή[3] Τετράπολη της Ελληνιστικής Περιόδου, η οποία διαλύθηκε από τον Λούκιο Λικίνιο Μουρένα (Lucius Licinius Murena) το 117-138 μ.Χ.[4], οπότε τα Οινόανδα έγιναν μέρος του Κοινού της Λυκίας,[5] όπως αποδεικνύεται από πολλές επιγραφές.
Η πόλη αναφέρεται στον κατάλογο πόλεων που συνέταξε τον 6ο μ.Χ. αιώνα ο Ιεροκλής ο γραμματικός.[6]
Ο φιλόσοφος Διογένης χάραξε μια σύνοψη της φιλοσοφίας του Επίκουρου σε έναν τοίχο ενός προστώου, το οποίο αρχικά είχε μήκος περίπου 80 μέτρα. Η επιγραφή παρουσιάζει τη διδασκαλία του Επίκουρου στη φυσική, την επιστημολογία και την ηθική. Αρχικά περιελάμβανε περίπου 25.000 λέξεις και καταλάμβανε 260 τετραγωνικά μέτρα επιφάνειας του τοίχου. Η επιγραφή υπολογίστηκε ότι είναι της Αδριανικής περιόδου, 117-138 μ.Χ.[7] Η στοά διαλύθηκε κατά το δεύτερο μισό του 3ου αιώνα μ.Χ. για να δημιουργηθεί χώρος για ένα αμυντικό τείχος, εκεί όπου προηγουμένως η περιοχή ήταν ατείχιστη.[8]
Η περιοχή αναφέρεται για πρώτη φορά από τους Χόσκινς (Hoskyns) και Φορμπς (Forbes) το 1841, και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Βασιλικής Γεωγραφικής εταιρείας, xii (1843). Η εκτενής φιλοσοφική επιγραφή του Διογένη ταυτοποιήθηκε αργότερα από διάσπαρτα θραύσματα, προφανώς από τη στοά. Δεν μπορεί να υποτεθεί ότι την έφιαξε ο ίδιος ο Διογένης.[9] Ενδείξεις για μια αρχαία Ρωμαϊκή Γέφυρα στα Οινόανδα εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1990.[10] Μέχρι το 2012 πάνω από 300 κομμάτια της στοάς του Διογένη είχαν εντοπιστεί, με ποικίλα μεγέθη, από μερικά γράμματα μέχρι αρκετές.[11] Νέο αρχαιολογικό έργο διεξάγεται στον χώρο από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο.[12]
Τα Οινόανδα είναι τιτουλαρή έδρα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.[13]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Alan Hall, «The Oenoanda Survey: 1974-76», Anatolian Studies 26 (1976:191-197).
- ↑ Rousset D., De Lycie en Cabalide, fouilles de Xanthos X, Droz, Genève 2010.
- ↑ «Κίβυρα». wikimapia.org. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Smith 1996, pp. 43–8.
- ↑ Στράβων, xiii. 4.17.
- ↑ Ιεροκλέους Γραμματικού Συνέκδημος, περιλαμβάνεται ως παράρτημα στο Constantinus Porphyrogenitus "De Thematibus", Weber, Bonnae, 1840, σ. 395, στ. 26.
- ↑ Smith, 1996, pp. 43-8
- ↑ Hall 1976:196.
- ↑ C.W. Chilton, Diogenes of Oenoanda: The Fragments (1971), Hall 1976:196 σημείωση 23.
- ↑ N. P. Milner: "A Roman Bridge at Oinoanda", Anatolian Studies, 48 (1998), σ. 117–123
- ↑ «The Oinoanda campaign of 2012», German Archaeological Institute (DAI). (ιστοσελίδα, προσπελάστηκε στις 27 ιουνίου 2014)
- ↑ «Oinoanda and the biggest inscription of the ancient world». web.archive.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Catholic Hierarchy, Oenoanda
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Oenoanda». livius.org. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021.
- Η επιγραφή του Διογένη του Οινοανδέως (web.archive.org – εικόνες, βίντεο, μετάφραση της επιγραφής στην αγγλική γλώσσα).
- «Piecing Together Diogenes of Oinoanda» (Diskin Clay's Encounter with Oinoanda). oinoanda.blogspot.com. Περιλαμβάνει ανέκδοτη επιστολή του κλασσικού φιλόλογου Diskin Clay[1] με τοπογραφικές και άλλες περιγραφές από την επίσκεψή του στα Οινόανδα τη δεκαετία 1970. Επίσης επισκόπηση (review) του βιβλίου Jürgen Hammerstaedt, Martin Ferguson Smith, «The Epicurean Inscription of Diogenes of Oinoanda: Ten Years of New Discoveries and Research.» Bonn: Verlag Dr. Rudolf Habelt, 2014.