Ολιμπίκ Λιλουά (ποδόσφαιρο)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 | |||
| Προσωνύμιο | Les Dogues, Les Olympiens, OL | ||
|---|---|---|---|
| Ίδρυση | 1902 | ||
| Διάλυση | 1944 | ||
| Έδρα | Λιλ, Γαλλία | ||
| Στάδιο | Σταντ Ανρί-Ζουρίς, Λιλ | ||
| |||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | |||
| wikidata () | |||
Το ποδοσφαιρικό τμήμα της Ολιμπίκ Λιλουά (της οποίας το συντομευμένο όνομα είναι ΟΛ) ήταν πρώην γαλλικός ποδοσφαιρικός σύλλογος με έτος ίδρυσης το 1902 στη Λιλ, ο οποίος το 1944 ήταν ένας από τους συλλόγους που συγχωνεύτηκαν για την ίδρυση της Λιλ ΟΣΚ.
Η ιστορία της ήταν ιδιαιτέρως ταραχώδης: το 1907, η ΟΛ απορρόφησε την Ιρίς Κλαμπ Λιλουά και τη Σταντ Λιλουά. Η Ιρίς Κλαμπ αποφάσισε να επανανεξαρτητοποιηθεί το 1924 προτού επιστρέψει στις τάξεις της ΟΛ το 1941, με άμεση συνέπεια, τη μετονομασία του συλλόγου σε Ολιμπίκ Ιρίς Κλαμπ Λιλουά. Λίγους μήνες μετά από μια δεύτερη ρήξη με την Ιρίς Κλαμ στις αρχές του 1944, η Ολιμπίκ Λιλουά διαλύθηκε μετά τη συγχώνευσή της με τη μεγάλη της αντίπαλο, Σπορτίνγκ Κλαμπ Φιβουά (επίσης γνωστή ως ΣΚ Φιβ ή ΣΚΦ) για την ίδρυση της Σταντ Λιλουά, τη μελλοντική Λιλ Ολιμπίκ Σπορτίνγκ Κλαμπ.
Η ΟΛ χρησιμοποιούσε ως έδρα έκταση επί της avenue de Dunkerque, η οποία έγινε στη συνέχεια γνωστή ως το Σταντ Βικτόρ-Μπουκέ και στην πορεία το Σταντ Ανρί-Ζουρίς. Τα γραφεία του συλλόγου βρίσκονταν εντός του Café Bellevue, επί της Grand'Place στη Λιλ. Ήταν μια ιδιαιτέρως αγαπητή στο φίλαθλο κοινό της πόλης ομάδα (μετρούσε 2.000 εγγεγραμμένα μέλη το 1921) και μία από τις καλύτερες στο σύνολο του Νορ-Πα-ντε-Καλαί, εντός του οποίου κατέκτησε συνολικά επτά τοπικούς τίτλους σε διάστημα είκοσι ετών. Οι "Dogues" (ψευδώνυμο των παικτών που αγωνίζονταν στην ομάδα) κατάφεραν, μάλιστα, να διακριθούν και σε εθνικό επίπεδο το 1914 με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Γαλλίας USFSA και του Τροπαίου Γαλλίας. Καθώς ο θεσμός του Τροπαίου Γαλλίας έφερνε αντιμέτωπες τις τέσσερις πρωταθλήτριες ομάδες των τεσσάρων ανταγωνιστριών γαλλικών ομοσπονδιών ποδοσφαίρου, η Ολιμπίκ Λιλουά μπορούσε να θεωρείται ως η καλύτερη ομάδα στη Γαλλία για εκείνη τη χρονιά.
Καταρχάς θετικά διακείμενη προς την εισαγωγή του επαγγελματισμού στο άθλημα, η ΟΛ και ο εμβληματικός της πρόεδρος, Ανρί Ζουρίς επανήλθαν, στη συνέχεια, στην απόφασή τους αυτή, φοβούμενοι να χάσουν αρκετό κόσμο από το κοινό. Ωθούμενη από τη μετατροπή σε επαγγελματικό σωματείο της ΣΚ Φιβ, ο σύλλογος τελικά αποφάσισε να την ακολουθήσει το 1932. Η επιλογή αυτή αποδείχτηκε ιδιαιτέρως επωφελής για τον σύλλογο, καθώς η ΟΛ κατέκτησε την πρώτη έκδοση του Επαγγελματικού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου Γαλλίας το 1933, νικώντας στον τελικό την ΑΣ Κάννες. Μετά την απώλεια κατάκτησης του νταμπλ πρωταθλήματος-κυπέλλου Γαλλίας του 1934, τελευταίες εκλάμψεις της ΟΛ ήταν η κατάκτηση της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα της σεζόν 1935-1936 και μια πορεία μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας της σεζόν 1938-1939.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hurseau, Paul· Verhaeghe, Jacques (1997). Olympique Lillois. Sporting Club Fivois. Lille O.S.C. Alan Sutton. σελ. 128. ISBN 2842530802.
- Dorvillé, Christian (2010). Grandes figures sportives du Nord-Pas de Calais. Septentrion. σελ. 252. ISBN 9782757401521.
- (pdf) Slimani, Hassen (2000). La professionnalisation du football français (PDF). σελ. 420. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Ολιμπίκ Λιλουά». lfp.fr.